ریچارد فیلیپس فاینمن

ریچارد. پی. فاینمن دكتر ریچارد فیلیپس فاینمن در ۱۱ می سال ۱۹۱۸ در منهتن نیویورك چشم به جهان گشود. فاینمن در طول سال‌های تحصیلش بر روی ریاضیات و علوم بسیار مطالعه می‌كرد زیرا پدرش می‌خواست كه او یك معلم فیزیك شود. وی همچنین برای آزمایش در زمینه الكتریسیته یك آزمایشگاه در خانه‌اش برپا كرد. فاینمن از نمادهای ریاضیاتی خودش برای توابع Sin، Cos، tanو F(x) استفاده می‌كرد.
فاینمن در دبیرستان فار راك اوی (Far Rock away) به تحصیل پرداخت و در سال آخر دبیرستان برنده جایزه ریاضی دانشگاه نیویورك شد. پس از اتمام دبیرستان او تمایل به ادامه تحصیل داشت اما به جز انستیتو تكنولوژی ماساچوست (MIT) بقیه دانشگاه‌ها به خاطر نمراتش و یهودی‌بودنش از پذیرش وی سرباز زدند. فاینمن در سال ۱۹۳۵ وارد MIT شد و در سال ۱۹۳۹ فارغ‌التحصیل لیسانس فیزیك گردید.
در سال ۱۹۴۲ وی پس از كاركردن بر روی ساخت بمب اتمی (۱۹۴۲-۱۹۴۱) دكترای خود را از دانشگاه پرینستون دریافت نمود. او پس از دریافت مدرك دكترایش به لوس‌آلاموس (Los Alamos) رفت تا كار بر روی بمب اتمی را ادامه دهد. سپس فاینمن به ریاست بخش تئوری منسوب شد. در سال ۱۹۴۵ فاینمن به عنوان استاد فیزیك تئوری در دانشگاه كرنل (Cornell) به فعالیت پرداخت. در بین سال‌های ۱۹۵۲ تا ۱۹۵۹ به عنوان استاد مهمان (Visiting Professor) درس فیزیك تئوری در انستیتو تكنولوژی كالیفرنیا (Caltech) به نام ریچارد چیس تولمن (Richard chase Tolman) مشغول به كار شد. بعد از آن سال تا زمان مرگش در سمت استاد فیزیك تئوری در آن دانشگاه مشغول کار بود.
جایزه آلبرت انیشتن از دانشگاه پرینستون به سال ۱۹۵۴، جایزه آلبرت انیشتن از كالج پزشكی و جایزه لورنس (Lawrence) در سال ۱۹۶۳ جوایزی بودكه ریچارد فاینمن موفق به اخذ آنها گردید. وی در سال ۱۹۶۵ به خاطر توسعه‌دادن الكترودینامیك كوانتوم که تئوری اثر متقابل ذرات و اتم‌ها را در میدان‌های تشعشعی بیان می‌كند به شهرت رسید. وی در قسمتی از كارهایش آنچه را كه امروزه به نام "دیاگرام فاینمن" نامیده می‌شود، ترسیم نمود.
این دیاگرام نمودار مكان- زمان اثر متقابل ذرات را نشان می‌دهد. به خاطر این كار وی جایزه نوبل را درآن سال به همراه جی- اسكوینجر (J-Schwinger) و اس. آی. توموناجا (S.I. Tomonaga) اخذ كرد.
بعدها در طول زندگیش هنگامی كه به گروه تحقیق حادثه انفجار شاتل چنجر پیوست و دو كتاب خاطراتش را كه پرفروش‌ترین كتاب‌ها شدند، منتشر كرد به چهره برجسته‌ای تبدیل شد.
پروفسور فاینمن عضو انجمن فیزیك آمریكا، انجمن آمریكایی علوم پیشرفته و آكادمی ملی علوم بود. او همچنین در سال ۱۹۶۵ به عنوان عضو خارجی انجمن سلطنتی انگلستان انتخاب شد.
در سال۱۹۵۹ ایشان مقاله‌ای را درباره قابلیت‌های فناوری نانو در آینده منتشر ساخت. فاینمن درآن سال در یک مهمانی شام كه توسط انجمن فیزیک آمریكا برگزار شده بود، سخنرانی كرد و ایده فناوری نانو را برای عموم مردم آشكار ساخت.
عنوان سخنرانی وی این بود «فضای زیادی در سطوح پایین وجود دارد» باوجود موقعیت‌هایی كه توسط بسیاری تا آن زمان كسب‌شده بود، ریچارد. پی. فاینمن را به عنوان پایه گذار این علم می‌شناسند.
سخنرانی او شامل این مطلب بود كه می‌توان تمام دایره‌المعارف بریتانیكا را بر روی یك سنجاق نگارش كرد. یعنی ابعاد آن را به اندازه ۲۵۰۰۰/۱ ابعاد واقعیش كوچك كرد. او همچنین از دوتایی‌كردن اتم‌ها برای كاهش ابعاد كامپیوترها سخن گفت (در آن زمان ابعاد كامپیوترها بسیار بزرگتر از ابعاد كنونی بودند اما او احتمال می‌داد كه ابعاد آنها را بتوان حتی از ابعاد كامپیوترهای كنونی نیز كوچكتر كرد) او همچنین در آن سخنرانی توسعه بیشتر فناوری نانو را پیش‌بینی نمود. وی در پایان سخنرانیش ۱۰۰۰ دلار برای اختراع اولین الكتروموتوری كه ابعادش حداكثر ۶۴/۱اینچ مكعب باشد، پیشنهاد داد. جایزه‌ای كه برای اولین كسی كه بتواند ابعاد یك صفحه كتاب را به اندازه ابعاد اصلیش كوچك كند، تعیین كرد. ابعاد این صفحه كتاب می‌بایست به اندازه‌ای باشد كه بتوان آن را به كمك یك میكروسكوپ الكترونی خواند. این ایده‌ها در سال‌های ۱۹۶۰ و ۱۹۸۵ تحقق یافتند و جایزه‌های آنها نیز پرداخت شد.
ریچارد فاینمن با گوند هوارد (Gwenth Howarth) ازدواج كرد كه ثمره این ازدواج یك پسر به نام كارل ریچارد (Corl Richard) (متولد ۲۲ آوریل ۱۹۶۱) و یك دختر به نام میشل كاترین (Michell Cathrine) (متولد ۱۳ آگوست سال ۱۹۶۸) بود. متأسفانه فاینمن در سال ۱۹۸۸ به خاطر سرطان شكم در مركز پزشكی لوس‌آنجلس درگذشت. یاد فاینمن همواره به خاطر گشودن دریچه‌ای نو در قلمرو علم فیزیك به سوی ما، در ذهن‌ها باقی می‌ماند.

منبع : ستاد ویژه توسعه فناوری نانو