مساله هسته‏ای ایران و انتخابات ریاست جمهوری آمریکا

با وجود آنکه گفته شد در مذاکرات ژنو، سخنی از "تعلیق" به میان نیامده است، اما رویکرد سیاسی-رسانه ایی غرب از مذاکرات ژنو ساختن نوعی فضای "اتمام حجت" در مورد برنامه هسته ای جمهوری اسلامی ایران بوده است و رسانه های غربی در یک حرکت هماهنگ بلافاصله و ساعاتی بعد از پایان مذاکرات مدعی "مهلت دو هفته ای ایران" برای پاسخ صریح ایران در قالب "آری" یا "نه" برای موضوع تعلیق شدند.
این فضاسازی رسانه‏ای-خبری کافی بود تا برخی خوش خیالی‏ها در مورد مذاکره مستقیم ایران و آمریکا و آنچه که عقب نشینی آمریکا و ...به محک گذاشته شود.
اما واقعیت این است که موضوع "ایران" به صورت یک شاقول برای انتخابات آتی ریاست جمهوری آمریکا درآمده است و هرچه زمان می گذرد، وزن و تاثیر این شاقول در سرنوشت انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نیز افزایش می یابد، بر همین اساس نیز می توان تحلیل کرد که موضوع هسته ای نیز شاقول مهم در انتخابات آتی ریاست جمهوری ایران خواهد بود.
با رصد تحولات انتخاباتی آمریکا می توان به وضوح دریافت که مواضع دموکرات ها و نامزد آنان باراک اوباما در قبال ایران تحت تاثیر شرایط موجود، مرتبا در حال رادیکال‏تر شدن است، نقطه عطف این ماراتن تندگویی علیه ایران هم سخنان بی سابقه اومابا در آیپک(لابی صهیونیستی آمریکا) بود.
اگر دو سال قبل، موضع دموکرات ها در قبال ایران زمانی "مذاکره مستقیم و بدون شرط" برای یافتن راهی مسالمت آمیز با ایران بود اینک این موضع به "اعمال دیپلماسی سخت و تحریم های شدید+ گفتگو با رئیس جمهوری غیر از احمدی نژاد" رسیده است.
باید توجه کرد که تداوم این وضعیت پیامدی مهم دارد، اگر منحنی رادیکالیزه شدن مواضع آمریکا همچنان ادامه یابد و موضوع ایران به عنوان یک "پرونده بحرانی و ویژه" برای امنیت ملی آمریکا دربیاید، طبیعی است که بخش عمده ‏ای از رای دهندگان آمریکایی ترجیح خواهند داد حل این موضوع را به فردی پرسابقه و باتجربه و دارای سوابق نظامی مثل "مک کین" بسپارند تا فردی مثل "اوباما"، چون خشونت و سیاست مشت آهنین، سهم و میراث همیشگی جمهوری خواهان از سیاست کلی ایالات متحده آمریکا است.
از این رو است که دموکرات‏ها در حقیقت به مرور و با رادیکال‏تر کردن مواضع خود، خود را در برابر جمهوری‏خواهان و افکار عمومی خلع سلاح می‏کنند.
از سوی دیگر، تیم جرج بوش در کاخ سفید نیز بی میل نیست که راهکارهای تبلیغی دموکراتها در قبال ایران ( از جمله مذاکره مستقیم با ایران) را در تداوم سیاست های فعلی خود بیازماید، تا عملا اردوگاه دموکراتها با رنگ باختن راهکارهایی چون مذاکره با ایران، دچار تشویش و بلاتکلیفی شود.
نگاهی به تجربیات گذشته تجربه مذاکره ایران و آمریکا در سالهای اخیر نیز می تواند قابل توجه باشد. مذاکرات ایران و آمریکا در موضوع عراق بعد از ۴ دور مذاکرات نهایتا سرانجامی نیافت و با تداوم گفتمان اتهام افکنی آمریکا علیه ایران و استفاده یکطرفه و نخوت آمیز آمریکایی ها از مواهب گفتگو و سیاست نه چندان کارآمد ایران، این مذاکرات عقیم و ابتر ماند،این بار هم نوبت راهکار مذاکره مستقیم ایران و آمریکا در موضوع هسته ای بود که امتحان خود را پس دهد، امتحانی که ساعتی بعد از پایان مذاکرات ژنو نتیجه خود را نشان داد.
اما در ایران نیز، تداوم وضعیت فعلی در مورد برنامه هسته ای می تواند این پیامد را بر انتخابات آتی ریاست جمهوری داشته باشد که احتمال تغییر دولت فعلی ( موضع رادیکال در قبال غرب ) کمتر شود و اصطلاحا "زین اسب در موقع رزم عوض نشود."

بهمن هدایتی

منبع : سایت الف