ترس آیپک

بعد از چندین سال پیاپی حمایت بی‌چون چرا از دولت بوش، بالاخره کاسه صبر لابی صهیونیستی آیپک (AIPAC) به سر آمد و این گروه در انتقادی تند و تیز، سیاست‌های کاخ سفید در قبال برنامه هسته‌ای ایران را به چالش کشید. آیپک در یک بیانیه بلند‌بالا و سراسر انتقادآمیز که بین طرفداران آن در کاخ سفید نیز منتشر گردیده، تصمیم‌گیری‌های سیاسی اخیر دولت بوش در قبال ایران را خطرناک، آزاردهنده و نامناسب قلمداد کرده است. اما این بیانیه تند و تیز از جانب یکی از لابی‌های متنفذ و پرقدرت واشنگتن در یک زمان بسیار دشوار برای پرزیدنت بوش مطرح شده است، زیرا بوش به شدت به دلیل جنگ عراق از جانب افکار عمومی تحت فشار قرار دارد. این بیانیه آنچنان تأثیرگذار بود که حتی مرد شماره یک کاخ سفید را بر آن داشت تا نگرانی‌های مطرح شده از جانب این لابی پرتوقع را با همتای انگلیسی خود، تونی‌بلر، از طریق تماس تلفنی در میان بگذارد.
این در حالی است که کمیته روابط عمومی اسراییل و آمریکا (آیپک)، قبل از این تنها با دولت‌های پیشین دمکرات و جمهوریخواه آمریکا در مورد موضوعات مشابه درگیری پیدا کرده بود. در واقع، AIPAC تا این اواخر به واسطه مواضع پرزیدنت بوش به ویژه قول وی درخصوص گسترش دمکراسی در منطقه خاورمیانه که به عقیده آیپک مملو از دشمنان اسراییل است، با شخص بوش هیچگونه مشکل خاصی نداشت. اما مورد اختلافی که باعث شد بالاخره آیپک به سراغ بوش نیز بیاید، به تصمیم یک ماه پیش رییس‌جمهور آمریکا در مورد عدم پیگیری ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای اعمال تحریم‌های اقتصادی و نفتی علیه تهران مربوط می‌شود، زیرا قبل از آن هم آمریکا و هم اسراییل در مورد این مسأله با یکدیگر متفق‌القول بودند. ولی به دلیل عدم حمایت جدی دوستان سنتی کاخ سفید از این تصمیم، بوش مجبور گردید از طرح خود دست کشیده و پیشنهاد مسکو مبنی بر دادن اجازه به ایران برای انجام برخی از فعالیت‌های غیرحساس هسته‌ای در خاک خود و اجرای بخش‌های حساس غنی‌سازی اورانیوم در خاک روسیه را بپذیرد.
آیپک در واکنش به این تحول در بیانیه‌ای به اعضای کنگره آمریکا اعلام کرده است که بیم آن می‌رود تصمیم عدم ارجاع پرونده هسته‌ای ایران به شورای امنیت سازمان ملل متحد همراه با تصمیم اخیر کاخ سفید برای حمایت و پشتیبانی از طرح جدید هسته‌ای روسیه، به یک تغییر جهت کلی در سیاست‌های دولت بوش تبدیل شود که به طور حتم بر روابط متحدان سنتی با آمریکا تأثیر منفی خواهد گذاشت.
منتقدان طرح روسیه که برخی از آنها در داخل دولت بوش نیز حضور دارند، معتقدند که این طرح به ایران فرصت می‌دهد تا با در اختیار گرفتن اورانیوم غنی شده، آن را در صنایع نظامی مورد استفاده قرار دهد. از سوی دیگر، با وجودی که بازرسان هسته‌ای سازمان ملل متحد برای سومین سال پیاپی بازرسی در ایران، هنوز به یک مدرک قانع‌کننده راجع به نظامی بودن برنامه هسته‌ای این کشور دست پیدا نکرده‌اند، اما ظاهراً شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه تهران در خلال دو دهه گذشته به صورت مخفیانه به دانش و فن‌آوری مورد نیاز ساخت سلاح‌های هسته‌ای دست پیدا کرده است. آیپک با توسل به این موارد معتقد است که تصمیم اخیر دولت بوش نه تنها راه ایران را برای دستیابی به سلاح‌های هسته‌ای هموار می‌کند، بلکه تلاش‌های جامعه بین‌الملل برای بازداشتن ایران از دستیابی به این قابلیت خطرناک را کاملاً بی‌اثر می‌نماید. به همین دلیل، AIPAC به اصرار از دولت بوش درخواست کرده تا هرچه سریع‌تر رویکرد اخیر خود را تغییر داده و پرونده هسته‌ای ایران را به شورای امنیت سازمان ملل متحد برای اعمال تحریم‌های اقتصادی و نفتی ارجاع دهد. به نظر می‌رسد این لابی صهیونیستی سخنان خصومت‌آمیز رییس‌جمهور جدید ایران علیه رژیم صهیونیستی اسراییل را کاملاً‌ جدی تلقی کرده است.

منبع : ماهنامه اقتصاد ایران