امواج وای ـ فای؛ مرگ تدریجی همه ما

شما دارید می‌میرید. تشعشعات بی‌سیم هم اینک در حال نابود کردن مغز شما هستند. چقدر تأسف‌آور! بگذارید کمی بیشتر توضیح دهم. همه ما از انرژی، امواج الکترومغناطیس، ارتعاشات هومونی و میلیاردها میلیارد ذرات باردار در حال ارتعاشی که به آرامی حول میدان مغناطیسی خود در حال چرخش هستند، تشکیل شده‌ایم. در این میان، همه حالات مربوط به اتم‌های شادمان جاری در اقیانوس‌های ذره‌بینی آب و خون و ...، سرچشمه گرفته از شرایط متوازن این ذرات است.
زندگی در جریان است. پیشرفت و تکنولوژی در راهند. ولی بدانیم که خودروها و لامپ‌ها و مایکروفرها و تلفن‌های همراه و آی‌پادها و مخلوط‌کن‌های چندسرعته آشپزخانه‌ها، همه و همه، میلیاردها موج رادیواکتیو دامنه‌‌دار را روانه فضای پیرامونی ما می‌کنند. نظیر اشباح در یک سرنوشت غم‌انگیز. شبیه سکوهای تیراندازی نامحسوس هلاکت و مرگ و نیستی. همه این امواج و تشعشعات، بدون استثنا، حالات خوش زندگی را تخریب نموده و با هدف‌گیری ساختارهای سلولی و ایجاد مزاحمت برای امواج مغزی، همانند یک چرخ و فلک در حال چرخش شهربازی، ما را به سوی سرطان و مرگ و نابودی سوق می‌دهند. ما امروزه در فرودگاه‌ها نیز از شر ارتباط بی‌سیم با شبکه اینترنت، در امان نیستیم.
این وضعیت شاید شما را مجاب کند که ما به سوی فضا در حال حرکت هستیم. هر چیزی را که ما می‌سازیم، می‌خواهد ما را به قتل برساند. همه اختراعات و موفقیت‌های ما در حال نابودی موجودیت ما انسان‌ها هستند و به آرامی حیات ما را می‌جوند و مصرف می‌کنند. آنها می‌خواهند که ما بمیریم. بهترین سنجش ماجرا این است: لیست مخاطرات فراروی ما انسان‌ها در هر دقیقه، زیادتر و زیادتر می‌گردد. با آخرین مثال آشنا شوید: wi-fi. این امواج نوظهور که خطر مرگ را می‌توانند برای افراد به همراه داشته باشند، از تلفن‌های همراه، مایکروفرها و خطوط انتقال برق تشعشع می‌کنند. تحقیقات حاکی از آن است که این امواج با سرطان مغز (حداقل در نمونه‌های آزمایشگاهی) ارتباطی مستقیم دارند. حداقل باید افراد به این نکته توجه کنند که از این سه عامل تشعشع نباید در کنار هم بهره ببرند. البته مطمئناً این مطالب هراس‌آورند.
این تشعشع‌ها و میدان‌های مغناطیسی (EMF) تقریباً در همه جا و همه زمان‌ها بر بدن‌های ما حمله می‌آورند. از سوی دیگر، با پیشرفت تکنولوژی و ارائه محصولاتی جدیدتر، این یورش‌ها دیوانه‌وارتر و لجام گیسخته‌تر هم می‌گردد. هم اینک نیز این امواج، علاوه بر سر تا سرزمین، به سوی اعماق کیهان نیز روانه می‌شوند. چگونه می‌توان روند این بمباران‌ها را کندتر کرد؟ و شما چگونه قادر به کاهش این اثرات و انحراف این امواج خواهید بود؟ آیا ضمن پوشیدن لباس‌های مخصوص، هرگز در مقابل یک مایکروفر نخواهید ایستاد؟ و آیا عشق بی‌پایان ما به فن آوری‌های بی‌سیم و گشت و گذار در وب برای دسترسی به سکس ارزان و خرید وسایل آشغال در وب‌سایت (eBay)، بالاخره روندی نزولی به خود خواهد گرفت؟
البته در اروپا هم ما شاهد اتفاقاتی هستیم. مثلاً سازمان حفاظت از محیط زیست اروپا، هشدارهای مبهمی را به مردم اتحادیه اروپا داده که براساس آن، محدودیت‌های قانونی مربوط به تشعشعات کنونی،‌ بسیار بی‌اهمیت و ناچیزند و امواج بی‌سیم و تلفن‌های همراه واقعاً بد هستند. آن قدر بد که به سختی می‌توان حتی آن را توضیح داد. تکنولوژی با سرعتی شگرف رو به جلو بوده و وضعیت کنونی ایجاد این تشعشع‌ها، در تاریخ بشریت بی‌همتاست و البته چقدر بد!
[یک یادداشت کوچک: من دوست دارم که نتایج یک مطالعه صورت گرفته از سوی یکی از دوستانم را برای شما مطرح کنم. این پژوهش اعلام می‌دارد که صحبت کردن ۲۰ ثانیه‌ای یک کودک با تلفن‌همراه، می‌تواند توانایی‌هایی یادگیری یک کودک را تا دو ساعت دچار وقفه و تنش نماید. چقدر تکان دهنده!
من به درستی نمی‌دانم که این تحقیق چه مفهومی دارد، اما آیا سلام و احوال‌پرسی کردن با مادربزرگ از طریق یک گوشی نوکیا، تا این حد آثار مخرب خواهد داشت؟ البته این جملات به این معنا نخواهد بود که عدم انجام یک مکالمه، به حل همه مشکلات دنیای ما خواهند انجامید. آنچه را که این مطالعه در تبیین آن ناتوان است، این مطلب می‌باشد که اختصاص ۵ دقیقه وقت برای مشاهده برنامه تلویزیونی «احمق آمریکایی» نیز به عقب ماندگی ذهنی فرزند شما کمک خواهد کرد.]
چه باید کرد؟ و شما برای این اعلام خطر چه باید بکنید؟ و آیا در برابر تهدیدهای ناشی از این میدان‌های الکترومغناطیسی باید همچنان به بحث‌های بی‌پایه و فاقد پشتوانه علمی بسنده کرد؟ آیا زمان آن نرسیده که دولت‌های ما امواج وای فای را در مدارس و کودکستان‌ها محدود نموده و یا اینکه آنها را به صورت کامل ممنوع نمایند؟ اگرچه من معتقدم که هیچ یک از سطوح این تشعشعات، سالم و ایمن نیستند، اما فن آوری‌های نوین که سریع‌تر، بهتر و جذاب‌تر نیز می‌باشند، خطرات بیشتری را به همراه خواهند داشت، اگرچه این احساس ناخوشایند به اندازه مشاهده سخنرانی‌های دیک چنی نخواهد بود!
بی‌شک امروزه ابر شرکت‌های صنعتی چندملیتی و صنایع داخلی آمریکایی، در راه دستیابی به سود بیشتر، سلامت مصرف‌کنندگان را نادیده می‌گیرند. در این میان، تفاوتی نمی‌کند که شما از محصولات شرکت AT&T و یا نوکیا و یا موتورولا و یا گوگول و حتی Earthlink استفاده نمایید. چرا که همه این شرکت‌ها همانند سلاخ‌خانه‌های اوایل قرن بیستم و صنایع دخانیات و نفت و حشره‌کش‌ها در سال ۱۹۹۸ میلادی با دروغ‌گویی و لابی‌گری و مخفی‌کاری، ضمن خالی کردن جیب‌های شما، خون جاری در رگ‌هایتان را آلوده می‌کنند.
نباید فراموش کرد که همه ما باید در راه کاستن از مخاطرات این فن آوری‌ها تلاش کنیم؛ چرا که سلامتی شما در برابر قیمت سهام این شرکت‌ها هیچ ارزشی نخواهد داشت. این فن آوری‌ها لحظه به لحظه برای کشتن شما گام برمی‌دارند. آنان برای این کار از روش‌های شیک و برازنده بهره می‌برند. به آهستگی، به کندی، گام به گام و اغلب با لبخند و با استفاده از یک چای مفرح چینی و یک سالاد بزرگ سبزی و موجی گسترده از اشعه‌های وای فای در یک کافی‌شاب، شما عکس‌های نیمه‌برهنه خود را در سایت گروهی فلیکر اپکود می‌کنید و به دنبال آن، آخرین مطالب مورد علاقه خود را در محیطی سرشار از امواج رادیواکتیو و الکتریسیته، دانلود می‌کنید.
من همه گفتنی‌ها را گفتم. هرچند در واقع، شاید این وضعیت از نگاه بسیاری، به این بدی هم نباشد!

نویسنده: مارک مورفورد
محسن داوری
ماهنامه سیاحت غرب-شماره ۵۹
منبع: www.sfgate.com