حریفانمان را دست‌کم نگیریم

تیم ملی آنگولا در آغاز بازی‌های جام ملت‌های آفریقا در مصر با نتیجه ۳ بر صفر مغلوب کامرون شد. علاوه بر آن آنگولائی‌ها بهترین مدافعشان را هم به‌دلیل دوپینگ از دست داده‌اند و ”یامبا آشا“ در جام جهانی غایب خواهد بود.
این خبر شاید در ظاهر خبری خوش برای تیم ملی ایران باشد؛ چرا که تیم آنگولا یکی از تیم‌های همگروه تیم ملی ما در جام جهانی است، اما ضعیف پنداشتن رقبا و دلخوش کردن به نتایج آنان نمی‌تواند دلیلی برای ساده انگاشتن راه صعود تیم ملی ایران به مراحل بالاتر در آلمان باشد.
تیم‌های غنا و توگو، دیگر تیم‌های آفریقائی راه یافته به جام جهانی نیز مانند آنگولا بازی‌های جام ملت‌های آفریقا را با شکست شروع کردند و این نکته البته به خودی خود قابل بررسی و موشکافی بیشتر است. آنها بازی‌هایشان را به تیم‌هائی چون کامرون و نیجریه واگذار کردند که از ناکامان بزرگ راهیابی به آلمان بوده‌اند و آمده‌اند تا خود را مجدداً در جام ملت‌های آفریقا به دنیا نشان دهند.
تیم ملی ایران باید با شناخت کامل از تمام رقبایش به جام جهانی پا گذاشته و به نتایج دیدارهای تدارکاتی آنان به‌عنوان عامل تعیین‌کننده در نشان دادن قوت و ضعف آنان توجه نکند، بلکه آنچه که مهم است بررسی دقیق شیوه بازی، آنالیز تاکتیکی و پی بردن به نکات ضعف و قوت خود و حریفان است که می‌تواند افق روشنی برایمان بگشاید و نویدبخش حضوری آبرومندانه در جام چهانی باشد.
بدون شک کادر فنی تیم ملی و در رأس آن سرمربی تیم ملی هم به‌خوبی به این نکته واقف هستند که تیم‌های آفریقائی معمولاً غیرقابل پیش‌بینی هستند.
آفریقائی‌ها همواره با تمام وجودشان فوتبال بازی می‌کنند و معمولاً در دوره‌های اخیر جام جهانی شگفتی‌ساز شده‌اند. کامرون ۱۹۹۰ با ”روژه میلا“ی افسانه‌ای، نیجریه ۱۹۹۴ با کانو و اوکوچای دوست‌داشتنی و سنگال ۲۰۰۲ با الحاجی دیوف سریع و گلزن، نمونه‌های بارز این شگفتی‌ها بوده‌اند.
امیدواریم این بار آنگولای ۲۰۰۶ شگفتی‌ساز جام جهانی نباشد!
● کدام تیم قهرمان جهان خواهد شد؟
حدود ۴ ماه دیگر بزرگترین رویداد ورزشی جهان در شب ۹ ژوئن ۲۰۰۶ آغاز خواهد شد و تیم‌های ملی فوتبال آلمان و کاستاریکا دیدار افتتاحیه جام جهانی را در استادیوم ”آلیانزه‌آره‌نا“ی شهر مونیخ برگزار خواهند کرد. بدون شک برگزاری جام جهانی، بزرگترین رخداد ورزشی جهان خواهد بود؛ گرچه برخی بازی‌های المپیک را به لحاظ فراگیری، تعداد رشته‌های ورزشی و ورزشکاران شرکت‌کننده بزرگتر از جام جهانی می‌دانند، اما جام جهانی فوتبال دارای حساسیت؛ جذابیت و دیدنی‌هائی است که آن را بزرگترین رخداد ورزشی دنیا کرده است.
۲ ماهی است که از انجام مراسم قرعه‌کشی جام جهانی در شهر لایپزیک گذشته است. آیا تا به حال به احتمالات و اتفاقاتی که ممکن است در ویاروئی ۳۲ تیم شرکت‌کننده در این بازی‌ها رخ دهد، فکر کرده‌اید؟ به‌نظر شما کدام تیم‌ها ضیافت فینال را در شب نهم جولای ۲۰۰۶ در برلین برگزار خواهند کرد؟ می‌خواهیم با بررسی A گروه جام جهانی ۲۰۰۶ و احتمالات رویاروئی تیم‌ها از مرحله دوم تا فینال، به حالات مختلفی که ممکن است تیم‌ها با هم روبه‌رو شوند، اشاره کنیم. در ابتدا لازم است نگاهی دوباره به گروه‌بندی بازی‌های جام جهانی داشته باشیم:
گروه A: آلمان - کاستاریکا - اکوادور - لهستان
گروه B: انگلستان - پاراگوئه - ترینیداد و توباگو - سوئد
گروه C: آرژانتین - ساحل عاج - صربستان و مونته‌نگرو - هلند
گروه D: مکزیک - ایران - آنگولا - پرتغال
گروه E: برزیل - کرواسی - استرالیا - ژاپن
گروه G: فرانسه - سوئیس - کره جنوبی - توگو
گروه H: اسپانیا - اوکراین - تونس - عربستان
همان‌طور که می‌دانید ۲ تیم برتر از هر گروه به مرحله یک‌هشتم نهائی رقابت‌ها صعود خواهند کرد و این تیم‌ها به‌صورت ضربدری با تیم‌های برتر گروه‌های مجاور خود دیدار خواهند کرد. یعنی تیم اول گروه A با تیم دوم گروه B و تیم دوم گروه A با تیم اول گروه B دیدار خواهد کرد و به همین ترتیب تیم‌های برتر گروه‌های C با D، تیم‌های برتر گروه‌های E با F و تیم‌های برتر گروه‌های G با H به‌صورت ضربدری دیدار می‌کنند.
نحوه برنامه‌ریزی مراحل یک‌هشتم، یک‌چهارم و نیمه نهائی نیز به‌گونه‌ای است که تیم‌های همگروه تا دیدار فینال به‌هم برخورد نخواهند کرد.
بنابراین اگر تیم‌های آلمان، لهستان و اکوادور را تیم‌های صاحب شانس صعود از گروه A و تیم‌های انگلستان و سوئد را ۲ تیم برتر گروه B بدانیم، ممکن است در دیدارهای مرحله یک‌هشتم نهائی، رویاروئی آلمان با انگلستان و یا آلمان با سوئد محتمل باشد. بدون شک بازی آلمان با انگلستان می‌تواند اوج حساسیت را در جام جهانی موجب شود.
رقابت سنتی تیم‌های آلمان و انگلستان بسیار حساس است و یکی از مهم‌ترین دیدارهای رسمی این ۲ تیم پیروزی ۵ بر یک انگلیسی‌ها در خاک آلمان بوده است.
اما تیم‌های آرژانتین و هلند را می‌توان ۲ تیم برتر گروه C دانست، گرچه تیم‌های ساحل عاج و صربستان هم شانس‌هائی برای صعود دارند، ولی روند صعودی هلند و آرژانتین در ماه‌های اخیر و عزم آنها برای جبران ناکامی‌های گذشته، شانس این ۲ تیم را بیش از ۲ تیم دیگر کرده است و از سوئی دیگر تیم‌های مکزیک و پرتغال هم در مقایسه با ایران و آنگولا شانس‌های برتر گروه D هستند؛ بنابراین دیدارهای احتمالی آرژانتین - مکزیک و هلند - پرتغال هم می‌تواند موجب حساسیت فراوانی در مرحله یک‌هشتم نهائی گردد. گرچه امیدواریم تیم ملی ایران با صعود از گروه خود باعث بروز شگفتی در این بازی‌ها شود و در آن صورت رویاروئی ایران - هلند با ایران - آرژانتین هم در مرحله یک‌هشتم نهائی دیدنی خواهد بود.
ما شانس تیم‌های ایتالیا و چک یا آمریکا را برای صعود از گروه E و تیم‌های برزیل و کرواسی را برای صعود از گروه F بیشتر از همگروه‌هایشان دانسته‌ایم. البته می‌دانیم که از کنار نام تیم‌هائی چون غنا، استرالیا، آمریکا و ژاپن هم نمی‌توان به سادگی گذشت، اما با این احتمالات، بازی‌های ایتالیا - کرواسی و برزیل - چک یا آمریکا می‌تواند دیدارهای محتمل دیگری از مرحله یک‌هشتم نهائی باشد، ولی اگر یکی از تیم‌های ایتالیا و برزیل در گروهش اول و دیگری دوم شود، حساسترین دیدار مرحله یک‌هشتم نهائی جام جهانی را تیم‌های برزیل و ایتالیا برگزار خواهند کرد. بازی رؤیائی این تیم‌ها را در جام جهانی ۱۹۸۲ اسپانیا به یاد دارید؟ در آن دیدار ایتالیا با پائولو روسی جوان با نتیجه ۳ بر ۲ برزیل را برد که سوکراتس، ادر، زیکو و فالکائو را در ترکیبش داشت.تیم‌های فرانسه، کره‌جنوبی و سوئیس شانس‌های برتری در گروه G و تیم‌های اسپانیا و اوکراین هم شانس‌های صعود از گروه H هستند و بازی‌های فرانسه - اوکراین و اسپانیا - کره‌جنوبی با سوئیس هم می‌تواند دیگر بازی‌های مرحله یک‌هشتم نهائی را شکل دهد. البته در صورت دوم شدن فرانسه در گروه G دیدار احتمالی فرانسه - اسپانیا هم دیدنی خواهد بود.
جدال تیم‌های برتر در مرحله یک‌چهارم نهائی، اوج هیجان را در جام جهانی موجب خواهد شد و ۸ تیم حاضر در این مرحله بدون تردید، بازی‌های زیبا و نفسگیری را رقم خواهند زد. با توجه به جدول مسابقات، دیدارهای این مرحله به‌گونه‌ای خواهد بود که تیم‌های برتر ۴ گروه اول با هم و تیم‌های ۴ گروه دوم هم با هم برخورد خواهند کرد.
به این احتمالات فکر کنید: آلمان - آرژانتین یا هلند؛ ایتالیا - فرانسه؛ انگلستان - آرژانتین یا هلند؛ برزیل - اسپانیا؛ انگلستان - پرتغال؛ آلمان - مکزیک؛ فرانسه - برزیل و...
مرحله نیمه نهائی هم می‌تواند محلی برای برخورد قدرت‌های فوتبال دنیا با هم باشد. دیدارهائی نظیر آلمان - فرانسه، ایتالیا - آرژانتین یا برزیل - آرژانتین در این مرحله محتمل خواهد بود. دیدارهای زیر می‌توانند در مرحله نیمه‌نهائی جام جهانی برگزار شوند:
آلمان - فرانسه یا ایتالیا؛ آرژانتین - فرانسه یا ایتالیا؛ هلند - ایتالیا؛ برزیل - آرژانتین؛ انگلستان - برزیل؛ هلند - برزیل.
به هر حال جام جهانی ۲۰۰۶ آلمان در شب نهم جولای ۲۰۰۶ در برلین خاتمه خواهد یافت و قهرمان جام جهانی در شبی باشکوه و به یادماندنی معرفی خواهد شد. باید دید با توجه به اتفاقاتی که در طول این بازی‌ها رخ می‌دهد، کاپیتان کدام تیم بر جام جهانی بوسه خواهد زد؟ آیا باز هم شاهد قهرمانی تیم‌های بزرگ و قهرمانان سنتی این بازی‌ها چون برزیل، ایتالیا، آرژانتین و آلمان خواهیم بود؟ و یا دست تقدیر با معرفی یک شگفتی به دنیای فوتبال، چشم‌های مردم جهان را به خود خیره خواهد کرد؟
● تیم ملی را تنها نگذاریم
انگار تاریخ می‌خواهد بار دیگر تکرار شود. ۸ سال پیش در روزهائی از پائیز ۱۳۷۶ که تمامی تیم‌های راه‌یافته به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه خود را برای شرکت در این رخداد مهم آماده می‌کردند، ما به تیم ملی کشورمان، سرمربی کرواتش و فدراسیون فوتبال وقت می‌تاختیم، بدون آنکه بدانیم چه می‌خواهیم؟
این تاریخ دوباره دارد تکرار می‌شود. انگار حوصله تاریخ هم سر رفته و دل او برای ما تنگ شده است. باز هم همان سخنان آشنا و البته تلخ به گوش می‌رسد و همه می‌خواهند اوضاع را (به روش خود) سر و سامان دهند.
دوستی می‌گفت: ”ما مردمی هستیم که همیشه خوب می‌دانیم که چه چیزی را نمی‌خواهیم، اما نمی‌دانیم که چه چیزی را می‌خواهیم!“
آری! ما تیم ملی کم‌سرعت، بی‌روحیه، تنبل و دارای ضعف را نمی‌خواهیم، ولی آیا می‌دانیم آنچه که می‌خواهیم و داعیه آن را داریم، چیست؟
چرا برای بهبود اوضاع گردهم نمی‌آئیم و حرف‌هایمان را به‌هم نمی‌زنیم؟ چرا قصد داریم با فرافکنی و تحریک افکار مردمی که عاشق فوتبال و تیم ملی کشورشان هستند، آنها را علیه سرمربی و کادر فنی تیم ملی بدبین کنیم؟
چرا به تجربیات گذشته خود و دیگران توجهی نداریم؟ یادمان نیست که پس از برکناری ”تومیسلاوایویچ“ و ارائه بازی‌های درخشان از تیم ملی در جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه، همان‌هائی که دشمن قسم خورده او بودند، ناگهان از او به نیکی یاد کردند. و حتی بعضی از نکات قوت همین تیم ملی فعلی را هم متأثر از تفکرات او می‌دانند؟
امروز چه شده است که من و توئی که ۴-۳ سال پیش برای آوردن همین برانکو (که الان می‌‌خواهیم سر به تنش نباشد!) به فدراسیون می‌تاخیتم و دادکان را به بستن قرارداد با او تشویق و ترغیب می‌کردیم، دیگر او را لایق ماندن در ایران هم نمی‌دانیم چه رسد به نشستن روی نیمکت تیم ملی؟!
تیم ملی ما (تیم من و تو و تمام مردم ایران) این‌بار بدون دردسر، بدون گردش به چهار گوشه دنیا، بدون هیاهو و بازی با تیم‌های آخر اروپا، استرالیا با هر ناکجاآباد دیگر، به راحتی به جام جهانی رسیده است. کاری به چگونگی صعود و راهیابی تیم ملی به جام جهانی نداریم؛ چرا که فکر بازی‌های پلی آف هم تنمان را به لرزه درمی‌آورد. (ترکیه تیم سوم جام جهانی گذشته و یونان قهرمان اروپا به این جام نرسیده‌اند!) بیایید کمی واقع‌بین باشیم. همه ما بدون شک عزت کشورمان را می‌خواهیم و برای این عزت از جان هم مایه می‌گذاریم. این دیگر جزئی از مرام و مسلک ما است که هیچ‌کس را توان انکارش نیست. امروز تیم ملی ما بیش از هر زمان دیگری نیازمند بازی من و توئی است که دلمان برای موفقیتش می‌تپد و از ناکامی‌اش آزرده می‌شود. پس بیش از آنکه دیر شود باید با حمایت از تیممان به بازی‌اش بشتابیم و مشکلات موجود را با گفتمان مناسب، همدلی و هم‌اندیشی حل کنیم. تیم ملی ایرا، تیم من، تیم تو و تیم تمام مردم شریف و دوست‌داشتنی ایران است و امروز به بازی، مهربانی و همدلی من و تو نیازمندتر از هر زمان دیگر است. تیممان را تنها نگذاریم و با همدلی و با امید به آینده‌ای بهتر و روزهائی سرشار از موفقیت برای تیممان تلاش کنیم.
● تیم ملی ایران و کابوس بازی‌های تدارکاتی
تیم ملی مکزیک، یکی از حریفان تیم ملی ایران در جام جهانی ۲۰۰۶ موفق شد در دیداری تدارکاتی بین نروژ پیروز شود. این تیم همچنین قرار است با تیم‌های غنا، پاراگوئه، کره‌جنوبی و لوکزامبورگ هم دیدار کند. تیم ملی پرتغال، دیگر حریف ایران هم قرار است روز دهم اسفند به دیدار عربستان برود و آنگولا هم در کوران رقابت‌های جام ملت‌های آفریقا قرار دارد. علاوه بر تیم‌های همگروه ایران، دیگر تیم‌های حاضر در جام جهانی، همه در تدارک بازی‌هائی هستند تا آمادگی لازم را برای حضور در جام جهانی به‌دست آورند. مثلاً کوه و عربستان در تورنمنت ۴ جانبه در عربستان حضور یافتند و با یونان و فنلاند بازی کردند و گفته می‌شود کره‌جنوبی‌ تا آغاز بازی‌های جام جهانی ۱۱ بازی تدارکاتی برگزار خواهد کرد و ژاپن در راستای آماده‌سازی برای شرکت در جام جهانی ۹ بازی تدارکاتی برگزار می‌کند، اما تیم ملی فوتبال ایران هنوز در تب و تاب پیدا کردن حریف تدارکاتی برای خود می‌سوزد. گاهی اوکراین، روزی اسپانیا، زمانی ترکیه و سوئیس و امروز که صحبت از کلمبیا، اتریش و بلاروس است؛ اما هنوز هیچ‌کدام از این بازی‌ها قطعی نشده‌اند.
صرف‌نظر از مناسبات سیاسی و مناقشات بین‌المللی، آیا پیدا کردن حریف تدارکاتی برای تیم ملی آن‌قدر سخت است که فدراسیون فوتبال تا به امروز از ترتیب دادن یک یا چند بازی تدارکاتی مناسب ناتوان مانده است؟کابوس پیدا کردن حریف تدارکاتی برای تیم ملی و روحیه بازیکنانمان خطرناک است و این جو نامناسب کم کم باعث خواهد شد روحیه تیمی و انسجام روحی تیممان دستخوش تغییراتی نامناسب گردد و در درازمدت به مشکلی بزرگ برایمان تبدیل شود.
گفته می‌شود مسئولان سازمان تربیت بدنی و نمایندگان مجلس جهت فراهم کردن زمینه بازی با تیم‌های بزرگ اروپائی دست‌به‌کار شده‌اند و سخنگوی وزارت خارجه هم از سوی این وزارتخانه قول همکاری داده است که این اتفاق، به خودی خود نشان‌دهنده اهمیت پرقدرت ظاهر شدن تیم ملی ایران در جام جهانی است؛ اما از سوئی دیگر بازی با تیم‌هائی از آمریکای‌جنوبی با تیم‌های بزرگ دیگر نقاط دنیا (به‌جز اروپا) هم می‌تواند راه‌حلی مناسب برای بازی‌های تدارکاتی تیم ملی باشد.
به هر حال وقت تنگ است و راه درازی در پیش و باید هر چه زودتر حریفان تدارکاتی تیم ملی را مشخص کنیم تا کادر فنی این تیم با فراغ بال به مسائل فنی و آماده‌سازی تیم بپردازند. به امید حضور شایسته تیم ملی ایران در جام جهانی...
● فوتبال، صلح و رؤیای کودکانه
کامیون زرد رنگ به آهستگی در کنار خیابان، پارک می‌کند. آن سوی خیابان پسرکی ۱۰ ساله به تو چرمی کهنه‌اش لگد می‌زند و در میان گرد و خاک برخاسته از دویدن‌هایش، رؤیای بازی در جام جهانی را در ذهنش نقاشی می‌کند.
راننده از کامیون پیاده می‌شود؛ آرام آرام طول خیابان را طی می‌کندو در هیاهوی جمعیت گم می‌شود. پسرک هنوز رؤیای جام جهانی را در سر دارد، بازی با برزیل یا آرژانتین؛ جائی‌که مردی جوان، ستارگان بزرگ لاتین را دریبل بزند و جهان را شیفته حرکاتش کند، اما صدای انفجاری مهیب از آن سوی خیابان، رؤیای پسرک را به خاک و خون می‌کشد. کامیون زرد منفجر می‌شود؛ عده‌ای انسان بی‌گناه قربانی خشونت می‌شوند و پسرک یک پایش را از دست می‌دهد.
شاید صحنه فوق هر روز و به شکلی مثل این در نقاط مختلف دنیای ما تکرار شود. ظلم و خشونت در دنیای بیداد می‌کند و انسان‌های مظلوم و بی‌گناه را به کام خود می‌کشاند و در این میان شاید تنها فوتبال باشد که بتواند مرهمی بر زخم‌های جهان ما باشد.
فوتبال وسیله‌ای برای نزدیکی مردم تمام دنیا به یکدیگر است و زبان زیبایش، زبان مشترک و قابل فهم برای تمام آنها است. از کودکان قحطی‌زده آفریقائی تا جوانان نازپرورده آمریکائی و اروپائی، همه زبانش را درک می‌کنند و از زیبائی‌اش سیراب می‌شوند. بی‌دلیل نیست که کوفی عنان، دبیرکل سازمان ملل متحد، در مقر فیفا حضور می‌یابد از تمام دولت‌های دنیا می‌خواهد که در زمان برگزاری مسابقات جام جهانی، تفنگ‌ها را بر زمین بگذارند و آتش‌بس را میان خود حکمفرما کنند.
آقای دبیرکل که دیگر از مناقشات فراوان بین‌المللی به ننگ آمده، خوب می‌داند که زبان فوتبال می‌تواند حتی بهتر از مناسبات و بازی‌های سیاسی عمل کند و مردم دنیا را به‌هم نزدیک‌تر نماید؛ فوتبال می‌تواند ملت‌ها را با یکدیگر متحد کند.
من جوامع زیادی را دیده‌ام که در مدت کوتاه برگزاری یک مسابقه فوتبال، دودستگی‌ها و تقسیم‌بندی‌ها را فراموش کرده و یک ملت شده‌اند، در حالی‌که قبل از آن چند دسته بودند. نمی‌توانم هیچ ورزش دیگری را تصور کنم که به اندازه فوتبال قادر باشد شمار زیادی از مردم را کنار هم جمع کند و موجب شود به مدت ۹۰ دقیقه دغدغه‌های خود را فراموش کنند.
شاید این‌بار هم فوتبال عاملی باشد تا حداقل برای مدتی کوتاه و سی و چند روزه، صلح در جهان حکمفرما شود و قوی و ضعیف، فقیر و غنی، زشت و زیبا و کوچک و بزرگ بر سر سفره سبز و زیبایش بنشینند و خود را با جادوی حرکات ستارگان جهان توپ گرد، سیر کنند.
دیه‌گو مارادونا، فوق‌ستاره و اسطوره بی‌همتای فوتبال آرژانتین در توصیف قهرمانی تیم ملی کشورش در بازی‌های جام جهانی ۱۹۸۶ مکزیک می‌نویسد: ”ما با بردن جام جهانی، دنیا را تغییر ندادیم، از قیمت نان کم نکردیم؛ اندیشه جالبی است اگر گمان کنیم فوتبالیست‌ها با بازی فوتبال بتوانند مسائل دنیا را حل کنند، کاش می‌توانستیم این‌کار را بکنیم که در آن صورت مطمئناً وضع همه بهتر می‌شد!“
به امید روزی که صلح واقعی در تمام دنیا حکمفرما شود تا همه مردم دنیا نه تنها از زنده ماندن، بلکه از زندگی کردن لذت ببرند...
● لیگ برتر و جام جهانی
مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران رفته رفته به اوج حساسیت خود می‌رسد و با نزدیک شدن به هفته‌های پایانی این رقابت‌ها، شاهد نزدیکی رقابت بین چند تیم بالائی جدول (برای قهرمان شدن) و قانوس به دستان پائین جدول (برای ماندن در لیگ برتر) خواهیم بود.
بدون شک این حساسیت و نزدیک شدن به زمان انتخاب بازیکنان برای اردوهای تیم ملی کشورمان (پیش از زمان جام جهانی) موجب ایجاد انگیزه بیشتر در بازیکنانی خواهد شد که امید دارند مسافر جام جهانی شوند.
در این بین آن‌کس که بیشتر از همه از این انگیزه و رقابت سود خواهد بود، شخص سرمربی تیم ملی ایران خواهد بود. بدون شک برانکو از اینکه مجبور است تیم بیست و چند نفره نهائی خود را از میان این همه بازیکن با انگیزه (علاوه بر لژیونرها) انتخاب کند، چندان کار ساده‌ای در پیش ندارد، اما او خود بهتر می‌داند که این پتانسیل بالا و تعداد فراوان بازیکنانی که می‌خواهند توانائی‌های خود را به او نشان دهند، در نهایت به او و تیم ملی ایران کمک خواهد کرد تا گروهی با انگیزه‌تر و پرتلاش‌تر داشته باشد.
جام جهانی نزدیک است و بازی‌های لیگ به روزهای داغ خود نزدیک می‌شود. آنها که می‌خواهند مسافر آلمان شوند، باید هر چه دارند رو کنند تا چشمان تیم ملی آنها را ببیند، توانائی‌هایشان را بشناسد و برای عضویت در گروه با انگیزه تیم ملی انتخابشان کند.
آنچه مهم است اینکه این انگیزه بالا و ایجاد حس رقابت، در نهایت به باشگاه‌ها هم کمک خواهد کرد تا به اهداف خود برسند؛ چرا که سودای رفتن به جام جهانی و عضویت در تیم ملی ایران، رؤیای کمی نیست و این رؤیای بزرگ می‌تواند بازیکن معمولی را هم به یک ستاره تبدیل کند!

منبع : روزنامه ابرار ورزشی