واگرایی قومی و شکاف های تخاصمی

تلاش برخی افراط پیشگان جهت تبدیل حقوق شهروندی به مطالبات قومی بی شک ورود به عرصه خطرآفرینی است که کیان و یکپارچگی نظام جمهوری اسلامی را مورد هجوم قرار خواهد داد·
این تلاش ها از آن رو خطرآفرین می نمایاند که این تهدید بادامن زدن به مطالبات قومی و مذهبی توسط برخی از جریان های سیاسی فقط جهت جلب وجذب آرای منطقه ای می باشد· به دیگربیان تلاش هایی رصد می شود که عامدانه یا ناآگاهانه به دنبال تبدیل نقطه قوت نظام به نقطه تهدیدی می باشد·
در همین راستا به نظر می رسد که مجموع اقدامات جریان های سیاسی در رابطه با دامن زدن به مطالبات قومیتی متاثر از دو سطح تحرک می باشد؛
الف) تلاش برای ایجاد وضعیت آنومیک: سطح اقدامات برخی از جریان های سیاسی در مناطقی همچون کردستان، جنوب و آذربایجان حکایت از آن دارد که تلاش های وسیعی جهت مستعد ساختن هر محملی جهت اعتراض، حاد ساختن خصلت اعتراض های سیاسی و اجتماعی، فراگیر ساختن سریع اعتراض ها و··· در جریان است به نحوی که یک وضعیت بی قاعدگی و بی هنجاری شکل گرفته تا پیکره اجتماعی قادر نباشد براساس یک «نظام از قواعد مشترک» ارتباط متقابل برقرار کرده و نیازهای خود را ارضاء نماید، در نتیجه نظم اجتماعی از هم فرو خواهد پاشید· بی تردید مجموع تحرکات صورت گرفته در چند هفته گذشته از ایجاد این وضعیت آنومیک پرده برمی دارد·
ب) ایجاد شکاف های تخاصمی: در این که جامعه ایرانی متشکل از قومیت های متعدد با فرهنگ های متفاوت است هیچگونه شکی نیست· در این میان به نظر می رسد رویکرد برخی از گروه ها و جریان های سیاسی به مساله قومیت ها از آن روست که با ایجاد «شکاف های تخاصمی» و تشدید آن در میان قومیت ها قصد دارند تنش ها را به سطح جامعه انتقال دهند·
از آنجایی که برخی از سیاست بازان منافع خود را در گروی به چالش کشاندن گروه های دیگر می بینند بی شک سوق دادن قومیت هابه سمت خشونت و تخاصم از جمله تاکتیک های آن ها می باشد· در این میان القای نکاتی همچون بی عدالتی درتوزیع امکانات به قومیت ها، مهجوری سیاسی، اجتماعی و··· مواردی هستند که جهت استفاده از انرژی روانی حاصل از اعتراضات بکار برده می شوند·
در مجموع با توجه به موارد گفته شده می بایست تاکید کرد که بازی مقولاتی همچون قومیت ها تنها برآورد کننده خواست کسانی است که به ایرانی یکپارچه نمی اندیشند·

منبع : باشگاه تحلیلگران جوان اریا