پنجشنبه, ۱۳ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 2 May, 2024
مجله ویستا

بهترین نیات - THE BEST INTENTIONS


سال تولید : ۱۹۹۲
کشور تولیدکننده : سوئد
محصول : لارس بی‌یلکسکوگ
کارگردان : بیله اوگوست
فیلمنامه‌نویس : اینگمار برگمان
فیلمبردار : یورگن پرسون
آهنگساز(موسیقی متن) : استفان نیلسون
هنرپیشگان : ساموئل فرولر، پرنیلا اوگوست، ماکس فون سیدو، گیتا نوربی، مونا مالم و لنا اندره
نوع فیلم : رنگی، ۱۸۲ دقیقه


ـ اوپسلای سوئد، سال ۱۹۰۹، ̎هنریک برگمان̎ تنگ‌دست (فرولر) که برای کشیش شدن تحصیل می‌کند با خانوادهٔ ̎ آکربلوم̎ آشنا و دلباختهٔ دخترشان، ̎ آنا ̎ (پ. اوگوست) می‌شود. اما ̎ کارین̎ (نوربی)، مادر ̎ آنا ̎ به خاطر رابطه‌ای که ̎هنریک̎ با ̎فریدا ̎ی پیشخدمت کافه ( آندره) دارد، مانع این رابطه می‌شود. دو سال بعد ̎هنریک̎ به مقام کشیش منسوب می‌شود و با مرگ ̎یوهان̎ (فون سیدو)، پدر ̎ آنا ̎ و نرم شدن دل ̎کارین̎، ̎هنریک̎ و ̎ آنا ̎ با هم ازدواج می‌کنند و به محل مأموریت مذهبی ̎هنریک̎، در فورسیورا نقل مکان می‌کنند. آنجا ابتدا همه چیز به خوبی پیش می‌رود و آنان صاحب پسری می‌شوند ولی بعد ̎ آنا ̎ از شرایط ریاضت کشانهٔ زندگی‌شان به تنگ می‌آید و وقتی ̎هنریک̎ دعوت ملکه را برای خدمت در بیمارستان سلطنتی استکهلم رد می‌کند، بیشتر خشمگین می‌شود. شایعات مربوط به عزیمت آنان، اهالی را علیه‌شان بر می‌انگیزاند. ̎کارین̎ و پسرش به اوپسالا می‌روند و ̎هنریک̎ پس از مدتی انزوا به او می‌پیوندد. دومین پسرشان نیز در ژوبیهٔ ۱۹۱۸ متولد می‌شود.
ـ برگمان والدینش را بیست سال پس از مرگشان و حین تدارک سرگذشت‌نامهٔ خویش، فانوس خیال، دوباره کشف کرد. او گفته که امیدوار بوده کاوش زندگی پدر و مادرش در فیلمنامهٔ بهترین نیات، روشن‌گر خصوصیات او به صورت آمیزه‌ای از شخصیت آن دو باشد، ولی در واقع او صرفاً نقاب ظریف و ماهرانه‌ای به مجموعهٔ طولانی نقاب‌های باشکوهی که در سینما بر چهره زده، اضافه کرده است. این نه دقیقاً گزارشی مستند است و نه یک درام تاریخی، بلکه آمیزه‌ای است از احساسات و رنگ‌ها، پر از اشاره‌ها و لحظه‌های غافلگیرانه. لحظه‌های سرد و خشنی که در آن شخصیت‌های اصلی نفرت خود از یکدیگر را با صداقتی غیر منتظره ابراز می‌کنند. آشکارا متعلق به برگمان و لحظه‌هائی که نیازمند مهر بصری برگمان هستند، به وسیلهٔ اوگوست با احتیاط و خویشتن‌داری و بدون شور و احساس ساخته شده است و متأسفانه در کار پرسون فیلمبردار از آن نورهای تند و خیره کنندهٔ تابستانی فیلم‌های برگمانی نشانی نیست. از این فیلم که نسخهٔ شش ساعته نیز برای تلویزیون سوئد تهیه شده است.