تغذیه درون تخم مرغی جنین‌ها

دانشمندان اثرات تغذیه درون تخم‌مرغی در ۵/۱۷ روز انكوباسیون بوسیله كربوهیدراتها و بتاهیدروكسی بتامتیل بوتیرات (HMB) را در رشد و نمو روده‌های كوچك جوجه‌ها در طی مراحل پیش و پس از هچ مطالعه كردند.
حدود ۴۸ ساعت پس از تغذیه درون تخم‌مرغی، همه جوجه‌های تحت درمان در مقایسه با گروه كنترل كه تحت این تغذیه قرار نگرفت، افزایش سطح و عرض پرزها را نشان دادند.
سه روز بعد از تفریخ، سطوح پرزها تا حدود ۴۵% در جوجه‌های تغذیه شده با HMB و تا حدود ۳۳% برای جوجه‌های تغذیه شده با كربوهیدراتها در مقایسه با گروه كنترل كه از این تغذیه دریافت نكردند، افزایش سطح داشت.
۴۸ ساعت پس از تغذیه، فعالیت آنزیم سوكراز – ایزومالتار ژئوژنوم در تمامی گروه‌های دریافت‌كننده این مواد در مقایسه با گروه كنترل بالاتر بود. در حالی كه در روز سوم پس از تفریخ در جوجه‌های تغذیه شده با هر دو HMB و كربوهیدرات‌ها، فعالیت مالتاز بیشترین بود (۵۰%بیشتر از سطح فعالیت آنزیم مالتاز در گروه‌های كنترل).
در سن ۱۰ روزگی درصد افزایش وزن بدن نسبت به گروه كنترل برای گروههای دریافت كننده كربوهیدرات، HMB و كربوهیدرات + HMB به ترتیب ۲/۲، ۵ و ۲/۶ درصد بود.
این مطالعه و تحقیق نشان داد كه استفاده از تغذیه بیرونی بواسطه افزایش اندازه پرزها و نیز افزایش ظرفیت روده‌ها جهت هضم دی ساكاریدها، بر فعالیت روده‌ها می‌افزاید و این احتمالا دلیلی می‌باشد براینكه چرا جوجه‌هایی كه از طریق درون تخم مرغی تغذیه می‌شدند، وزن بالاتری داشتند.


Reference:
Poultry Science , ۲۰۰۵, Vol.۸۳, pp:۲۰۲۳- ۲۰۲۸
نشریه دنیای کشت و صنعت

منبع : مؤسسه مرغداری ایران