مبارزه بافرسایش بادی

مبارزه با فرسایش بادی نیز مانند فرسایش آبی به دو طریق صورت می گیرد :
▪ مبارزه غیر مستقیم :
در مبارزه غیر مستقیم با فرسایش بادی یا پیشگری و ممانعت از اثر فرسایش باد از اثر حفاظتی گیاه و هوموس استفاده میشود . افزایش پوشش گیاهی و هوموس از جمله به طریق ذیل صورت میگیرد:
جلوگیری از چرای بی موقع و بیش از حد احشام در مراتع و مزارع ، استفاده از اراضی بر حسب استعداد آنها ، کشت گیاهان مناسب ، بویژه توسعه گیاهان بومی منطقه و همچنین دادن هوموس به زمین همانطور که بعدا" خواهیم گفت در مبارزه مستقیم با فرسایش بادی بویژه تثبیت ماسه های روان نیز در شرایطی که امکان رویش گیاه باشد، ضمن دیگر اقدامات ، پوشش زنده بوجود میآورند تا ماسه ها در زیر پوشش سبز بهتر تثبیت گردد و این تثبیت مداومت داشته باشد.
▪ مبارزه مستقیم:
در نقاطی که باد، خاک را رفته و باعث خرابی شده و می شود ، باید اقدامات جدی تر و موثرتری برای جلوگیری از اثر های تخریبی آن و همچنین مرمت خاکهای فرسایش یافته صورت گیرد .
چون شدت فرسایش و دیگر اثرهای تخریبی باد، با سرعت باد ، رابطه مستقیم دارد پس ضروری است که عمل مبارزه در درجه اول در جهت کاهش سرعت باد باشد. از این رو در مبارزه مستقیم ، همواره سعی بر این است که از سرعت باد تا به حدی که قدرت حمل نداشته باشد ، کاسته گردد .
برای این منظور موانعی در سر راه باد بوجود میاورند تا شدت آن را به کمتر از سرعت آستانه فرسایش برسانند. این موانع باد شکن نام دارد.
بادشکن ها دیوارهای مخصوصی از ردیف درختان هستند که برای کاهش سرعت و شدت باد و خسارات ناشی از آن ساخته می شوند. بادشکن را نسبت به شرایط و امکانات، از موجودات زنده (گیاه) یا از مواد غیر زنده درست می کنند. بادشکن زنده از یک یا چند ردیف درخت تشکیل شده است که بطور عمود به جهت باد کاشته می شوند. در نقاطی که شرایط محیط اجازه رشد به گیاهان را نمی¬دهد یا زمینهای مورد حمله باد و هجوم از ماسه مساحت زیادی نداشته باشد یا احتیاج به موانع بلند نباشد، از موانع غیر زنده مانند حصیر، نی، سرشاخه درخت، بشکه، تخته های بلند و غیره به عنوان بادشکن و برای جلوگیری از حرکت ماسه و همچنین فراهم شدن امکانات جهت سبز شدن بذر و رشد گیاه استفاده می شود
برای نتیجه گیری بهتر از احداث بادشکن، باید بویژه نکات ذیل را مورد توجه قرار داد:
- انتخاب نوع درخت بادشکن با توجه به شرایط اقلیمی و جغرافیایی محل.
- بررسی وضع خاک بویژه از لحاظ ساختمان و ریزی و درشتی خاکدانه ها به منظور تعیین آستانه فرسایش و همچنین درجه شوری و PH آن.
- تعیین حداکثر سرعت باد و پیدا کردن جهت موثر و خطرناک آن.
- تعیین جهت بادشکن، فاصله دو بادشکن، طول و عرض و تراکم بادشکن.
بادشکن ها موجب کاهش سرعت و شدت باد می شود و از قدرت حمل بار آن می کاهد. باد هنگام برخورد به بادشکن، از سرعتش کاسته می شود. اما پس از پیمودن مسافتی مجددا سرعتش زیاد می شود.


عبادی - کارشناس خاکشناسی
منبع: http://www.ebadi.coo.ir
زینب عبادی

منبع : مطالب ارسال شده