جداافتاده - Castaway

سال تولید : ۱۹۸۶
کشور تولیدکننده : انگلستان
محصول : ریک مکالم
کارگردان : نیکلاس روگ.
فیلمنامه‌نویس : آلن اسکات، برمبنای کتاب‌هائی نوشته لوسی اروین و جرالد کینگزلند.
فیلمبردار : هاروی هریسن.
آهنگساز(موسیقی متن) : استنلی مایرز.
هنرپیشگان : آلیور رید، آماندا دانوهو، جرجینا هیل و فرانسس باربر.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۰ دقیقه.


«لوسی اروین» (دانوهو)، کارمند ملال‌زاده از کار و زندگی در لندن، به آگهی «جرالد کینگزلند» (رید)، ناشر میان‌سالی که دنبال «همسر»ی برای همراهی با او در اقامتی یک ساله در جزیره‌ای استوائی می‌گردد، پاسخ مثبت می‌دهد. آنان به جزیره توئین می‌روند، اما آنجا «لوسی» از برقراری رابطه با «جرالد» امتناع می‌کند که این باعث سرخوردگی «جرالد» و تیرگی رابطه میان آن دو می‌شود. در ضمن آنان با مشکل کمبود غذا مواجهند و تلاش‌شان برای کشت و زرع و تأمین آذوقه به جائی نمی‌رسد. در اواخر دوره اقامت‌شان که دیگر به خوبی با محیط سازگار شده‌اند، «لوسی» نر می‌شود و با برقراری رابطه با «جرالد» آخرین روزهای اقامت را در کنار او می‌گذراند. «جرالد» تصمیم می‌گیرد نزد ساکنان جزیره مسکونی مجاور بماند و «لوسی» با اکراه و اندوه به لندن برمی‌گردد.
* فیلم خواه ناخواه وسوسه مقایسه با حالا نگاه نکن (1973) - فیلم دیگری که روگ کارگردان و اسکاتِ فیلم‌نامه‌نویس در آن همکاری داشتند - را ایجاد می‌کند. مثل آن فیلم، زوج به تنگ آمده‌ای را نشان می‌دهد که از دنیای خود می‌گریزند تا آرمان رُمانتیک غیرقابل حصولی را بجویند و در هر دو «آب»، نشانه‌ای از پیوند هوس با نابودی می‌شود. اما حالا نگاه نکن از ارجاع به واقعیت برای توضیح عناصر توضیح‌ناپذیر و وهم‌انگیز اجتناب می‌کرد، در حالی که واقعیت در جداافتاده حضور محسوس و آزارنده‌ای دارد و مانع باروری داستان رابطه «لوسی» و «جرالد» می‌شود. نتیجه، فیلمی است که نمی‌تواند دست‌مایه‌اش را جدی بگیرد و در پاسخ به پیش‌پاافتادگی آن، لحنی طنزآمیز اتخاذ می‌کند. داستان شرح حال گونه اروین در برگردان سینمائی آشفته‌تر شده و مایه‌های جنسیت و مرگ، چاشنی متظاهرانه‌ای برای دست‌مایه‌ای اساساً سبک و تجاری باقی می‌ماند. «لوسی» و «جرالد» تا به انتها شخصیت‌هائی رقت‌انگیز - و نه تراژیک - هستند.