ایمنی تردد و ترافیک در نواحی تفریحی - ورزشی

با توسعه كشورها، اوقات مردم برای انجام فعالیت های تفریحی نیز افزایش می یابد. این امر باعث پیدایش تقاضا برای مراكز ورزشی، تفریحی، پارك ها و تسهیلات عمده برای تماشاچیان مسابقات ورزشی می شود.در مواردی كه فعالیت های توریستی یا تفریحی مورد تشویق واقع شده و یك بخش ضروری از اقتصاد را تشكیل می دهند،دسترسی ایمن به این اماكن و تسهیلات مناسب پاركینگ، می تواند بخش مهمی از توفیق این اماكن را تشكیل دهد.اگرچه ابعاد استادیوم ها یا مراكز منفرد با یكدیگر بسیار متفاوت است، ولی اینگونه فعالیت ها معمولا در یك ناحیه محدود متمركزند. البته بسته به ابعاد و نوع فعالیت ها، این اماكن می توانند در زمانی كه استفاده می شوند، حجم قابل توجهی از ترافیك را ایجاد كنند. ممكن است لازم باشد كه در روزهایی كه چنین استادیوم هایی مورد استفاده قرار می گیرند، از روش های خاص در معابر اطراف بهره گرفت.در مورد برگزاری مسابقات در ورزشگاه ها اگرچه این فعالیت ها در سطح ناحیه گسترده اند، ولی احتمال تمركز ترافیك در نقاط مشخص شروع یا ورودی های ناحیه وجود دارد. خودروها می توانند اغلب باعث ایجاد تراكم های حاد و خطرات ایمنی جاده شوند و این امر مخصوصا در مورد اتوبوس ها، پاركینگ دوبله یا پارك خودرو در پیاده روهای نزدیك نقاط اصلی ورود به ناحیه صادق است.در هر حال برای حل مشكلاتی از این دست می بایست به دنبال راه حل بود. هنگام طراحی تسهیلات تفریحی كه به صورت دائم مورد استفاده قرار نمی گیرند، می بایست به تسهیلات مشترك (همانند فضای پاركینگ) با استفاده های كلی تر دیگر (مثلا استفاده از پاركینگ های استادیوم های بزرگ برای بازارها یا پارك شبانه خودروها در مواقعی كه از استادیوم استفاده نمی شود) توجه كرد. در اینگونه موارد لازم است كه از این امر اطمینان حاصل شود كه چنین كاربری های متعددی با یكدیگر تلاقی نداشته باشند و امكان تدارك كافی برای سرویس دهی به تمامی استفاده كنندگان وجود داشته باشد.نكات اصلی كه می بایست مورد توجه قرار گیرند، عبارتند از:
- تمامی اماكن تفریحی می بایست بر مبنای حجم بازدیدكننده خود دارای امكان دسترسی به جاده های توزیع كننده محلی یا منطقه ای باشند.
- كاربری های تفریحی می بایست از نواحی مسكونی تفكیك شوند، ولی چنانچه ترافیك جذب شده توسعه آنها به دور از مجتمع های مسكونی هدایت شود، می توان آنها را در حاشیه این نواحی قرار داد.
- تدارك كافی حمل و نقل عمومی امری ضروری است.
- می بایست برای تمامی شركت كنندگان یا تماشاچیان، تسهیلات مجزای پاركینگ در محل یا نزدیك به آن كه قابلیت پذیرش تقاضا در ساعات ازدحام را داشته باشند، فراهم كرد.
- مسیرهای عابران پیاده بین ورودی ها و محل های پاركینگ می بایست عاری از ترافیك سواره بوده و مجهز به تابلوهای مناسب باشند.
- در جایی كه وقایع مذكور لزوم استفاده از بزرگراه های عمومی را ایجاب می كند، این امر می بایست كاملا از ترافیك كلی تفكیك شده باشد.
- نواحی سرویس دهی و تسهیلات مربوطه می بایست از ترافیك كلی تفكیك شوند و در صورت امكان در اوقات متفاوتی برای استفاده های عمومی به كار گرفته شوند.
- برخی تسهیلات همانند پاركینگ ها را می توان به صورت اشتراكی با موارد استفاده دیگر تقسیم كرد.
خلاصه اینكه، هنگام طراحی تسهیلات تفریحی می بایست كیفیت و ایمنی جاده، دسترسی و امكانات پاركینگ آن مورد بررسی قرار گیرد. بدون در نظر گرفتن نوع و مقیاس فعالیت های موردنظر ممكن است فقط كسانی كه از آن فعالیت ها بهره می برند، آن را لذتبخش بدانند و شهروندانی كه در نواحی مجاور این مناطق زندگی می كنند، ممكن است آن را یك مزاحمت و خطر بدانند. چنانچه پاركینگ خارج از سطح خیابان برای بازدیدكنندگان یا تماشاچیان فراهم نشده باشد، خودروها مخصوصا اتوبوس های بزرگ می توانند با توقف دوبله یا توقف در سطح پیاده رو كه عابرانی پیاده را مجبور به استفاده از سطح سواره رو می كند، باعث تراكم های عمده و خطرات ایمنی جاده شوند.
حسین سپهری

منبع : روزنامه همشهری