پرسشنامه سنجش پیامد برای سندرم کارپال تانل

● پیش زمینه:
استفاده از پرسشنامه به عنوان ابزار سنجش پیامد روش پذیرفته شده ای می باشد. پرسشنامه باید از پایایی، روایی، و همسانی درونی برخوردار بوده و نسبت به تغییرات بالینی حساس باشد. در این مطالعه پرسشنامه سندرم کارپال تانل «لوین» و همکاران به فارسی برگردان شد و ویژگی های آن مورد بررسی قرار گرفت.
● مواد و روش ها:
این مطالعه از نوع آینده نگر بود. ۳۵ بیمار زن که با سندرم کارپال تانل دو طرفه ایدیوپاتیک طی یک سال به مرکز درمانی مراجعه نمودند، پرسشنامه «لوین» را قبل از عمل و شش ماه پس از عمل تکمیل نمودند. میانگین سن بیماران ۹.۸ ۴۶.۶± سال و مدت نشانه های بیماری ۴ ۴.۱± سال بود. در این مطالعه پایایی، حساسیت به تغییرات بالینی، و همبستگی درونی پرسشنامه ها محاسبه شد. جهت تعیین اعتبار پرسشنامه، همبستگی نمره پرسشنامه ها با یافته های عینی و الکترودیاگنوزیس محاسبه گردید.
● یافته ها:
پایایی، حساسیت به تغییرات بالینی و همسانی درونی «پرسشنامه ها شدت نشانه ها» به ترتیب ۰.۸۵۳، ۲.۳۵ و ۰.۹۴؛ و در «پرسشنامه وضعیت کارایی» ۰.۸۶، ۱.۷، و ۰.۹۶ بود. بین نمرات پرسشنامه ها و یافته های عینی و الکترودیاگنوزیس همبستگی مثبت وجود داشت، و بین تست فالن و الکترودیاگنوزیس نیز ارتباط معنی داری مشاهده شد (p<۰.۰۵). لذا هر دو پرسشنامه از پایایی، حساسیت عالی و همسانی درونی عالی برخوردار می باشند.
● نتیجه گیری:
ترجمه فارسی پرسشنامه «لوین» دارای اعتبار، دقت، حساسیت به تغییرات بالینی و همبستگی درونی کافی است. استفاده از آن برای پژوهشگرانی که تمایل به مقایسه کمی نتایج دارند، توصیه می شود.

احمدرضا افشار
زهرا یکتا
اردشیر اعتمادی
فردین میرزاطلوعی

منبع : پایگاه اطلاعات علمی