گل سنبل

سنبل گیاهی است که از زمان های قدیم کاشتن آن متداول بوده است. این گیاه از خانواده سوسنی ها و پیازی، به بلندی ۱۵ تا۲۰ سانتیمتر و گل های زودرس آن به شکل خوشه انتهای ساقه گوشتی معمولا از نیمه اسفند تا فروردین باز می شود و به رنگ های سفید، قرمز، آبی، بنفش، صورتی و زرد و ... است.
این گیاه را در آپارتمان می توان درون پیت، ماسه و یا آب پرورش داد . برای نگهداری آن در آب به گلدان های مخصوصی نیاز است که دارای دهانه ای گشاد و گلوگاهی باریک باشند، به قسمی که آب ریشه ها را فرا گرفته و مماس با انتهای پیاز گل باشد. سنبل، در تاریکی مطلق ریشه تولید می کند. برای کاشتن سنبل در هوای آزاد روی زمین نکته قابل توجه وجود خاک سالم و سبک است و اگر خاک زمین مساعد نباشد باید قبلا آن را اصلاح کرده و بعد ماه آبان و آذر پیازها را به عمق ۱۵ سانتیمتر و اگر در آن منطقه سرمای زمستان سخت و ممکن است در چنین عمقی رطوبت زیاد نفوذ کرده و گیاه یخ بزند، پیازها را عمیق تر بکارند .
پس از آنکه گل های سنبل تمام شد باید نیمی از برگ های آن را بریده و ماه خرداد و تیر که برگ های باقیمانده زرد شده و خشکید پیازها را از زمین خارج کرده پس از آنکه چند روز در معرض هوا گذارده و رطوبت آن را گرفتند آنها را در انبار یا اتاق خشک و تاریک برای کاشتن سال بعد نگهداری نمایند.

منبع : روزنامه کارگزاران