ییلاق و قشلاق

قشلاق ایل كله كویی منطقه مشك‌آباد، سعیدآباد، جعفرآباد، علی‌آباد گوگل و مراتع جنوبی دیر مره و منطقه زراب می‌باشد. ییلاق ایل به ترتیب : وروده، هیران، آزادكنی، درشك، اصفهانك، بنامیر، كوه زراب، پنج كرد،‌ بگلر چمنی، بیره، هرقان، شاه‌یوردی، خشكه‌رود، كاروانسرای سلطنتی سابق و یعقوب عصاری می باشد. قشلاق ایل خراسانی چاله‌گنبد و اطراف حصار سرخ و ییلاق آنان در اطراف دره گرد و نزدیك شهرستان اراك و یا بابا خداداد و سورانه سربند است. برخی تیره‌‌های این ایل تا منطقه ماله در استان لرستان نیز كوچ می‌كنند. مردم ایل راوه‌‌ای نیز بافت عشایری خود را حفظ كرده و به صورت كوچ‌رو و نیمه‌كوچ‌رو، نه ماه از سال را با خانواده و دام رمه‌‌گردانی می‌كنند. اعضاء ایل در نیمه دوم فروردین ماه به منطقه ییلاقی می‌رسند و در دامنه كوه‌‌های مجاور مستقر می‌شوند و دام آن‌ها حدود یكماه در كوهپایه، از مراتع طبیعی تعلیف می‌كنند. ییلاق ایل میش مس، در محدوده استان مازندران (شوبخ، سورین و پاكبود) قرار دارد و قشلاق آنها، در كیلومتر 35 جاده قم - كاشان در محلی به نام حسن‌آباد است. زیست بوم اكثر افراد ایل كلهر، روستای قره‌چای و اطراف ساوه است. این ایل نیمه كوچ‌رو می‌باشد. محل ییلاق آن‌ها، ناحیه كلاروز و مسیر كوچ‌شان به ترتیب : یاتان، سامان، قارنح، شریف‌آباد و قله كهریز می‌باشد.