۷ بهمن ۱۲۹۴ ـ ژنرال انگلیسی، که به ایران لشکر کشید برای ما تاریخ نوشت!

ژنرال انگلیسی «پرسی سایکس» که در ظاهر، مامور سرکوب کردن آلمانی های مقیم ایران و ایرانیان هوادار آلمان، ولی در باطن استقرار نظامی هرچه بیشتر در وطن ما شده بود ۲۷ ژانویه سال ۱۹۱۶ (۷ بهمن ۱۲۹۴ خورشیدی) با چند واحد سرباز از هند وارد بندر عباس شد و از آنحا به کرمان رفت و مستقر شد. این ژنرال انگلیسی که بعدا به خاطر خدماتش به امپراتوری لندن، از دولت متبوع خود لقب «سر» گرفت همان است که تاریخ ایران و تاریخ افغانستان تالیف کرده است (بدون این که بر زبان فارسی مسلط باشد و روش تحقیق در تاریخ، و یا تاریخنگاری بداند!). این دو کشور تا قرن ۱۹ دارای تاریخ مشترک بوده اند.
در دهه های پس از اشغال نظامی ایران در شهریور ۱۳۲۰، در مدارس تعلیمات عالی وطن ما از کتاب های «سر پرسی سایکس» به عنوان ماخذ استفاده می شد!.
کتاب «تاریخ افغانستان» تالیف ژنرال سایکس تنها فایده ای را که دارد این است که نشان داده است تا قرن نوزدهم، دو کشور تاریخ مشترک دارند و طبق اصل «ماکس وبر» در تعریف ملت، می توان به آن استناد کرد و چون تاریخ (نیاکان)، فرهنگ و رسوم مشترک است؛ پس اتباع ایران و افغانستان یک ملت با دو دولت هستند که تردید هم در آن وجود ندارد. طبق نظر«ماکس وبر» اندیشمند آلمانی و سایرین، یک و یا دو عامل از این سه نمی تواند برهان ملیت باشد و هر سه عامل باید جمع باشند. حتی «زبان» رایج به تنهایی شاخص ملیت نیست. در برخی از نقاط جهان، زبان را فاتحان و مهاجمان تحمیل کرده اند. زبان بسیاری از کشورها مثلا غنا و جامائیکا و ... انگلیسی است زیرا که سالها تحت سلطه دولت انگلستان بودند ولی با انگلیسی ها ملیت واحدی را تشکیل نمی دهند. می دانیم که فاتحان فرانسوی جزایر انگلستان، قرنها زبان خود را به انگلیسی ها تحمیل کرده بودند و زبان انگلیسی بعدا به نیروی ناسیونالیسم این سرزمین احیاء شد ولی بسیاری از واژه های آن ریشه فرانسوی را حفظ کرده اند. پیش از انگلیسی ها، ناسیونالیسم ایرانی زبان فارسی را احیاء کرده و ایران را از قلمرو زبان عربی خارج ساخته بود. همزمان با فتح انگلستان توسط فرانسویان، ترکان سلجوقی هم زبان خود را در شمال غربی ایران ترویج دادند که به صورت زبان خانگی (غیر رسمی) باقی مانده است.
بازگردیم به مطلب ژنرال پرسی سایکس: انگلستان که با روسیه، در پی سازش اوت ۱۹۰۷ سن پترزبورگ ایران را میان خود قسمت کرده بودند در منطقه نفوذ خود در ایران یک نیروی نطامی تحت عنوان «اس پی آر» تاسیس کرده بود که افسران انگلیسی بر آن فرماندهی داشتند و ژنرال پرسی سایکس مبتکر ایجاد این نیرو بود.
در دو سال نخست جنگ جهانی اول، ایرانیان که از انگلیسی ها به سبب مداخلاتشان در اوضاع ایران خشمگین بودند به تشویق آلمانی ها و با کمک آنان در چند مورد به کنسولگری های انگلستان و سازمانهای انگلیسی حمله برده بودند و عده ای از ایشان را کشته بودند. همین خشم بود که ایرانیان را بر آن داشت که پس از بسته شدن کنسولگری های انگلیسی به دستور دکتر مصدق، آن همه شادی کنند که کشور به حالت تعطیل در آمده بود و روزی که پس از براندازی ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ قرار شد انگلیسی ها باز گردند، تظاهرات وسیع ضد دولتی آذر ماه ۱۳۳۲ را به وجود آوردند و از آن پس همه ساله به این مناسبت در آذر ماه دست به اعتراض می زنند که این قصه غم انگیز فراموش نشود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز