خواننده‌ای به دنبال حقیقت، عدالت و آزادی

● درباره زندگی و آثار ریكی‌مارتین
ریكی‌مارتین، سوپراستار بین‌المللی خستگی‌ناپذیر كه صدای او در پاپ لاتین مانند بمبی منفجر شده است، با ساخت و پخش آثار بسیار در جهان و در نتیجهٔ اجراهای پرشور و هیجان و ملودی‌های موفق یكی از بزرگترین خدایان بسیار جوان موسیقی در آمریكای لاتین در طول دههٔ ۹۰ است .
زیبایی صورت و صدای دلپسند مارتین به عنوان رهبر خوانندهٔ منودو به او كمك كرد تا ستارهٔ موسیقی لاتین شود. او با كسب تمجید و ستایش فراوان به خاطر هنر حركتی مكزیكی شایستهٔ بازیگری تشخیص داده شد و با بازی در نمایش‌های تلویزیونی آمریكا مانند نمایش بیمارستان عمومی (General Hospital) در نقش میگوئل‌مورز (Miguel Morez)ـ یك متصدی بار كه در تعطیلات آخر هفته آواز می‌خواندـ برجسته شد.
ریكی‌مارتین در بیست‌وچهارم دسامبر سال ۱۹۷۱ در سن‌جوئن، پرتوریكو (Son Juan, Puerto Rico) متولد شد و در همان جا تحصیل كرد. در سنین كودكی در نمایش‌های مدرسه شركت می‌كرد و در گروه كُر آواز می‌خواند. زمانی كه شش ساله بود شروع به اجرای نقش در آگهی‌های بازرگانی تلویزیون كرد و مدت كوتاهی پس از آن درس‌های بازیگری و آواز حرفه‌ای را فرا گرفت كه راه را برای اجرا در منودو(Menudo) هموار كرد و بعد از یاد گرفتن درسهای ابتدایی موسیقی و تأثیرات اولیه و غیرمعمول از دیوید‌بویی(David Bowie) و چیپ تریك( (Cheap Trick باعث شد كه مادر ریكی، او و برادرانش را به كنسرت سلیاكروز (Celia Cruz) ببرد واین اتفاق تأثیر عمیقی بر وی گذاشت. او این حادثه را با لبخندی به یاد می‌آورد: «یك روز مادرم از موسیقی راك خسته شد و گفت: من دیگر نمی‌توانم تحمل كنم. گوش‌های ما را پیچاند و ما را به كنسرت سلیاكروز برد كه حقیقتاً روی من تأثیر گذاشت». ریكی اكنون می‌گوید: من به همه چیز گوش می‌كنم من مثل یك اسفنج هستم و در این دورهٔ پر از خلاقیت احساس می‌كنم كه باید رها باشم.
در سال ۱۹۸۴ وقتی كه دوازده ساله بود به طور رسمی عضو منودو ـ یك گروه پاپ محلی ـ شد و برای پنج سال رهبری خوانندگی گروه را بر عهده داشت و به افراد گروه كمك كرد تا تبدیل به چهره‌های جهانی شوند و با وجود اینكه در این پنج سال روند فرسایشی را در ثبت آثار سفرهای خود داشت، به یك باره در سال ۱۹۸۹ رشد غیرمنتظره‌‌ای در منودو كرد و در همان زمان بود كه منودو به اوج موفقیتش رسید.
مارتین زمانی كه دبیرستان را تمام كرد مسیر زندگیش را برگزید و به خانه‌اش در پرتوریكو بازگشت و به امید دست یافتن به موفقیت‌هایی در تك‌خوانی عازم نیویورك شد و چندین ماه را در آرامش سپری كرد. خودش در رابطه با این تصمیمش می‌گوید: شركت داشتن در یك باند در آغاز كارم و ترك كردن آن پس از مدتی به این خاطر بود كه می‌خواستم بازبینی كوچكی بر روی كارهایم داشته باشم. می‌خواستم كمی، مسئولیت بر عهده بگیرم. احساس خوبی است. وقتی این احساس وارد موسیقی شود، شما هر چه را كه دوست داری و هر چه را كه از آن لذت می‌‌بری اجرای كنی و این همان چیزی است كه حضار شنونده منتظر آن هستند، با تمام بی‌ریایی و صمیمت و آزادی عمل.
مارتین بعد از یك سال بیكاری و ناامیدی در نیویورك رهسپار مكزیك شد و كمی بعد از آن در قالب نقش‌های نمایشهای تلویزیونی پراحساس و كم‌ارزش مكزیكی شركت كرد و در سال ۱۹۹۱ اولین آلبوم خود را با نام خود منتشر كرد كه در آن با روبی‌رزا (Robi Rosa) یكی از افراد گروه منودو كه در بیشتر مسیر حركت و فعالیت مارتین با او همكاری داشت، كار كرد. او در این زمان وقتش رابین نمایش و آهنگ تقسیم می‌كرد. دو سال بعد، كارش را با جوآن كارلوس كلادرون (Juan Carlos Claderon) ادامه داد و آلبوم می‌آماراس (Me Amaras) را در سال ۱۹۹۳ ساخت كه موفقیت بزرگ‌تری را برای او به همراه داشت و از او یك سوپراستار در آمریكای لاتین ساخت. این پیشرفت باعث شد تا ریكی‌مارتین یك بار دیگر نقل مكان كند. این بار در سال ۱۹۹۴ به لس‌آنجلس رفت و به ایفای نقش در نمایش‌های پر احساس جنرال هاسپیتال پیوست و تكرار نقش میگوئل مورز چنان موفق بود كه او را به قالب نقش دیگری در برادوی (Broad Way) رساند و در آنجا نقش مارلو (Marlo) را در لس‌‌یسرابلز( (Les Miserables بازی كرد.
او جنرال هاسپیتال را ترك كرد و به ایفای همان نقش به مدت یك سال ادامه داد و به خاطر آن جایزه گرفت كه متقارن با زمان دوبلهٔ متن اسپانیایی فیلم انیمیشنی معروف هركول بود. او در سال ۱۹۹۵ سومین آلبوم خود را با نام ا مدیو وایویر (A Medio Vivir) عرضه كرد كه گرایش به راك قویتری در آن به چشم می‌خورد و تركیبی از سبك لاتینی به همراه رقص فلامنكو (Flamenco) ـ نوعی رقص اسپانیایی ـ و كومبیا (Cumbia) بود. انتشار این آلبوم نقطهٔ تحولی در آثار ضبط شدهٔ مارتین است كه فروش آن در سراسر جهان به شش‌صد هزار در طول شش ماه رسید و انتشار دوبارهٔ آن در سال ۱۹۹۷ به موقعیت بهتری دست یافت و به محض اینكه قرارداد یك سالهٔ او با برادوی تمام شد. مارتین شروع به كار بر روی چهارمین آلبوم اسپانیایی خود به نام‌ ولو (Vulve) كرد و در اوایل سال ۱۹۹۸، آن را روانهٔ بازار كرد كه فروش باورنكردنی شش میلیون كپی را در جهان تجربه كرد. این آلبوم در فوریهٔ سال ۱۹۹۹ در مراسم اهدای جوایز گرامی (Grammy)، بهترین آلبوم پاپ لاتین لقب گرفت و تك‌خوانی ریكی با نام لاكپاددلاویدا (La Copa de la Vida) در همین آلبوم، آهنگ رسمی جام جهانی ۹۸ فرانسه در بیش از سی كشور دنیا به فروش قابل توجهی رسید.
ریكی‌مارتین، مادونا (Madonna) را در مراسم اهدای جوایز گرامی دید و كمی بعد از آن گروهی را به همراه او برای ضبط آواز دو نفرهٔ« مواظب باش» Be Careful)) ترتیب داد. او در مورد این همكاری می‌گوید: نمی‌توانستم فرصت كار كردن با مادونا را از دست بدهم. كار با او فوق‌العاده بود. اول اینكه او پر از شور و احساس زندگی است. ما همه آن را می‌دانیم و دوم اینكه بسیار بااستعداد است. او آوازهای شگفت‌انگیزی را خوانده است و من فكر می‌كنم كه آنچه را كه او و من انجام می‌دهیم در یك راستا قرار دارد.
ریكی‌مارتین در همین وقت همكاری‌های دیگری با ستاره‌هایی مثل جون سكادا (Jon Secada) و لوئیز انریكو(Luis Enrique) و خوانندهٔ سوئدی، مجا (Meja) داشت كه بسیار مورد توجه قرار گرفتند. او از سال ۱۹۹۹ راههای جدیدی را با تركیب عناصر پاپ، راك وترس باب كرد . اولین آلبوم پاپ انگلیسی زبان كه لقب ریكی‌مارتین را گرفت، پس از دو سال كار بر روی آن در ماه مه ۱۹۹۹ در دسترس عموم قرار گرفت و بزرگترین فروش انفرادی را در تاریخ آثار كلمبیا داشت.
ریكی من‌باب توضیح تصمیمش مبنی بر ضبط اثر انگلیسی می‌گوید: این كار به خاطر ارتباط برقرار كردن با همه است. من هرگز از خواندن به زبان اسپانیایی ـ از آنچه كه هستم ـ دست برنمی‌دارم اما این بخشی از برنامهٔ من است.
او در سال ۲۰۰۰ آلبوم پرصدا (Sound Loaded) و مجموعهٔ آثار اسپانیایی دیگری را نیز به نام La Historia)) لاهیستوریا در سال ۲۰۰۲ منتشر كرد و آخرین آلبوم ریكی‌مارتین به زبان اسپانیایی با نام لاس آلاماس دل سیلنسیو (Las Alamas Del Silencio) محصول سال ۲۰۰۳ است كه شاید بهترین آلبوم او باشد. او در مورد این آلبوم خود می‌گوید: این اثرم در مورد چیز فراموش شده‌ای است. در این آلبوم شخصی را پیدا خواهید كرد كه به دنبال چیز عمیق‌تری می‌گردد. به دنبال حقیقت، صداقت، عدالت و آزادی.
امروزه آهنگ جدید ریكی‌مارتین به نام (She Bangs) در اكثر شهرهای آمریكا اجرا می‌شود و مردمی كه نمی‌توانند به اندازهٔ كافی از ریكی‌ استفاده كنند به زودی از آلبوم جدید پرشور و هیجان او لذت خواهند برد. ریكی در حال حاضر صداهای تركیبی جدید را با نواختن تعداد زیادی آلات ضربتی در آوازهایش امتحان می‌كند و در شبكهٔ MTV در حال ساخت آهنگ تصویری از (She Bangs) می‌باشد و تأكید می‌كند كه این آهنگ تصویری برای معتقدین به آزادی و اعتبار شخصیت ساخته می‌شود.
ریكی‌مارتین همچنین مؤسسهٔ خیریه‌ای را نیز با نام خود تأسیس كرده است و عضو فعالی در مؤسسهٔ خیریهٔ بیماریهای كودكان است و طبق خبرگزاری بانكوك مركز تایلند، ستارهٔ پاپ، ریكی‌مارتین از مناطق ویران شدهٔ سونامی (Tsunami) دیدن كرد و از بچه‌های مصیبت‌ دیدهٔ بیست‌وششم دسامبر دلجویی به عمل آورده است و سخنگوی وزارت امور خارجهٔ تایلند گفت: مارتین رئیس مؤسسهٔ خیریهٔ ریكی‌مارتین توجه خود را بر روی بچه‌های بی‌سرپرست و خانواده‌های داغدیدهٔ این فاجعه متمركز كرده است و از دولت ایالات متحدهٔ آمریكا به مبارزه برخاستن با استفادهٔ جنسی و تجاری از بچه‌ها كمك خواسته است.
ریكی‌مارتین تاكنون بیش از ۳۲ میلیون آلبوم و بیشتر از ۸ میلیون آلبوم تك نفره را در سراسر جهان فروخته است و شور و هیجان پاپ لاتین را در تمام دنیا بر سر زبان‌ها انداخته است .
از آهنگ‌های معروف او می‌توان به The Cup of Life، Shake Your Bon- Bon و She’s All I Ever Had اشاره‌كرد. او در مورد تولید كارهای خود می‌گوید: من همیشه رویای كار گروهی را داشتم.
او با روبی رزا (كسی كه سالهای زیادی با او كار كرده)، امیلیواستفان (Emilio Estefan) (پیشقدم در پشتیبانی از صدای میامی)، دسموند چایلد (Desmond Child) (ترانه‌سرا كه به خاطر همكاریش با بون جوی ـ Bon Jovi ـ و آئروسمیت Aerosmith ـ معروف است) و ویلیام اوربیت (William Orbit) خدای سازهای الكترونیكی همكاری داشته است. تولید برای مارتین اهمیت زیادی دارد و به پایه‌های موسیقی او كمك زیادی می‌كند. او بیان می‌كند : امروزه تكنولوژی بسیار عظیم است همان‌طور كه از آن استفاده كنی برایت كار می‌كند اما من همیشه سعی می‌كنم كه با همه چیز خیلی ساده رفتار كنم و وقتی وارد موسیقی می‌شود نمی‌توان خود را از آن جدا دانست. من نمی‌خواهم كه صدای من خیلی فنی به نظر برسد من می‌خواهم كه صدا متعلق به خودم باشد چیزی كه من احساس می‌كنم این است كه من مجبور نیستم كه عالی به نظر برسم بلكه احساسم مجبور است كه آن را به دام بیندازد. هیچ چیز علمی وجود ندارد، همهٔ آن شور وهیجان است. من به آن اجازه می‌دهم كه جریان داشته باشد و اگر واقعی باشد باقی می‌ماند.
نظر منتقدین DBW دربارهٔ‌ مارتین این است كه او مطمئناً پیشرفت‌های زیادی كرده است. او پرزرق و برق و اجراكنندهٔ پرشور و حركتی است. فروتنی و واقع‌بینی او در مصاحبه‌ها باعث شده كه تنفر داشتن از او غیرممكن باشد اما ای كاش به كمك روبی رزا و دسموندچایلد آثار بهتری را تولید می‌كرد و همه چیز را اختصاص به رقص پاپ (مثل آهنگ Sbake your Bon-Bon كه شاید رنجش‌آورترین آهنگ سال باشد) و استفاده از دستگاههای تجملی لاتینی مثل ترومپت و گیتار اسپانیایی نمی‌داد. آنها معتقدند كه هیچ كس كاملاً به تبحر مارتین بر روی تعداد رقصهای متنوع او توجه نكرده است. در حالی‌كه صدای خوبی برای خواندن شعرهای احساساتی و عشقی ندارد و مارسیلی‌ولز (Maricelly Velez) خبرنگار MTV كه در رقابت بین خبرنگاران این شبكه جایزه برده است ؛ به عنوان یكی از طرفداران ریكی‌مارتین دربارهٔ‌ او می‌گوید: من اكنون ۱۵ سال است كه ریكی‌مارتین را می‌شناسم و او را به خاطر استعداد، ساده‌دلی و احساس مسئولیت در برابر جامعه تحسین می‌كنم و با وجود گذشت سالها ریكی هنوز فراموش نكرده است كه از كجا آمده و گاه گاهی كه ضرورت را احساس كند توجه و كمك خود را معطوف پرتوریكو می‌كند و حضور ر یكی در آگهی‌های تبلیغاتی پرتوریكو مثال خوبی از روحیهٔ بشردوستانهٔ او است برای كمك به ترقی صنعت گردشگری پرتوریكو بعد از مصیبتهای فراوانی كه متحمل شده‌است.

منابع:
WWW.Vhl.Com
WWW.Nabov.Com
WWW.Sing۳۶۵.Com
WWW.Pinksunrise.Com
WWW.AllPop.Com
WWW.Mouthshut.Com
WWW.Singers.Com
تالیف و ترجمه: یاسمن میرجلالی

منبع : ماهنامه ماندگار