نقدی بر برنامه ریزی فدراسیون فوتبال

اولین بار نیست كه از نحوه برنامه ریزی فدراسیون فوتبال انتقاد می كنیم و مسلماً بار آخر هم نخواهد بود. بعید است كه سنت حسنه انتقاد كردن از برنامه های فدراسیون فوتبال به این زودی ها كنار گذاشته شود چراكه آقایان با عملكرد انتقادبرانگیز خود، ما را وادار می كنند كه دست به قلم شویم.
متأسفانه فدراسیون فوتبال بخصوص در سال های اخیر، برنامه ریزی چندان مناسبی برای مسابقات باشگاهی كشور نداشته است. هفته قبل نیز در مطلبی جداگانه به حذف تدریجی مسابقات سوپرجام و جام اتحادیه باشگاه های كشور اشاره كردیم و نوشتیم كه هویت فوتبال باشگاهی كشور،با این برنامه ریزی ها به خطر خواهد افتاد.
نحوه برنامه ریزی فدراسیون فوتبال برای مسابقات جام حذفی، ما را برآن داشت تا ادامه ای بر نقد هفته قبل بنویسیم.مسابقات لیگ های دسته اول و دوم باشگاه های كشور وارد سومین هفته پیاپی تعطیلی خود می شود. تیم هایی كه در همان مراحل اول مسابقات جام حذفی، شكست خوردند و یا كناره گیری خود را از این مسابقات اعلام نمودند، در هفته های گذشته حتی یك دیدار رسمی را نیز پشت سر نگذاشته اند و این یعنی ضعف برنامه ریزی!
پس از یك ماه تعطیلی به دلیل ماه مبارك رمضان، این تعطیلی ۳ هفته ای باعث خشم مسؤولان باشگاه ها و مربیان لیگ شده است چراكه تعطیلی های پی در پی باعث برهم خوردن نظم تمرینی و خارج شدن بازیكنان تیم از شرایط بازی می شود. اتفاقی كه سرنوشت تیم های حاضر در لیگ را تحت الشعاع قرار خواهد داد.
پیش از آغاز مسابقات دسته اول و دسته دوم به فدراسیون فوتبال پیشنهاد شد كه مسابقات لیگ را پس از ماه مبارك رمضان برگزار كنند تادچارمشكلاتی كه هم اكنون گریبان تیم ها را گرفته، نشویم اما آقایان مسؤول، با بی تفاوتی از این پیشنهاد گذشتند.
در حالی كه می شد مسابقات جام حذفی را پیش از ماه مبارك آغاز كرد و پس از تعطیلات این ماه نیز مسابقات لیگ را افتتاح نمود تا هم مسابقات طبق برنامه پیش بروند و هم اینكه انسجام مسابقات لیگ به خطر نیفتد، فدراسیون مطابق نظر «كارشناسان» خود پیش رفت تا صدای همه باشگاه ها را دربیاورد!انگار نه انگار كه باشگاه ها هستند كه باید بازی كنند. انگار نه انگار كه فدراسیون باید منافع باشگاه ها را نیز لحاظ كند. انگار نه انگار كه فدراسیون برای سرنوشت باشگاه ها تصمیم می گیرد.
بی توجهی فدراسیون فوتبال و برنامه ریزی های غلط صورت گرفته، علاوه بر ضربه زدن به انسجام و یكپارچگی لیگ های دسته اول و دوم، نمایندگان این تیم ها در مسابقات جام حذفی را نیز دچار مشكل كرده است. در حالی كه تیم های لیگ برتری از كوران مسابقات لیگ وارد مسابقات حذفی می شوند و با آمادگی صددرصد مقابل حریفان دسته اولی و دسته دومی خودقرارمی گیرند، تیم های مقابل از این امتیاز بهره مند نیستند چراكه از لیگی می آیند كه ۳ هفته تعطیلی پشت سر هم را تجربه كرده است.
به این ترتیب فدراسیون فوتبال عملاً با این نحوه برنامه ریزی خود شانس صعود تیم های دسته اولی و دومی به مراحل پایانی را كاهش می دهد.حالا سؤال اینجا است كه این وضع تا كی باید ادامه پیدا كند؟
تا چه زمانی باید شاهد این برنامه ریزی های غلط باشیم و سكوت كنیم؟ آیا نهادهایی مثل اتحادیه مدیران باشگاه های كشور كه متولی حفظ منافع باشگاه های فوتبال كشور هستند، نمی خواهند واكنشی نشان دهند كه متضمن منافع موكلان خود باشد؟آیا باید دست روی دست بگذاریم و شاهكار برنامه ریزی های آقایان را مشاهده، تجربه و تحمل كنیم و نقش تماشاگر را بازی كنیم؟

منبع : روزنامه ابرار ورزشی