نه مجلس، نه دولت فقط اصولگرایان !

<‌با روی کار آمدن دولت اصولگرا و همگرایی دولت و مجلس، حجت بر اصولگرایان تمام شده است. ما در حال حاضر نمی‌توانیم بهانه‌ای دیگر برای مردم بیاوریم>‌‌
خبرگزاری ایسنا–۳/۶/۸۴‌
به نقل از محمدرضا باهنر
همانگونه که پیش بینی می‌شد با نزدیک شدن فصل انتخابات مجلس هشتم، انتقاد و اعتراض تعدادی از نمایندگان مجلس به عملکرد اقتصادی و سیاسی دولت نهم در حال افزایش است. البته نمایندگان اصلا ح طلب مجلس از نیمه‌های سال ۸۵ که دولت دکتر احمدی نژاد یکساله شد، انتقادهای خود را به این دولت آغاز کرده بودند و همین انتقادات، موجب حملا ت شدید و حتی اتهام افکنی و هتاکی نسبت به آنان در داخل و خارج از مجلس گردید. اما امروز بسیاری از همان اعتراض و انتقادها بر زبان نمایندگان اصولگرای مجلس جاری می‌گردد و حتی به نظر می‌رسد اصولگرایان با داشتن حاشیه امن، برای بیان مقصود خود از عباراتی تندتر استفاده مـی‌کننـد. البتـه ایـن نقـادی‌هـا یکـطـرفه نبوده و دولتمردان نیز عنداللزوم از خجالت همفکران خود در مجلس در آمده‌اند که اظهارات رئیس جمهور در مورد انتساب بخشی از تورم و گرانی به مصوبات مجلس آخـریـن و در عین حال جدی‌ترین پاسخگوییبه نمایندگان مجلس بود. این پاسخ نشان می‌داد که رئیس جمهور، حساسیت‌های جامعه را در خصوص گرانی و تورم به خوبی تشخیص داده و مایل است مسئولیت دولت خود در این مورد را کاهش دهد. متقابلا ً، نمایندگان نیز بیکار ننشستند و رئیس جمهور و دولت را به فرافکنی در موضوع تورم و گرانی متهم ساختند تا هزینه تورم بی سابقه و گرانی کمرشکن، برآنها تحمیل نشود. در همین مدت، انتقادهای شدیدی نسبت به مبنای تنظیم دیپلماسی خارجی بـه ویژه سفرهای برون مرزی رئیس جمهور نیز توسط اصولگرایان مطرح گردید.
اتهام افکنی‌های متقابل عده‌ای از دولتمردان اصولگرا و تعدادی از نمایندگان اصولگرای مجلس که از چند ماه قبل آغاز شده است، در حالی اوج می‌گیرد که چهره‌های شاخص دولت و مجلس به دنبال تشکیل اجماع برای ارائه لیست واحد انتخاباتی و تسلط کامل بر مجلس هشتم هستند و در این تلا ش، ازهمراهی محافظه کاران سنتی – که نه در دولت حضور دارند و نه در مجلس، اما در ۵/۲ سال اخیر حـامـی‌جـدی هـر دو قـوه بـوده‌انـد – نیز بـرخـوردار می‌باشند.
البته این سه طیف، برای مردم توضیح نمی‌دهند که در مجلس هشتم، چه اتفاق ویژه‌ای خواهد افتاد که آن را از مجلس هفتم متمایز می‌کند؟مگر امروز، با هدایت عناصر موثر مجلس، همراهی کامل با دولت صورت نمی‌گیرد؟ مگر چهره‌های شاخص مجلس در ماههای گذشته، تلویحاً به سکوت در برابر برخی تصمیم‌های هزینه ساز دولت برای حفظ وحدت اصـولـگـرایان اعتراف نکرده‌اند و مگر سایر قوا و تریبون‌های بانفوذ، به حمایت دائمی از مجلس و دولت اصولگرا مشغول نبوده‌اند؟ آیا تضمینی وجود دارد که پس از تسلط مجدد اصولگرایان بر مجلس هشتم، بار دیگر گروهی از نمایندگان مجلس، مشکلا ت را به دولت نسبت ندهند و دولت نیز مصوبات مجلس را <مشکل ساز> نداند؟ آیا تلا ش فراکسیون دولتی اصولگرایان برای متهم ساختن بخـش پارلمانی این جبهه به فرافکنی و تلاش متقابل فراکسیون پارلمانی برای رفع مسئولیت از خود، چیزی جز فرافکنی مجموعه اصولگرایان نسبت به مسئولیت‌های جمعی آنهاست؟
ایـن سـوال را بهتر از هر کس، آقای باهنر می‌تواند پاسخ دهد که هم روابط بسیار صمیمانه‌ای با دولت دارد و هم نفوذ او در میان اصولگرایان مجلس، غیر قابل انکار است. آقای باهنر می‌تواند به سخنی که روز سوم شهریور ۸۴ (۸۶۳ روز قبل) بیان کرده، بیندیشد و بگوید <آیا خود او حاضر است بهانه هایی را که برای عدم رفع بعضی گرفتاریهای مردم و حـتـی افـزایـش مـشـکلا ت معیشتی ملت بیان می‌شود، بپذیرد!؟>‌
رسـانـه‌هـای اصـلا ح طلـب هم باید به این موضوع بپردازند که نه موفقیت‌های این دوره به یکی از دو بخش پارلمانی یا دولتی اصولگرایان تعلق دارد و نه ناکامی‌ها و مشکل آفرینی ها. مردم باید بدانند که طرف آنها، نه مجلس است و نه دولت، بلکه جبهه اصولگرایان، هم عامل پیروزی‌های مورد ادعـای اخـیـر اسـت و هم زمـیـنه ساز و مجری سیاست‌های شکست خورده و مشکل آفرین.
البته بهترین کار آنست که آقای باهنر به نمایندگی از اصولگرایان به این موضوع اذعان نماید، اما اگر وی این کار را نکند، قاعدتاً مردم فهیم ایران می‌دانند که تشکرها و اعـتـراضـات خـود را بـایـد به صورت یکجا تقدیم اصولگرایان کنند، نه مجلس یا دولت اصولگرا!‌‌

منبع : روزنامه آفتاب یزد