گرانی گناه من نیست

به نظر می‌رسد روزهای پرحاشیه‌ای را سپری می‌کنید. بحث استیضاح و زیر سوال رفتن بخشی از برنامه‌‏هایتان، مثل تنظیم بازار، تعامل با اصناف وگرانی. کمی خسته به نظر می‌رسید آقای وزیر. ‏
کار مداوم در وزارتخانه‌ای مثل وزارت بازرگانی خستگی هم به دنبال دارد. بحث اصلی استیضاح ‏نیست. استیضاح حق نمایندگان مردم است ومن از این نکته خوشحال می‌شوم که عرصه استیضاح، محل بیان ‏واقعیت‌هایی درمورد اقتصاد کشور باشد. اما استیضاح یک وزیر از مجموعه وزرای اقتصادی یک کابینه به ‏بهانه گرانی وتورم، برخاسته از اهدافی است که نمی‌دانم این اهداف چیست. با خودم فکر می‌کنم یعنی مسبب ‏همه گرانی‌ها وزیربازرگانی به تنهایی بوده است؟بحث تورم وگرانی، ریشه در ساختار اقتصادی کشور دارد ‏ومحاکمه کردن یک وزیر، آن هم وزیری که باید مدافع حقوق مصرف کننده باشد وطرف عرضه وتولید هم ‏نیست، کمی عجیب است. ‏
▪ احتمال دارد کابینه را ترک کنید. این موضوع ناراحت کننده نیست؟
ـ چرا باید ناراحت‌کننده باشد؟ خانواده‌ام که خوشحال می‌شوند. ‏
▪ بعد از این که خبر استیضاح را شنیدید چه واکنشی نشان دادید؟
ـ لبخند زدم. ‏
▪ آقای رئیس جمهور چه واکنشی داشتند؟
ـ نمی‌دانم. لحظه اعلام خبر آن جا نبودم. ‏
▪ رئیس جمهور از وزیر بازرگانی‌اش حمایت خواهد کرد؟
ـ از خودایشان بپرسید.
▪ اما چرا نباید حمایت شود؟
ـ برخی سایت‌ها این گونه تحلیل کرده‌اند که رئیس جمهور در راستای ادامه ترمیم کابینه، موافق با استیضاح وزیر ‏بازرگانی است. حتی گفته می‌شود قرار است وزیر بازرگانی قربانی گرانی‌ها شود. ‏
این روزها انتشار شایعه، خرج زیادی ندارد. برای تحلیل شایعه هم نیاز نیست زحمت زیادی صرف شود. روزی ‏روزگاری، برای انتشار وتحلیل شایعه، نیاز به کاغذ یارانه‌ای بود اما درحال حاضر انتشار خبرهای دروغین ‏وتحلیل‌های آبکی وستون شایعات، نیازمند به کمک‌های دولتی نیست. به لطف اینترنت، همه جا پرشده است از این ‏گونه شایعات و تحلیل‌های سطحی.
▪ فکر می‌کنید آقای رئیس جمهور از شما حمایت کند؟
ـ آدمی صریح‌تر از آقای احمدی‌نژاد می‌شناسید؟ این که می‌گویند رئیس جمهور از وزیر بازرگانی راضی نیست ومجلس را ‏تحریک می‌کند تا وزیر کابینه‌اش را استیضاح کند، چه مبنایی می‌تواند داشته باشد؟من آدمی صریح‌تر ازاحمدی‌‏نژاد نمی‌شناسم. ایشان اگر با کسی مشکل داشته باشد، به صراحت وبدون ملاحظه عنوان می‌کند. احمدی‌نژاداهل ‏بازی‌های سیاسی نیست. ایشان از عملکرد وزارت بازرگانی راضی است واین نکته بارها عنوان شده ومن ‏نیازی به بازگویی آن نمی‌بینم. ‏
▪ چند سال است که آقای احمدی‌نژاد را می‌شناسید؟
ـ از سال‌های دور. مدتی با ایشان فعالیت‌های مشترک سیاسی وتشکیلاتی در دانشگاه علم وصنعت داشتم. خیلی ‏وقت است که ایشان را می‌شناسم. ‏
▪ همین دوستی دیرینه باعث شد به کابینه دعوت شوید؟
ـ نه. آن قدرها دوست نبودیم. همدیگر را می‌شناختیم، اما رفقای صمیمی وهمیشگی نبودیم. من برای آقای احمدی‌‏نژاد غریبه نبودم و از سوی کسی هم به کابینه تحمیل نشدم. ‏
▪ پس چگونه به کابینه پیوستید؟
ـ یک روز تماس گرفتند وقرار مذاکره گذاشتند. من ازطرف دوستان مشترکی که داشتیم به آقای احمدی‌نژاد ‏معرفی شدم. ‏
▪ چه دوستان مشترکی؟
ـ دوستان قدیمی در دانشگاه علم وصنعت. همچنین دوستانی درسپاه پاسداران وبرخی دوستان دیگر. ‏
▪ درسپاه پاسداران سابقه فعالیت دارید؟‏
ـ من وقتی ۲۱ سال داشتم، فرمانده سپاه پاسداران درغرب تهران بودم. جزو بچه‌های جبهه وجنگ هستم وسال‌ها ‏در رده‌های مختلف فرماندهی در جنگ ودفاع مقدس حضور داشته‌ام. ‏
▪ چگونه به کابینه پیوستید؟
ـ با توجه به سابقه‌ای که داشتم ودوستان مشترکی که میان من وآقای احمدی‌نژاد وجود داشت، به کابینه دعوت ‏شدم. ‏
▪ اگر رشته کلام از دست شما خارج نمی‌شود، لطفا درمورد پیشینه وسابقه خود توضیح دهید. درمورد درس ‏ودانشگاه و سابقه مدیریت اجرایی. ‏
ـ آقای امیری (رئیس دفتر وزارتی) به من گفت شما می‌خواهید درمورد افزایش جهانی قیمت موادغذایی وتورم ‏گفت وگو کنید اما شما ظاهرا علاقه‌ای به این بحث ندارید. (با خنده)‏
▪ خیلی زیاد وارد پیشینه و سابقه شما نمی‌شویم. در حد این که بدانیم سابقه مدیریت شما درامور اجرایی چقدر است ‏و چگونه وارد کابینه شدید. ‏
ـ من ۴۸ سال سن دارم وبه قول تهرانی‌ها، بچه خیابان نامجو در نظام‌آباد تهران هستم. پدرم درحوالی میدان گرگان ‏قدیم، که حالا به میدان نامجو معروف است، مغازه داشت ومن کودکی‌ام را درهمین منطقه پشت ‏سرگذاشتم. درسال ۱۳۶۵ موفق شدم از دانشگاه علم وصنعت، مدرک مهندسی صنایع بگیرم وسه سال بعد ازهمین ‏دانشگاه، مدرک فوق لیسانس مهندسی صنایع گرفتم. ‏
مدتی بعد بورس تحصیلی برای اعزام به خارج گرفتم، اما به دلیل شرایط خانوادگی ترجیح دادم درداخل ادامه ‏تحصیل بدهم که درهمین زمینه دردانشگاه علم وصنعت پذیرفته شدم ودر سال ۱۳۶۸مدرک دکترای مهندسی ‏صنایع ازاین دانشگاه گرفتم. همان طورکه اشاره کردم، درجریان دفاع مقدس، در رده‌های مختلف فرماندهی ‏جنگ، درجبهه حضور داشتم وپس ازآن به عنوان معاون پژوهش وآموزش دانشکده فنی دانشگاه امام صادق(ع) ‏فعالیت کردم. بعد درهمین دانشکده به عنوان قائم مقام انتخاب شدم تا این که به وزارت دفاع وپشتیبانی نیروهای ‏مسلح پیوستم. ‏
از سال ۱۳۷۶ به عنوان رئیس هیات مدیره ومدیرعامل سازمان اتکا انتخاب شدم وتا یک سال پیش اززمان ‏پیوستن به دولت نهم، دراین پست مشغول بودم. ‏
درطول سال‌های گذشته، عمده فعالیت‌های من در دانشگاه متمرکز بود ودرطول این سا‌ل‌ها، همواره عضو هیات ‏علمی دانشگاه هم بوده‌ام. درزمینه مسایل فنی ومهندسی ومدیریتی هم ازسال ۱۳۶۲ سوابق من موجود است. ‏
▪ چگونه به دولت نهم پیوستید؟‏
ـ من درجریان چیدمان کابینه نبودم، اماازچند ناحیه به آقای احمدی‌نژاد معرفی شدم. همان طور که اشاره ‏کردم، آقای احمدی‌نژاد را ازمدت‌ها پیش می‌شناختم ولی درچندسال متوالی همدیگر را ندیده بودیم. روزی که ‏برای پست وزارت معرفی شدم، کنجکاو بودم ببینم از چه ناحیه‌ای به آقای احمدی‌نژاد پیشنهاد شده‌ام وبعدها ‏فهمیدم که از محافل دانشگاهی وانجمن‌ها ودوستان مشترک سپاهی، حمایت شده‌ام. نکته جالب توجه این بود که ‏نام من درفهرست چند وزارتخانه قرار داشت که جدی‌ترین آنها وزارت صنایع و معادن و وزارت بازرگانی ‏بود که درنهایت به عنوان وزیر بازرگانی به مجلس معرفی شدم ورای اعتماد گرفتم. ‏
▪ مشهوراست که وزرای دولت نهم پیش از ورود به کابینه، قول وقرارهای زیادی با رئیس جمهور منتخب می‌‏گذاشتند، شما چه قولی به آقای احمدی‌نژاد دادید وچه قولی از ایشان گرفتید؟‏
ـ من هم مثل خیلی ازوزرای دیگر با ایشان نشست‌هایی برگزار کردم وصحبت‌های زیادی بین ما رد وبدل شد. ‏بخشی از این صحبت‌ها به مسایل فنی و برنامه‌های من برمی‌گشت وبخشی هم مسایل مورد نظر آقای احمدی‌‏نژاد بود. ‏
در مورد برنامه‌هایی که داشتم، بحث اصلی و محور برنامه‌های من توجه به صادرات بود و مشارکت بخش ‏خصوصی در بازرگانی کشور. منطقی کردن تعرفه‌ها هم مورد تاکید من قرار داشت و آقای احمدی‌نژاد هم ضمن ‏تایید این برنامه‌ها، تاکید داشتند که مردم نباید با کمبود مواد غذایی درکشور مواجه شوند. من قول دادم این برنامه‌‏ها را عملی کنم و ایشان قول دادند حمایت کنند. ‏
در صحبت‌های مفصلی که با رئیس جمهور داشتم و حتی در برنامه‌ای که به مجلس ارایه کردم، به این موضوع ‏تاکید داشتم که نگاه من به وزارت بازرگانی، صرفا نگاه داخلی نیست و حضور اقتصاد ایران در بازارهای جهانی ‏و پرداختن به مقوله صادرات اهمیتی کمتر از دیگر سیاست‌های داخلی ندارد. ‏
من به این نکته اشاره کردم که دراقتصاد ایران پتانسیل‌های زیادی وجود دارد که درطول سال‌های متمادی ‏مغفول مانده است واگر این سیاست‌ها مورد توجه قرار گیرد می‌تواند آثار مثبتی برای اقتصاد ایران داشته باشد. ‏
▪ گفتید از رئیس جمهور خواستید که از برنامه‌های شما حمایت کند. بیشتر نگران به چالش کشیده شدن چه برنامه‌هایی بودید؟
ـ به هرصورت وزارت بازرگانی نقطه حساسی در اقتصاد ایران است و اعمال هر سیاستی، می‌تواند برای وزیر ‏بازرگانی حاشیه ایجاد کند. من احساس کردم وزارت بازرگانی می‌تواند برای برخی، حالت سهمیه وارثیه داشته ‏باشد که از آقای احمدی‌نژاد خواستم از سیاست‌هایم حمایت کنند تا اجازه ندهم وزارت بازرگانی به ارثیه‌ای ‏برای برخی جریان‌ها تبدیل شود. ‏
▪ در مجلس چه برنامه‌ای را اعلام کردید؟
ـ در مجلس همان برنامه‌های اعلام شده به آقای احمدی‌نژاد را مطرح کردم. برنامه‌هایی مثل تنظیم بازار، ساماندهی رابطه با اصناف وازاین دست برنامه‌ها. ‏
▪ گفته می‌شود شما بیشتر از سایر همکاران خود به برنامه چهارم توجه داشتید. این موضوع را در روزی که می‌‏خواستید رای اعتماد بگیرید مطرح کردید؟ آیا در این زمینه با همکارانی که برنامه چهارم را قبول نداشتند به ‏چالش نرسیدید؟
ـ من اهداف برنامه چهارم را قبول داشتم هرچند در برخی موارد دسترسی به آن را ممکن نمی‌دانستم اما تلاش ‏خودم را کردم. در این زمینه من هیچ‌گاه به چالش نخوردم. افزایش صادرات جزو برنامه‌های پیش‌بینی شده ‏در برنامه چهارم بود و من تلاش زیادی کردم تا پیش‌بینی‌ها محقق شود. برای پیشبرد اهداف صادراتی، ده‌ها ‏برنامه نوشتیم و تدوین کردیم و می‌بینید که این سیاست‌ها جواب داده و با وجود اعمال فشارهای زیاد، صادرات ‏کشور ما افزایش قابل توجهی پیدا کرده است. اهمیت این موفقیت زمانی بیشتر می‌شود که به رقابت‌های شدید ‏کشورها برای بازارگشایی هم توجه کنیم. ‏
▪ روزی که برای گرفتن رای اعتماد در مجلس حضور داشتید، یکی از مهمترین برنامه‌های خود را تنظیم رابطه ‏دولت واصناف اعلام کردید. اکنون که سه سال از آن روزها می‌گذرد، فکر می‌کنید تا چه اندازه توفیق داشته‌اید؟
ـ در طول سه سال گذشته، بحث اصناف یکی از مهمترین برنامه‌های من در وزارت بازرگانی بوده است. در این ‏زمینه تلاش‌های زیادی کردیم و به نظر می‌رسد پس از سه سال، نتایج خوبی به دست آورده‌ایم. ‏
از ابتدای آمدن به وزارت بازرگانی وقت زیادی صرف اصلاح امور اصناف واتاق‌های بازرگانی ‏کردیم. در زمینه اصناف یک سال زمان صرف کردیم تا اعتمادسازی کنیم. اوایل روی کار آمدن دولت نهم گاهی ‏نگاه به وزارت بازرگانی و مجموعه دولت آن قدر منفی بود که ناامید می‌شدیم به همین دلیل یک سال زمان ‏گذاشتیم تا تعامل خوبی با اصناف داشته باشیم. من در طول یک سال به همه استان‌ها سفر کردم و تلاشم بر این ‏موضوع متمرکز شده بود که تشکل‌های بخش خصوصی باور کنند که می‌توانند آزادی عمل بیشتری برای ‏حضور دراقتصاد ایران داشته باشند. ‏
من اعتقاد جدی دارم که دولت نباید کار بازرگانی انجام دهد. وزارت بازرگانی باید کار نظارت را دنبال کند ‏و بخش خصوصی باید وارد میدان شود. درتمام مدت زمانی که در وزارت بازرگانی بوده‌ام، به این نکته توجه ‏داشتم. شما می‌توانید با اصناف گفت وگو کنید و در این زمینه صحت و سقم این اظهارات را جویا شوید. ‏
گاهی به عنوان رئیس هیات نظارت، به جای این که در مسند پرسش‌کننده بنشینم، پاسخگو بودم. فضا به گونه‌ای ‏بود که باید اعتماد‌سازی می‌کردیم. من واقعا به ایجاد فضای دموکراتیک برای بخش خصوصی اعتقاد جدی ‏دارم و به آن عمل کرده‌ام. به طور مثال در دولت مصوبه‌ای تدوین شد مبنی بر این که کارگروهی تشکیل شود تا ‏بحث بیمه اصناف، مالیات وخیلی مسایل دیگر را خود اصناف پیشنهاد کنند. یعنی مسایلی که سال‌ها برای اصناف ‏به معضل و مشکل تبدیل شده بود، با مشارکت خود آنها حل شد. دراین زمینه کارگروه همچنان مشغول بررسی ‏مشکلات اصناف است. برخی مسایل حل شده و برخی مسایل در حال جمع‌بندی و نهایی شدن است. ‏
▪ یکی از انتقادهایی که به شما می‌شود این است که به بازرگانی داخلی بیشتر از بازرگانی خارجی توجه دارید. ‏
ـ نه اتفاقا یکی از انتقادهای خودم این است که به اندازه کافی به بازرگانی خارجی توجه ندارم. متاسفانه مسایل ‏داخلی گاهی آن قدر حاشیه‌ساز می‌شود که ناخودآگاه از مسایل مهمی مثل صادرات و حضور دربازارهای ‏جهانی غفلت می‌کنیم اما کدام وزیر بازرگانی را در کشورهای خارجی سراغ دارید که وقتش را صرف پیگیری ‏مسایلی مثل قیمت نان و تخم‌مرغ کند. پرداختن به امور کوچک گاهی ما را از اهدافی که داریم دور می‌کند ‏و متاسفانه حاشیه‌ها نمی‌گذارند حتی کارهای کوچک را پیگیری کنیم. باورکنید ۸۰ درصد توان من صرف ‏مسایل داخلی شده است درحالی که آرزو دارم ۵۰درصد توانم را صرف حضور در بازارهای جهانی کنم. ‏
▪ وزارت بازرگانی، یا بهتر بگوییم حوزه تجارت و بازرگانی، درطول سه سال گذشته به دلیل اتخاذ سیاست‌های ‏خاص وزارت امورخارجه بیشترین تاثیر را پذیرفته است. با توجه به این که به طور کامل از تاثیر فشارهای بین‌‏المللی و اعمال تحریم علیه ایران آگاه هستید، در کابینه چه مواضعی اتخاذ می‌کنید؟
ـ بحث دستیابی به انرژی صلح‌آمیز هسته‌ای موضوعی ملی وسیاستی مورد تاکید است که دردولت نهم به طور ‏کامل درمورد آن اجماع وجود دارد. دستیابی به انرژی هسته‌ای برای اقتصاد ایران منافع بلندمدت دارد ودرآینده ‏منجر به افزایش ثبات وامنیت اقتصاد ایران خواهدشد. من منکر هزینه تحریم‌ها واعمال فشارهای یک طرفه به ‏اقتصاد ایران نیستم. با این حال باید عنوان کنم که یکی از موفق‌ترین سیاست‌های این دولت، سیاست خارجی ‏است. دولت نهم دراین زمینه بسیار موفق عمل کرده است و من معتقدم اعمال این سیاست‌ها، نتایج خوبی ازجمله ‏افزایش اقتدار ایران به دنبال داشته است. پیش از این ما درعرصه بین‌المللی این قدر فعال نبودیم و تا این اندازه ‏حضور موثر نداشتیم اما در حال حاضر با اقتدار درعرصه بین‌الملل حضور داریم. ‏
پیش از این، اروپایی‌ها برای ما شرط تعیین می‌کردند و حالا این ما هستیم که شرط می‌گذاریم. اروپایی‌ها می‌‏گویند ما حاضریم شرط پارسال را قبول کنیم و ما می‌گوییم نه آن شرط مال امسال نیست و تاریخ آن گذشته ‏است، چرا پارسال نپذیرفتید؟ زمان که می‌گذرد، متوجه می‌شویم که سیاست‌ها اصولی بوده وموفق عمل شده ‏است. این دستاوردها را سیاسی نکنید. باور کنید میزان محبوبیت ایران درمیان کشورهای مسلمان وغیر مسلمان ‏افزایش یافته است. این مسایل را نمی‌شود کتمان کرد. ‏
▪ با این توضیح که بخش خصوصی قبول کرده است که هزینه‌های تحریم را به دلیل دستیابی به منافع ملی بلند‏مدت بپذیرد، شما به عنوان وزیر بازرگانی برای کاهش هزینه‌های تحریم و فشارهای بین‌المللی به اقتصاد ایران ‏چه اقدامی انجام دادید؟
ـ به هرحال فشار تحریم‌ها را قبول دارم و بخش خصوصی هم در این زمینه همراهی خوبی داشته است اما افزایش ‏واردات و صادرات نشان می‌دهد که تحریم‌ها کم‌اثر بوده‌اند. ‏
▪ چرا فکر می‌کنید تحریم‌ها کم‌اثر بوده‌اند درحالی که می‌دانید هزینه تجارت بسیار افزایش یافته است؟
ـ به هر حال در اثر اعمال فشارهای سیاسی برخی هزینه‌های مالی در کشور افزایش یافته، اما دستیابی به انرژی ‏هسته‌ای واقتدار درعرصه بین‌المللی، بازدهی بلندمدت وماندگار برای کشور دارد. تامین انرژی کشوردر آینده ‏بدون انرژی هسته‌ای غیرممکن است بنابراین باید بردستیابی به آن پافشاری کرد. اما قبول دارم که در اثر این ‏سیاست‌ها ریسک اقتصاد ایران افزایش یافته وهزینه واردات نیز بیشتر شده است. ازسوی دیگر دلایل و قرائنی ‏هم وجود دارد که نشان می‌دهد تحریم‌ها کم‌اثر بوده است. نه درطول سه سال گذشته که درطول ۳۰ سال گذشته. ‏مگر نمی‌گویید اقتصاد ما تحریم شده؟ آثارتحریم را باید درکاهش واردات وصادرات دید. مگر این گونه نیست؟ ‏اما می‌بینید که هم واردات وهم صادرات افزایش پیدا کرده است. البته این نکته راهم یادآوری می‌کنم که ‏دستیابی به انرژی هسته‌ای برای ما صرفه اقتصادی بلندمدت دارد وما نباید منافع کوتاه‌مدت را با منافع بلند‏مدت عوض کنیم. ‏
فراوانی درکشورنشان می‌دهد تحریم‌ها خیلی اثرگذار نبوده است. به این موضوع توجه کنید که تورم جهانی ‏در حال افزایش است، افزایش قیمت نفت باعث شده است که هزینه حمل‌ونقل در همه جای دنیا افزایش پیدا کند با ‏این حال شما چه کالایی می‌خواهید که نمی‌توانید در ایران پیدا کنید؟ آیا فراوانی نشان‌دهنده این نیست که تحریم‌ها بی‌اثر بوده و نه تنها اقتصاد ایران که هیچ اقتصاد دیگری، تحریم پذیر نیست. قبول دارم که هزینه بیشتری ‏باید بپردازیم اما هیچ‌گاه دچار کمبود نشده‌ایم. به همین دلیل اعتقاد دارم سلطه‌گران به اهداف خود نرسیده‌اند. ‏
▪ آقای دکتر میرکاظمی، وقتی درمورد عملکرد شما صحبت می‌کنیم، حتی اگر زیرتیغ استیضاح هم باشید، نمی‌‏توانیم به سیاست‌های ضد انحصاری شما در اتاق‌های بازرگانی که منجر به خانه‌تکانی اساسی در این حوزه ‏شد، اشاره نکنیم. شکستن انحصار دراتاق‌های بازرگانی به عنوان یکی از برنامه‌های موفق شما به ثبت رسیده ‏است. اکنون که ۱۵ ماه از خانه‌تکانی دراتاق‌های بازرگانی می‌گذرد، چه ناگفته‌ای از این اتفاق دارید؟‏
ـ همان طور که اشاره کردید، ششمین دوره انتخابات اتاق‌های بازرگانی نقطه عطفی دراقتصاد ایران بود که پس ‏از ابلاغ سیاست‌های اصل ۴۴ پیام خوبی به بخش خصوصی داد. واقعیت این بود که انتخابات اتاق‌های ‏بازرگانی می‌توانست آن گونه که برگزارشد، برگزار نشود اما در مجموعه وزارت بازرگانی این عزم واراده ‏وجود داشت که انتخابات، کاملا دموکراتیک برگزارشود. ما علاقه نداشتیم بخشی از ظرفیت‌های بخش ‏خصوصی از صحنه رقابت‌های انتخاباتی حذف شود بنابراین بر رقابتی بودن انتخابات پافشاری کردیم که ‏خوشبختانه به نحو احسن تامین شد. ‏
▪ اما اقدامات شما باعث شد بخشی از نیروهای اصلاح‌طلب به اتاق بازرگانی راه یابند ودرعوض چهره‌های ‏سنتی جناح اصولگرا، تعداد زیادی از کرسی‌های اتاق بازرگانی را واگذارکردند. پافشاری شما برانتخابات آزاد ‏دلایل سیاسی داشت؟
ـ خواهش می‌کنم بحث راسیاسی نکنید. من به برگزاری انتخابات آزاد اعتقاد داشتم. هیچ کس به من حکمی ‏نکرد. چرا اختیار وزرا را درقانون اساسی دست کم می‌گیرید؟ چرا فکر می‌کنید رئیس جمهور مخالف تحول ‏درمدیریت بخش خصوصی است؟ این‌ها که شما می‌گویید حاشیه بحث است اما نکته مهم این است که انتخابات ‏اتاق بازرگانی قانونی بود و در حضور همه خبرنگاران داخلی وخارجی برگزارشد. به قول یکی از روزنامه‌ها ‏همه چیز در اتاق شیشه‌ای برگزار شد. ‏
▪ آن چه از صندوق‌ها بیرون آمد مورد تایید شما بود؟ به این دلیل که برخی برندگان انتخابات، مخالف سیاسی دولت ‏بودند. ‏
ـ من انتخابات را کاملا تایید می‌کنم به این دلیل که انتخابات آزادانه برگزار شد. اما خواهش می‌کنم بحث سیاست ‏را وارد اقتصاد نکنید. اجازه بدهید اتاق‌های بازرگانی همین گونه که حضور فعال دراقتصاد دارند، به این حضور ‏فعال ادامه دهند. بخش خصوصی را وارد سیاست نکنید. بارها از همه اعضای اتاق‌های ایران و تهران خواهش ‏کردم اتاق را سیاسی نکنید. به اندازه کافی با پوست واستخوان، از سیاسی بازی و سیاسی کاری ضربه خورده‌ایم ‏لطفا به بخش خصوصی انگ نزنید. تاجر اصلاح‌طلب واصولگرا نداریم. تاجر تاجر است. چکار به گرایش آدم‌ها ‏داریم؟▪ تحلیل شما ازرفتار گروهی که به انحصار مدیریت در اتاق بازرگانی اعتقاد داشتند چه بود؟
ـ من دیدگاهی دارم که از ابتدای حضورم در وزارت بازرگانی، هیچ گاه اجازه ندادم خدشه‌ای به آن وارد شود. ‏بسیار اصرار دارم که سفارش‌پذیر نباشم. وزارت بازرگانی همیشه درمعرض فشارهای مختلف قرار دارد اما ‏من هیچ‌گاه مدیری سفارش‌پذیر نبوده‌ام. در جریان انتخابات اتاق بازرگانی، بعضی‌ها انتظار دوستی سیاسی ‏داشتند. بعضی‌ها انتظار ملایمت و مهربانی داشتند اما ملایمت با چه؟ ملایمت با ایجاد انحصار؟ مهربانی با ‏تراست؟ اصل ۴۴ مگر چه می‌گوید؟ آیا اصل ۴۴ گفته است فلان گروه نباید باشد؟آیا انحصارایجاد کرده است؟ ‏درسیاست، گاهی بخش عمده‌ای ازتوانمندی‌ها حذف می‌شود اما این قاعده نباید درمورد بخش خصوصی صدق ‏کند. چرا باید بخشی از توانمندی اقتصاد کشور حذف شود؟
▪ هنوز هم فکر می‌کنید اتاق‌های بازرگانی به مثابه قهوه‌خانه عمل می‌کنند؟
ـ قهوه‌خانه‌ها حالا کافی‌شاپ شده‌اند (می‌خندد) این تعبیر را پیش از انتخابات در محفلی خصوصی مطرح کردم ‏و نمی‌دانم چگونه به مطبوعات کشیده شد. در یکی از سفرهای استانی شنیدم یکی از فعالان اقتصادی گفت: اتاق‌‏های بازرگانی به محلی برای نوشیدن چای تبدیل شده. عده‌ای می‌آیند چایی می‌خورند و می‌روند. وبعد در صحبت‌هایم گفتم نباید اتاق‌های بازرگانی مثل قهوه‌خانه باشد. گفتم اینجا را قهوه‌خانه نکنید. نمی‌دانم چگونه وارد ‏مطبوعات شد. ‏
انتخابات اخیر اتاق‌های بازرگانی با استقبال زیادی مواجه شد. تعداد شرکت‌کننده‌ها به شدت افزایش یافت. رسانه‌‏ها ومطبوعات خیلی کمک کردند و انتخابات شفاف برگزار شد. نتیجه هم کاملا دمکراتیک بود ومن خیلی به این ‏انتخابات افتخار می‌کنم. درمجموع من خیلی به اتاق بازرگانی اعتقاد دارم و معتقدم می‌تواند نقش بسیار تعیین‌کننده‌‏ای در اقتصاد داشته باشد. اگربه ابلاغیه اصل ۴۴ توجه کنید، متوجه می‌شوید که اولویت اصل ۴۴ آزادسازی ‏است. همه فعالان اقتصادی باید مشارکت داشته باشند. نقش واقعی اتاق بازرگانی همین است. ایجاد هم‌افزایی ‏دراقتصاد ملی. جمع همه توان‌ها و مهارت‌ها. هیچ کس حق ندارد کسی را حذف کند. ‏
▪ با این حال نتیجه انتخابات برای شما مطلوب بود؟
ـ بله. دراین انتخابات نتیجه بسیار خوبی حاصل شد. بخشی ازمدیران باسابقه بخش خصوصی و بخش دیگری از ‏تحصیلکرده‌های اقتصاد ایران به اتاق بازرگانی راه یافتند که به نظر من ترکیب خوبی ایجاد کرد.
▪ ‏انتخابات هیات‌رئیسه‌ها چطور؟
ـ هیات‌رئیسه اتاق‌های بازرگانی را من انتخاب نکردم. افراد زیادی کاندیدا شده بودند و در نهایت ترکیب خوبی ‏حاصل شد. ما هیچ نقشی در انتخاب هیات‌رئیسه اتاق‌ها نداشتیم. درحال حاضربه نظر می‌رسد درک متقابلی میان ‏جریان‌های مختلف اتاق بازرگانی وجود دارد. اتاق‌های بازرگانی جان تازه‌ای گرفته‌اند. اتاق‌ها پی برده‌اند که ‏مجموعه وزارت بازرگانی برای خدمت به بخش خصوصی آماده است. دراین زمینه برای نخستین‌‏بار منشور همکاری با اتاق بازرگانی را امضا کردیم اما اگر چیزدیگری هم مطرح شود امضا می‌کنم. ‏
▪ در اتاق‌های بازرگانی ایران وتهران انتقادهای تندی به سیاست‌های اقتصادی دولت می‌شود، این موضوع را ‏تایید می‌کنید؟
ـ به قواعد دموکراتیک اعتقاد دارم ونسبت به انتقادها اعتراضی ندارم اما لحن برخی انتقادها را نمی‌پذیرم. باید با ‏ادبیات ملایم‌تری رفتار کرد. به صرف این که آنها بخش خصوصی‌اند وما بخش دولتی، نباید توهین شود. ‏نمایندگان اتاق‌های بازرگانی باید به خطوط قرمز توجه داشته باشند. انتقاد به جای خود. من فکر می‌کنم اتاق ‏درحفظ حرمت‌ها کوشش داشته است. ‏
▪ شمارا متهم کرده‌اند به "اعمال سیاست‌های غلط بازرگانی که منجر به بی‌ثباتی در بازارهای داخلی و افزایش ‏سطح عمومی قیمت‌ها" شده است، در پاسخ به این انتقاد چه دفاعی از عملکرد خود می‌کنید؟
ـ درمورد افزایش سطح عمومی قیمت‌ها وافزایش نرخ تورم، هرروز اظهارنظرهای متفاوتی می‌شنویم. عده‌ای ‏از افزایش سطح عمومی قیمت‌ها به عنوان چماق سیاسی استفاده می‌کنند واحتمالا قصد برخی از این افراد، سیاه‌‏نمایی و القای این موضوع است که دولت در کنترل اقتصاد ناتوان عمل کرده است. ‏
▪ نمایندگانی که برگه استیضاح را امضا کرده‌اند دراین دسته جای می‌گیرند؟
ـ اجازه بدهید هنوز صحبت من تمام نشده است. استیضاح حق نمایندگان مردم است وآنها ازاین طریق می‌توانند ‏دغدغه خود را در مورد مهم‌ترین مسایل کشور دنبال کنند اما در این زمینه چند موضوع مشخص نشده است. اول ‏این که چرا وزیر بازرگانی؟ وزیری که در تنظیم سیاست‌های مالی وسیاست‌های بازار پول کمترین نقش را ‏دارد. چرا وزیر بازرگانی؟ وزیری که نه در طرف عرضه قرار دارد ونه در طرف تقاضا. نه در طرف تولید و نه ‏در طرف مصرف‌کننده. نکته مهم دیگر این است که چرا در واپسین روزهای عمر مجلس هفتم موضوع استیضاح ‏مطرح شده است؟ آیا این موضوع سال گذشته برای استیضاح‌کنندگان مهم نبود؟ چرا پس ازاین که نتیجه انتخابات ‏مشخص شده است؟ من معتقدم برای حل مشکل افزایش قیمت‌ها نیاز به مچ‌گیری و محکوم کردن همدیگر نیست. ‏
▪ من فکر می‌کنم چیزی حدود ۳۰ عامل در افزایش نرخ تورم تاثیر دارند و اگر بخواهید به ترتیب عوامل ‏استیضاح کنید، بخش بازرگانی در ردیف سی قرار می‌گیرد. ‏
ـ یکی از این عوامل مشکلات ساختاری اقتصاد ایران است که ازسال‌های دور روی هم انباشته شده است. از همین ‏عامل مهم می‌شود عوامل تاثیرگذاری مثل بهره‌وری را مطرح کرد که وضعیت آن درایران نگران کننده است. ‏
▪ به نظر شما سیاست‌های دولت در مورد افزایش نقدینگی تاثیر بیشتری بر افزایش نرخ تورم دارد یا بهره‌وری ‏پایین؟
ـ در قسمتی از صحبت‌هایم گفتم که می‌توانم به ۳۰عامل تاثیرگذار برتورم اشاره کنم. رشد نقدینگی یکی از این ‏عوامل است که به تقاضا دامن می‌زند و باعث بالا رفتن قیمت‌ها می‌شود. یا به بحث افزایش سالانه دستمزدها ‏اشاره می‌کنم که هر سال به میزان مشخصی افزایش پیدا می‌کند و تاثیر زیادی بر افزایش سطح عمومی قیمت‌ها ‏دارد. درهمین زمینه لازم است در مجموعه ساختار اقتصاد ایران مثل ساختار مکانیزم عرضه و تقاضا، نظام ‏پولی و مالی کشور و نقدینگی، تورم وارداتی و افزایش قیمت‌های جهانی از جمله عوامل تورم است که نیاز ‏است به آنها بپردازیم. ‏
▪ وزارت بازرگانی تا چه اندازه در افزایش سطح عمومی قیمت‌ها موثر بوده است؟
ـ افزایش سطح عمومی قیمت‌ها محدود به یک وزارتخانه یا حتی دولت نمی‌شود. به طور قطع در این زمینه باید ‏علل مختلفی را جست وجو کرد. این منصفانه نیست که در پی بروز مشکلی دراقتصاد، دنبال مقصر و قربانی ‏باشیم و از حلقه‌ای گسترده ومرتبط به هم، یکی از اعضا را جدا وقربانی کنیم یا به عنوان مقصر مطرح کنیم. من ‏بارها در این زمینه توضیح داده‌ام که ریشه اصلی تورم در کشور ما ساختار بیمار اقتصادی است. در این زمینه ‏تصویری فاندامنتال از اوضاع اقتصاد جهان باید تهیه کرد و به صورت عمودی از بالا به پایین مرور کرد. ‏
▪ همان طور که می‌دانید قیمت نفت در چند ماه گذشته سیر صعوی عجیبی طی کرد و بالاترین رکوردهای تاریخ را ‏پشت سر گذاشت. قیمت بالای نفت تاثیر زیادی بر اقتصاد کشورها گذاشت. به طور مثال کشورهایی که نفت را ‏گران خریدند، بنزین را گران کردند یا بر قیمت محصولات پتروشیمی صادراتی خود افزودند. قیمت بالای نفت ‏همچنین باعث شد قیمت حمل‌ونقل و مواد غذایی و خیلی اقلام دیگر افزایش پیدا کند. منتقدان دولت آیا این روند را ‏کتمان می‌کنند؟
ـ محاسبات ما نشان می‌دهد ۱۹ درصد افزایش میزان واردات به دلیل تورمی بوده است که در خارج از ایران رقم ‏خورده و زمانی که وارد کشور شده، تاثیر خود را گذاشته است. همان طور که تحلیلگران بازار انرژی معتقدند ‏دوران نفت ارزان به سرآمده، من هم می‌گویم دوران غذای ارزان به سرآمده و امسال به وضوح می‌بینیم که ‏افزایش قیمت مواد غذایی در خیلی از کشورهای جهان، بحران آفریده است. ‏
این روزها درهم‌تنیدگی زیادی میان قیمت‌ها در بازارهای جهانی وجود دارد. زمانی که تلویزیون‌ها به طور ‏مستمر قیمت جهانی غلات را زیرنویس می‌کنند و روزنامه‌ها مدام به تحلیل قیمت‌های جهانی می‌پردازند، ‏طبیعی است که در ایران نیز قیمت‌ها افزایش پیدا کند. این ویژگی و مشخصه اقتصاد جهانی در شرایط جدید است. ‏
‏با این تحلیل باید بپذیریم اگرکالای وارداتی ما ۱۹ درصد گران شده، به طور قطع درداخل هم تاثیر خودش را ‏خواهد گذاشت. ما باید علت‌ها را بیابیم و تأثیرش را در قیمت تمام شده بازار بررسی کنیم. همان طور که اشاره ‏کردم درحال حاضر بحران غذایی جهان را تهدید می‌کند درهمین زمینه در یک سال گذشته قیمت انواع مواد ‏غذایی درجهان افزایش یافته است. ‏
▪ شرایط این روزهای محصولاتی مثل برنج، دانه‌های روغنی، گندم، جوو ذرت را مرور کنید. می‌بینید که برخی ‏محصولات استراتژیک حتی ۲۰۰درصد افزایش قیمت داشته است. در خیلی از کشورها، ارتش، توزیع مواد غذایی ‏را در دست گرفته و این نشان می‌دهد دامنه بحران تا چه اندازه نگران کننده شده است. اما شما به بازار داخل نگاه ‏کنید. چه زمانی احساس کمبود کرده‌اید؟ در کدام نقطه کشور کمبود احساس می‌کنید؟ ‏
ـ همه چیز در چرخه اقتصاد به هم پیوسته و درهم تنیده است مسلماً افزایش قیمت جو می‌تواند در افزایش لبنیات و ‏دامپروری و طیور تأثیر بگذارد. در بخش پولی هم باید ریشه تورم را جست‌وجو کرد. سیاست‌هایی که درگذشته ‏منجر به رشد نقدینگی شده بود، امروز درافزایش تورم تاثیرگذار است. در بخش تولید و عرضه هم باید به دنبال ‏مسایل ومشکلات بود. در خیلی موارد اگر تولید به ظرفیت واقعی‌اش نمی‌رسید، وزارت بازرگانی وارد عمل می‌‏شد وتنظیم بازار می‌کرد. حتی ردپای تورم را می‌شود دربرخی مصوبه‌های مجلس دنبال کرد. این گونه نیست ‏که یک وزیر، مقصر اصلی تورم باشد. ‏
سال گذشته شاهد ورود ریال‌های حاصل از فروش نفت به اقتصاد کشور بودیم. زمانی که ریال ناشی از فروش ‏نفت به اقتصاد تزریق شد، حجم فعالیت‌های عمرانی افزایش یافت که نتیجه‌اش افزایش تقاضا برای برخی کالاها ‏بود واین روند باعث افزایش قیمت این کالاها شد. زمانی که درمورد تورم صحبت می‌کنیم نمی‌توانیم به سیاست‌‏های پولی توجه نکنیم. به طور مثال سال گذشته افزایش خالص دارایی‌های بانک مرکزی را شاهد بودیم که اثر ‏مستقیم در افزایش تورم داشت. یا افزایش بدهی بانک‌ها به بانک مرکزی و خیلی مسایل دیگر. ‏
▪ یکی از موارد مطرح شده درنامه استیضاح شما، افزایش قابل توجه واردات است. آیا شما نگران واردات بی‌رویه ‏نیستید؟
ـ در سال گذشته، درمجموع ۴۸ میلیارد دلار واردات داشته‌ایم که ۵/۳ میلیارددلار آن سوخت است. دوستان، زمانی ‏که بحث صادرات غیرنفتی می‌شود میعانات را از آمار صادرات جدا می‌کنند اما برای واردات و برای این که ‏عدد نمودارشان بیشتر نشان دهد، واردات سوخت را تفکیک نمی‌کنند. این هم از ظلم‌هایی است که به ما می‌‏شود. از نظر وزنی واردات کاهش پیدا کرده اما ارزش آن بیشترشده. سال گذشته ۱۹ درصد تورم وارداتی داشته‌‏ایم که نشان می‌دهد بخشی از واردات صورت گرفته به دلیل افزایش بهای جهانی کالاها بوده است. دردوسال ‏گذشته، کالاهای واسطه‌ای و سرمایه‌ای نقش عمده‌ای در ترکیب واردات داشته که به نظر من طبیعی به نظر ‏می‌رسد به این دلیل که هر چه صادرات بیشتری داشته باشیم، به مواد اولیه بیشتری نیاز داریم بنابراین طبیعی ‏است که شاهد رشد واردات باشیم. ‏
▪ چرا کسانی که واردات را چماق می‌کنند، به صادرات اشاره‌ای نمی‌کنند؟ رشد صادراتی در دولت نهم بی‌نظیر ‏بوده است. سال گذشته ۲۱ میلیادردلار صادرات داشته‌ایم که اگر میعانات را هم از این رقم کم کنید، حدود ۱۶ ‏میلیارد دلار صادرات داشته‌ایم که به نظر من خیلی قابل توجه است. این را هم درنظر داشته باشید که دیدگاهی ‏دردولت وجود دارد که صادقانه معتقد است مردم باید از افزایش درآمدهای نفتی سهمی عایدشان شود. این دوستان ‏می‌گویند چرا باید قیمت نفت از ۱۰۰دلار بگذرد اما ازاین درآمدها چیزی عاید کشور نشود. چگونه می‌شود ‏افزایش درآمدهای نفتی را بر زندگی مردم انعکاس داد؟ ـ شاید از نگاه آنها فراوانی کالاها بهترین راه برای سهیم ‏کردن مردم در افزایش قیمت نفت باشد. ‏
▪ برخی نمایندگان مجلس معتقدند وزارت بازرگانی بدون اجازه مجلس، یک میلیاردو ۲۰۰میلیون دلار از حساب ‏ذخیره ارزی برداشت کرده تا میوه وارد کند. به عقیده آنها این کار دولت زشت و ناپسند بوده. این موضوع درست ‏است؟
ـ نه من این موضوع را تکذیب می‌کنم. هیچ برداشتی ازحساب ذخیره ارزی نداشته‌ایم. نکته جالب توجه این است ‏که وزارت بازرگانی به هیچ وجه میوه وارد نکرده وحتی صادر هم نکرده است. من بارها این جمله را تکرار ‏کرده‌ام اما نمی‌دانم چرا برخی دوستان نمی‌خواهند قبول کنند. یکی از افتخارات ما این است که درسه سال ‏گذشته به هیچ عنوان میوه وارد نکرده است. وزارت بازرگانی درسه سال گذشته فقط واردات میوه توسط بخش ‏خصوصی را مدیریت کرده است. ‏
▪ و نکته جالب‌تر این است که حجم صادرات میوه در سال گذشته بیش از یک میلیاردو ۷۰۰میلیون دلار بوده و ‏واردات آن ۲۸۸ میلیون دلار بوده که بخش عمده آن موز بوده است. پس نگرانی ما از چیست؟ کشاورز درسه ‏سال گذشته دغدغه نداشته، مصرف کننده زیان ندیده، پس این انتقادهای غیر واقعی چه دلیلی دارد؟
ـ وزارت بازرگانی حتی یک کیلو میوه وارد نکرده است. چرا درگفتاربرخی از دوستان صداقت وجود ندارد؟ ما ‏حتی ارز نداریم که روغن وارد کنیم. نمی‌دانم منشا این گونه اظهارنظرها چیست؟خیلی لازم نیست تلاش کنید به ‏وب‌سایت گمرک مراجعه کنید. همه این آمارها موجود است. ‏
▪ اما سیاست‌های وزارت بازرگانی در مورد تعرفه ورود کالا خیلی مورد انتقاد قرار گرفته است؟ چرا وزارت ‏بازرگانی چنین سیاست‌هایی اتخاذ کرده یا زیر بار این گونه تغییرات رفته است؟
ـ پرسش خوبی مطرح کردید. نگاه به تعرفه در کشور ما نگاه خوبی نیست. درحقیقت تعرفه به مانع وارداتی تبدیل ‏شده است. یکی از ویژگی‌های تعرفه باید حمایت ازتولید داخل باشد اما حمایت نبایدمنجر به زیان مصرف‌کننده ‏شود. استفاده کردن ازتعرفه باید بر اساس سیاست‌های خاص صورت گیرد‏.
به نظر من نگاه به تعرفه باید اصلاح شود. اینگونه نباید باشد که تعرفه به عنوان عاملی برای جبران کسری ‏بودجه تلقی شود. یعنی هر جا بودجه کم آمد، برای جبران کسری آن تعرفه را افزایش دهیم. تجربه هم نشان داده ‏که این ابزار در جهت ایجاد درآمد، زیاد کارآمد نیست که عملاً تحقق پیدا نمی‌کند چون بر می‌گردد به شکل ‏ترکیب کالاهای وارداتی و به موضوع قاچاق هم باید توجه شود. گفته می‌شود نرخ موثر تعرفه‌ها درسال گذشته ‏اثر روانی زیادی در بازار داشته است. به عقیده من افزایش نرخ موثر تعرفه‌ها در دوره‌ای باعث افزایش قیمت ‏شد. دولت و مجلس این دیدگاه را داشتند که برای حمایت از کالاهای داخلی، نرخ مؤثر تعرفه‌ها باید افزایش پیدا ‏کند ومن معتقدم درافزایش قیمت کالاهای وارداتی موثر بود. ‏
▪ وزارت بازرگانی در افزایش تعرفه‌ها چه نقشی را می‌پذیرد؟‏
ـ وزارت بازرگانی موافق تنظیم منطقی تعرفه است و هیچ‌گاه درجهت زیان تولید ملی و در عین حال زیان مصرف‌‏کننده گام برنداشته است. در بودجه‌های سال ۸۵ و۸۶ بندی وجود داشت که براساس آن نرخ موثر تعرفه از ۱۰ ‏درصد به ۱۵ درصد افزایش پیدا کرد. شاید تحلیل این بود که درآمد‌ها و هزینه‌ها در بودجه همخوانی ندارد ‏بنابراین با تعرفه‌ها بازی شد و نرخ موثر تعرفه‌ها افزایش یافت. این نگاه تاجرمآبانه بود وبه هیچ عنوان منطق ‏اقتصادی نداشت. ‏
من مخالف این دیدگاه بودم و عنوان می‌کردم که اگر قرار به حمایت از تولید داخلی است باید در کوتاه‌مدت از ‏ابزار تعرفه‌ای استفاده کرد اما بنگاه باید در درازمدت به سمت اصلاح ساختار و افزایش بهره‌وری گام بردارد. ‏در سایه همین سیاست‌گذاری‌هاست که در کشور بنگاه‌های ناکارآمد داریم و تا زمانی که این سیاست‌ها دنبال ‏شود، چیزی از ناکارآمدی این بنگاه‌ها کم نخواهد شد. این گونه شرکت‌ها، مثل پهلوان‌هایی هستند که فقط ‏درکوچه ومحله خودشان پهلوانی می‌کنند اگر راست می‌گویند وارد رقابت‌های جهانی شوند. در سال ۱۳۸۵ که ‏نرخ موثر تعرفه افزایش پیدا کرد، چیزی حدود ۱۱۰۰ قلم کالا مشمول تعرفه‌‌های جدید شد وبه نظر من این ‏سیاست یکی از عوامل موثر بر افزایش قیمت برخی کالاها بود. درسال ۱۳۸۶ همین سیاست تکرار شد ودوستان ‏ما درمجلس دراین زمینه نقش داشتند. ‏
▪‏ روزی که مقابل نمایندگان قرار بگیرید، برای دفاع از عملکرد خود چه صحبت‌هایی خواهید کرد؟
ـ همه می‌دانند که من پشتوانه سیاسی خاصی نداشته و ندارم. به جز رئیس جمهور هیچ کس از من حمایت نخواهد ‏کرد. اهل لابی و رایزنی و معامله هم نیستم بنابراین منتظر وقوع هر اتفاقی هستم. فقط یک چیز برای من آزاردهنده ‏است؛ اینکه من نباید مقصر گرانی‌ها معرفی شوم. من نه چپ هستم نه راست ونه برایم اهمیت دارد که فرد مقابلم ‏چه دیدگاهی دارد. من اصولی دارم که همیشه به آن پایبند بوده‌ام. درزمینه حضورم دروزارت بازرگانی همیشه ‏این اصول را رعایت کرده‌ام. من دروزارت بازرگانی به هیچ عنوان به سمت فامیل‌بازی ورفیق‌پروری نرفتم.
‏شورای معاونان من یکی از کم‌حاشیه‌ترین شوراهای معاونان در مجموعه دولت بود. من همه معاونانم را از قبل ‏می‌شناختم و به همه آنها اعتقاد کامل دارم. من با تمام توان در جهت حذف انحصارها عمل کردم و زمانی که قصد ‏داشتم تعرفه‌ای را تغییر دهم، پیش از اعمال، اعلام می‌کردم. برخی حمایت‌های سطحی وبه قول معروف کشکی ‏این گونه بود که داد می‌زدند ما حامی کشاورزهستیم اما میوه کشاورز را ۷۰ تومان می‌خریدند وهمین میوه را ‏در بازار می‌فروختند به ۲۰۰۰تومان. چه حمایتی؟ فضای انحصاری ایجاد کرده بودند. اما من اعلام کردم که به ‏طور مثال در بهمن ماه قرار است تعرفه میوه کاهش پیدا کند. چه کسی مخالف این رویه است؟ همان کسی که ‏هرسال بیش از ۵۰۰میلیارد تومان از انحصار میوه در شب عید سود می‌برد.

منبع : شهروند امروز