یکشنبه, ۲۰ خرداد, ۱۴۰۳ / 9 June, 2024
مجله ویستا

جامی بی‌ستاره و بی‌پدیده


جامی بی‌ستاره و بی‌پدیده
● نقدی برجام بیست و هفتم
در بندر عباس جام بیست و هفتم با تلاش گسترده اداره كل تربیت بدنی، آقای مرشدی و همكاران خستگی ناپذیر اداره كل و نظارت و همكاری فدراسیون كشتی برگزارشد. حضور آمریكاییان صاحب رتبه سوم در آخرین مسابقات قهرمانی جهان خواص بسیاری داشت و در واقع این تیم ۱۴ نفره سرپوشی بر كاستی های كمی و كیفی جام بیست و هفتم شد!
● ادعاهای فدراسیون
فدراسیون كشتی مدعی بود اگر جام را در این تاریخ انجام نمی داد، احتمال تعطیلی آن و دور شدن از تقویم فیلا برای برگزاری جام تختی وجود داشت و باز هم فدراسیون كشتی اعلام كرد به واسطه كلاس داوری و كنترل آنها و گریز از هزینه هایی كه بر دوش داوران قرار می گرفت، فدراسیون كشتی همه انتقادات را پذیرفت ولی جام را به تعویق نینداخت.
همه می دانیم در ماه ژانویه یعنی ماه نخستین سال ۲۰۰۷ ، هفت برنامه بین المللی در دستوركار فیلا قرار داشت، ولی فدراسیون كشتی در حالتی ویژه باز هم مانند گذشته پشت به جام های بزرگی در كشتی آزاد (جام یاریگین) و در كشتی فرنگی (جام پادونی) كرد و خیلی بی تفاوت از كنار آنها گذشت.
۹۳ كشتی گیر ایرانی، ۱۴ آمریكایی و ۵ كشتی گیر تركمنستانی اول و آخر جام بیست و هفتم را تشكیل می دادند و ایرانی ها در چنین جوی ۶ طلا و یك نقره و ۶۹ امتیاز صاحب شدند، آمریكا با ۶۸ و تركمنستان با ۴۸ امتیاز در رده بندی مجازی قرار گرفتند. اگر جام را از نگاه كارشناسی و در نبود نایب قهرمان جهان و قهرمان آسیا مورد كاوش قرار دهیم باید به عملكرد فدراسیون كشتی امتیاز مثبت بدهیم كه اساس را بر روی جوانان و پشتوانه ها قرار داد تا از داشته های خود در نبود بزرگان ۷ گانه مطلع شود.
همین جوانان به لطف حاشیه امنیت داخلی هیچ نو آوری، هیچ ستاره و پدیده ای را به جامعه كشتی نشان ندادند و هیچ واقعه دور از انتظاری سكون كشتی جام تختی را برهم نزد.
در حالی كه انتظار داشتیم مانند «سهودای» ۱۹ ساله كه مهر تأیید بر حذف سام هنسون ، پیر مرد ۳۷ ساله در تیم ملی آمریكا زد، جوانان توانمند، ولی بدون اعتماد به نفس ایرانی هم حرفهایی تازه و نمایشی جلب كننده ارائه می كردند. تمام ما هم احساس غرور كنیم و به خود ببالیم كه با این همه ریخت و پاش دست كم صاحب چند پدیده هم شده ایم. در عرصه جام تختی گرچه قبلاً حضور دو مدال دار دیروز (علیرضا رضایی) و مایك زاد یك نایب قهرمان ۲۰۰۶ اعلام شده بود، ولی غیبت مراد محمدی و پاره شدن تاندون دست راست كشتی گیر آمریكایی موجب شد او هم تماشاگر میدان شود!
● رضایی با ۳۰ درصد آمادگی
از علیرضا رضایی مدال دار جهان والمپیك یاد كردیم كه با ۳۰ درصد آمادگی با تكیه بر تجربه و كار بلدی همه را محكوم به شكست كرد. ساجد جلالی، تورج كفایی و محمد آذر شكیب اگر صاحب اعتماد به نفس بیشتری بودند و اگر خودباوری لازم را داشتند اجازه فینالیست بودن را به یك ۹۶ كیلویی بی تمرین و نا آماده (حمید سیفی) نمی دادند و مدعی توانمندی مانند علیرضا رضایی را هم تهدید می كردند، ولی چرا چنین اتفاقی رخ نداد، باید علت آن را در كمبود مسابقه برای جوانان دانست.
خیلی از این ۹۳ نفر شاید در اندازه های جام تختی حتی در بندر عباس هم نبودند و برنامه ای هم وجود نداشت و ندارد تا دست كم نخبه های این جمع را زیر پوشش قرار دهیم تا در فردا و فرداهایی كه مانند برق و باد از راه می رسند آنها را پویاتر و تواناتر در صحنه كشتی ملاقات كنیم. واقعاً چه باید كرد، رونویسی از عملكرد دیگران ما را به هدف خواهد رساند یا این كه ریش سفیدان و اعضای كمیته فنی فكر بكری برای این آینده ساز ها خواهند كرد؟
● نگاه به ۵ ماه پیش
۵ ماه پیش جوانان نخبه ما از «گواتمالاسیتی» نایب قهرمانی جهان را برای ما سوغات آوردند، ولی در ۵ ماه گذشته هیچ حركتی دال بر جذب و بارور شدن آنها انجام نشد و هیچ گاه به آنها وعده ای هم ندادند تا برای رشد و شكوفایی آنها تیم ملی جوانان و نفرات دوم ۸ كشتی گیر اعزامی زیر چتر پوششی قرار گیرند و ۳ ماه دیگر به جام یاریگین اعزام شوند.
ماگناه این كم كاری را فقط در بی برنامگی فدراسیون كشتی خلاصه نمی كنیم، زیرا اگر آقای معزی پور سرمربی با تجربه تیم ملی جوانان برنامه ای ارائه می كرد و آن را در اختیار فدراسیون كشتی قرار می داد، كمیته فنی و كادر فنی آیا با آن مخالفت می كرد؟ بی شك پاسخ منفی است .
● اردوی۳ روزه
چرا نمی خواهیم به این واقعیت دردناك برسیم كه با ۳ روز اردوی بی نتیجه و دور خیز بی فایده و یك آشنایی تك و تنها با هم زیر یك سقف قرار گرفتن همه هنر فدراسیون ها قبل از آغاز جام تختی به حساب می آید. به حسابی روشن تر و دقیق تر با این حركت نادرست عملكرد فدراسیون كشتی قبل از آغاز هم زیر سؤال رفته بود.
نگاه كنید؛ محمد رضایی، محمد اصلانی، حسن طهماسبی، هادی حبیبی، مهدی منصوری و علیرضا رضایی منهای فاتح ۸۴ كیلو (مهدی منصوری) مردان باتجربه میدان بودند كه در راه قهرمانی بهتر فكر كردند، شرایط نیكوتری را صاحب شدند تا بر كرسی قهرمانی و ۳ هزار دلار پاداش نقدی دسترسی پیدا كردند. با این حساب روشن و شفاف مشخص است اگر برای نخبه ها و بااستعدادها برنامه ای برای فردا نداشته باشیم یعنی با دست خود صدها میلیون زیان به كیسه كشتی سرازیر كرده ایم.
● دوباره نویسی
نمی دانیم كمیته فنی حاضردر بندرعباس به چه اجماعی رسیدند؟ درست كه منصور برزگر گفت مسافران جام جهانی كراسنویارسك با پشتیبانی دو ملی پوش مدال دار به سوی جام جهانی خواهند رفت، ولی حركت آنها اگر مانند حركت جام تختی باشد باز هم یعنی تكرار اشتباه، یعنی دوباره نویسی یك سناریوی غلط اندر غلط.
هنوز ما نمی دانیم از برگزاری جام تختی دنبال چه اهدافی هستیم؟ بی تردید اگر هدفی ویژه جز جمع كردن یك گروه پرشمار و ۱۴ تیمی فقط بالا بردن كمیت های جام تختی باشد كه هدفی درست را مدنظر قرار نداده ایم.
ان شاءالله وقتی هفته آینده سرنوشت فدراسیون كشتی روشن شد هم چنان كه منصور برزگر وعده داده است برنامه سال ۲۰۰۷ فیلا به عنوان یك الگو مقابل برنامه ریزان داخلی قرار خواهد گرفت و طوری حركت خواهیم كرد كه حوادث تلخ سال های ۱۹۶۱-۱۹۶۵-۱۹۹۸ و ۲۰۰۲ بار دیگر برای ورزش كشتی تكرار نشود. ما ثابت كردیم هرگز حافظ افتخارات بزرگ در سنوات قبل نبوده ایم. ما نشان داده ایم بعد از یك پیروزی بزرگ در خواب خرگوشی و باد این پیروزی چنان از خود بی خود شده ایم كه سال بعد جز سقوط كردن و بهانه تراشی حرفی برای گفتن نداشته ایم.
اگر می خواهیم در باكو و مسابقه های جهانی ۲۰۰۷ آذربایجان سربلند و سرفراز باقی بمانیم و همچنان پرمدال و به عنوان یك مدعی در صحنه بدرخشیم به سمت و سویی حركت كنیم كه رخوت، بی برنامگی و باری به هرجهت زیستن را از خود دور كنیم و هدفدار و با برنامه برای صعود به سكوی قهرمانی، تلاشی مضاعف و با حساب و كتاب را مورد توجه قرار دهیم كه راز و رمز پیروزی فقط همین است و بس.
حسین حصاری
منبع : روزنامه ایران