شیاد - IMPOSTER

سال تولید : ۲۰۰۲
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : گری فلدر، مارتی کتس، دانیل لوپی و گری سینیسی
کارگردان : فلدر
فیلمنامه‌نویس : ارن کروگر، دیوید توئی و کارولاین کیس، برمبنای اقتباس اسکات رُزنبرگ از داستانی نوشتهٔ فیلیپ ک. دیک
فیلمبردار : رابرت الزویت
آهنگساز(موسیقی متن) : مارک ایشم
هنرپیشگان : سینیسی، مادلین استوو، وینسنت دونوفریو، تونی شالهوب، مک‌های فیفر و لینزی کروز
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۲ دقیقه


سال ۲۰۷۹. ده سالی کرهٔ زمین با نیروی ماورای زمینی در جنگ بوده است. ̎اسپنسر اولام̎ (سینیسی) یکی از معتبرترین دانشمندان دولتی، چیزی ابداع کرده که او معتقد است کرهٔ زمین را نجات خواهد داد. اما دیری نگذشته که او را متهم می‌کنند جاسوسی فرازمینی است و در همه‌جا مورد تعقیب قرار می‌گیرد. ̎اولام̎ بر سر دوراهی گیر کرده: آیا خواهد توانست به موقع هویت واقعی خود را به پلیس مخفی اثبات کند و بشریت را نجات دهد؟ و آیا، از آن مهم‌تر، در نهایت موفق خواهد شد تا هویت خود را به خودش اثبات کند؟
● اقتباس از داستان کوتاه بسیار مشهور دیک که در بحبوحهٔ جنگ سرد در دههٔ ۱۹۵۰ نوشته شده است. با اشارات ضمنی به هراس آن سال‌ها از جنگ‌ هسته‌ای، که البته نسخهٔ سینمائی چندان درگیر آن نمی‌شود. هم‌چون اغلب اقتباس‌های دیک، این فیلم نیز تقدیر خوشایندی ندارد و حدود چهل دقیقه از آن برای اکران عمومی کوتاه می‌شود. شیاد در اندازهٔ شاهکارهائی مثل تیغ‌رو (ریدلی اسکات، ۱۹۸۲) نیست اما عمیق‌تر از احضار کامل (پل ورهوون، ۱۹۹۰) است که جهان سیاه، خفقان‌آور و بستهٔ داستان دیک را حضور عضلانی آرنولد شوارتسنگر مخدوش کرده بود. ایدهٔ مورد علاقهٔ دیک، مردانی که در جست‌وجوی هویت راستین خویش‌اند (من انسانم یا آندروئید) در این فیلم نیز مایهٔ مرکزی است. با این حال پخش‌کنندگان فیلم با این توجیه که فیلم برای اکران عمومی بیش از حد گنگ و پیچیده است، از اکران گستردهٔ آن جلوگیری کردند.