۲۴ اردیبهشت ـ ۱۴ می ـ روزی که چخوف هند درگذشت

«راسی پورام نارایان» داستان نگار هندی ۱۴ ماه مه سال ۲۰۰۱ و پس از ۹۵ سال زندگی درگذشت. وی مسائل جامعه هند در قرن بیستم را به سبك چخوف به صورت داستان كوتاه درآورد و منتشر ساخت و با این كار كمك بزرگی به حل این مسائل كرد و هندیان از این بابت قدردان او هستند. چخوف داستانهایش را با انشایی روان و ساده می نوشت و از بکار بردن طنز معتدل خودداری نمی کرد. ترجمه داستانهای نارایان به زبانهای دیگر، ملل دیگر را با روش زندگی و طرز تفكر هندیان آشنا ساخته به گونه ای كه دیگر برایشان ناآشنا و غریبه نیستند.
به باور نارایان، مسائل باید در قالبی غیر مستقیم و به زبانی شیرین و سبكی جالب در گوش مردم فرو رود تا متوجه درست از نادرست شوند، گذشت زمان و مشکلات طبیعی از قبیل مرگ همسر را تحمل کنند و به اصلاح امور عمومی، دشواری های خود (فردی) و حل مسائل بپردازند و از همه مهمتر وارد یك مسئله نشوند و زندگی كوتاهشان را تباه نكنند. نارایان که نخستین داستان خود تحت عنوان «سوامی و دوستان» را در سال ۱۹۳۵ منتشر ساخت بهترین روش برای دور ساختن مردم از مسائل و ایجاد یك جامعه منزه و بدون مشكل را انتشار داستان، گفتن شعر و ساختن فیلم سینمایی تشخیص داده بود، ولی نه داستان بلند، بلكه داستان كوتاه زیرا مردم معاصر حوصله خواندن داستان طولانی را ندارند و اخبار حوادث شهری و جنایی آنان را عادت به كوتاه خوانی داده اند. وی سبك داستان نگاری چخوف را بهترین روش برای این كار اعلام كرده بود و خود نیز آن را در پیش گرفته بود. نارایان تحصیلات عالی را در دانشگاه میسور هند به انجام رسانیده بود.

منبع : تاریخ ایران و جهان در این روز