محمدحسین مشایخ فریدنی

جنسیت: مرد
نام پدر: شیخ محمدباقر
تولد و وفات: (۱۲۹۳ -۱۳۶۹) قمری
محل تولد: ایران - تهران - محلهٔ عودلاجان
شهرت علمی و فرهنگی: نویسنده و مترجم
چون نسب خاندانش به محقق ثانی ، شیخ علی بن عبدالعال کرکی ، می‌رسد آنان را شیخ فریدنی خوانده‌اند. پدرش از مدرسین مدرسهٔ سپهسالار و مدرسهٔ معمارباشی بود. در کودکی نزد پدر "الفیه" ابن مالک و "نصاب" ابونصر فراهی را آموخت. تحصیلات ابتدائی را در مدرسهٔ ترقی گذرانید سپس به دبیرستان رفت و دورهٔ دوم را ، در ۱۳۰۹ش ، در دارالفنون آغاز کرد. همزمان ، "شرایع" و "معالم" و "شرح لمعه" و "قوانین" را نزد پدر خواند. در ۱۳۰۹ش به دارالفنون رفت و با تأسیس دانشکدهٔ علوم معقول و منقول دانشگاه تهران در امتحان ورودی شرکت کرد و مقام نخست را از آن خود ساخت. در فرصت تحصیل در دانشگاه کتاب‌های "شرح هدایهٔ" و "شرح منظومه" و "شرح تجرید" و "مکاسب" و "رسائل" و "جواهر" و "کفایهٔ را خواند و مدرک مدرسی گرفت. در ۱۳۱۴ش ، موفق به اخذ لیسانس از دانشکدهٔ علوم منقول و معقول در رشتهٔ ادبیات گردید. وی پایان‌نامهٔ دکترای خود را در موضوع‌ "تاریخ روابط سیاسی و فرهنگ ایران و هند ، در عهد سلطنت شاه جهان گورکانی" نوشت. در ۱۳۲۴ش با سمت بازرس و سرپرست فرهنگ و اوقاف به مدت یک‌ سال به قم مأمور شد. پس از بازگشت به تهران علاوه بر مقام بازرسی ، ماهنامهٔ "دانش‌آموز" را منتشر کرد. وی در حدود بیست و سه سال در وزارت امور خارجه و در کشورهای پاکستان ، هند ، عراق و عربستان خدمت نمود. از دیگر آثارش: قدمه و حواشی بر دو مثنوی "اسرار خودی" و "رموز بی‌خودی" اقبال لاهوری ، به نام "نوای شاعر فردا"؛ ترجمه و شرح و خلاصهٔ "الاغانی" ابوالفرج اصفهانی؛ "آفتاب در آیینه" ، سیره امیرالمؤمنین (ع) و مناقب آن حضرت به روایت ائمه اهل سنت؛ رساله‌ای در شرح نظرات سیاسی امیرالمؤمنین (ع)؛ "اقبال فیلسوف و شاعر شهیر اسلام".

منبع : مطالب ارسالی