صداهای معصومانه - INNOCENT VOICES

سال تولید : ۲۰۰۴
کشور تولیدکننده : پورتوریکو، مکزیک و آمریکا
محصول : لارنس بِندر، لوئیس مندوکی و آلخاندرو سوبرون کوری
کارگردان : مندوکی
فیلمنامه‌نویس : اسکار اورلاندو تورس و مندوکی، برمبنای داستانی نوشتهٔ تورس
فیلمبردار : خوآن روئیس آنچیا
آهنگساز(موسیقی متن) : آندره ابوخامارا
هنرپیشگان : کارلوس پادیلا، لیونور وارلا، شونا پریمس، گوستاوو مونیوس، خوزه ماریا یاسپیک و اوفلیا مدینا
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۰ دقیقه


̎چاوا̎ (پادیلا) پسربچه‌ای یازده ساله در شهر کوچکی در ال‌سالوادور بزرگ می‌شود که جنگ بین شورشی‌ها و نیروهای دولتی به یکی از وقایع عادی زندگی روزمرهٔ مردم تبدیل شده است. پدر ̎چاوا̎، خانواده را ترک کرده و او را به‌عنوان مرد خانواده بر جای گذاشته و در همان حال، مادرش (وارلا) و خواهرش سعی دارند روزها یک زندگی عادی را بگردانند و شب‌ها خود را از شرّ گلوله‌ها محافظت کنند. دوازدهمین سالگرد تولد ̎چاوا̎ نزدیک است ـ در دوازده‌ سالگی او به اندازهٔ کافی سن و سال دارد تا به ارتش بپیوندد و به‌عنوان ̎گوشتِ دم توپ̎ علیه شورشی‌ها به کار گرفته شود؛ از این‌رو او و هم‌کلاسی‌هایش مواظبند تا روزی که سربازگیرهای ارتش به مدرسه می‌آیند، غایب باشند. در حالی‌که ̎چاوا̎ در شهر کوچکش با خطر و ماجراجوئی روبه‌رو است، جبههٔ جنگ هر روز نزدیک‌تر نزدیک‌تر می‌شود.
● پیش از این فیلم‌های زیادی به جنگ‌های داخلی در آمریکای لاتین پرداخته‌اند (لاتینوی هاسکل وکسلر، ۱۹۸۵ و سالوادور آلیور استون، ۱۹۸۶) ولی وجه تمایز صداهای معصومانه این است که ماجراها را از دیدگاه ̎چاوا̎، پسرک یازده سالهٔ قهرمان فیلم تعریف می‌کند. ̎چاوا̎، عقیدهٔ سیاسی مشخصی ندارد. عمویش با چریک‌هاست و بنابراین ̎چاوا̎ همان‌طور که از یک تیم فوتبال حمایت می‌کند، از چریک‌ها نیز طرفداری می‌کند و ترسش از دولت نیز به این خاطر است که نمی‌خواهد به ارتش ملحق شود. از این نظر، صداهای معصومانه به بهترین فیلمی که دربارهٔ شورش‌های آمریکای لاتین ساخته شده، یعنی مردان مسلح (جان سیلز، ۱۹۹۸) شبیه است که در آن هیچ کشوری نام برده نمی‌شود: این استعاره‌ای است دربارهٔ کشورهائی که مردان مسلح، زندگی روزانهٔ مردم را کنترل می‌کنند. برخی از این مردان با دولت‌اند، برخی با چریک‌ها، برخی دزدند، و برخی مسلح‌اند چون می‌خواهند از خود محافظت کنند و برای مردم عادی نیز هیچ یک از این از این‌ها اهمیتی ندارد. مردی که اسلحه دارد، آن‌چه را می‌خواهد به‌دست می‌آورد و برای اعمالش، دنبال دلیل هم نمی‌گردد. یعنی اگر دلیلی هم وجود داشته باشد، شاید بر خود آن شخص پوشیده باشد. صداهای معصومانه بی آن‌که از هیچ‌نظر افراط کرده باشد، تماشاگرش را متأثر می‌کند.