مناره غار ، اصفهان

در محدوده شهر اصفهان، دو مناره به نام‌های «غار» و «زغمار» وجود دارد كه یكی از آن‌ها دارای قدیمی‌ترین كتیبه تاریخ‌داری است كه به خط نسخِ قائم‌‌الزاویه نگاشته شده است. خرابه‌های بنای گنبدی با بدنه مكعب شكل در حدود 50 متری جنوب غربی مناره دیده می‌شود.
این مناره، میله‌‌ای است مدور و منفرد كه با آجر ساخته شده و نوك آن فرو ریخته و بر پایه‌ای هشت‌ضلعی بنا شده است. پی سنگی مناره كه دو متر از آن نمایان است ملاط تُردی دارد كه از ماسه، شن، آهك و خاكستر ساخته شده است. پایه مناره كه به تدریج از ضخامت آن كم می‌شود،‌ 4/8 متر بلندی دارد. مدخل پلكان در ضلع جنوب شرقی پایه، و درست در ارتفاعی قرار دارد كه سابقاً سطح زمین بوده است. قطر میله‌ مناره در پایین، تقریباً 5/5 متر است. قطر قله آن در وضعیت كنونی 4/7 متر و ضخامت دیواره‌ آن 74 سانتی‌متر است. ارتفاع پایه و میله مناره، در حال حاضر، جمعاً حدود 21 متر است. درست در پایین نوك مناره و رو به سوی قبله، پنجره‌ عریضی تعبیه شده است. این پنجره بالكن كوچكی دارد كه بر كنسولی تكیه دارد و در پهلو به شكل تاقچه‌ای با تاقِ جناغی است. در این مناره اثری از كاشی‌كاری دیده نمی‌شود - به جز قسمتی از پایه كه از زیر خاك بیرون آورده شده - بقیه قسمت‌های مناره سالم مانده است.
در قسمت فوقانی چهار ضلع پایه، كتیبه‌ای در یك سطر به خط كوفی وجود دارد كه با آجر معرق ساخته شده و از شمال شرقی شروع و به سمت شرق ادامه می‌‌یابد. مفاد این كتیبه، به عدد تاریخ 555 هجری قمری ختم می‌شود.