جریان دوسویه فرم و محتوا در هنر عکاسی

در هنر عکاسی به سبب حضور دوربین به عنوان یک ابزار مکانیکی ، اندیشه عکاس و مفهوم گرایی عکس بیش از سایر شاخه های هنرهای تجسمی بحث برانگیز است. چه چیز سبب ماندگاری یک فریم عکس در طول تاریخ می شود در صورتی که امروزه دوربین های دیجیتالی به هر فرد امکان عکاسی آسان را داده اند؟ آیا براستی حضور دوربین های عکاسی دیجیتال عکاسی را آسان کرده است؟ بسیاری از کارشناسان هنری بر این باورند که در خلق یک اثر هنری، اندیشه هنرمند بر هر چیز دیگر مقدم است. بر اساس اعتقاد ایشان، یک عکاس پیش از آنکه بخواهد دکمه شاتر دوربین اش را لمس کند باید در ذهن خود، اندیشه و حرفی برای گفتن داشته باشد. به طور معمول و در حقیقت بسیاری ازمفاهیم، قابلیت بیان در فرم های بصری را دارند. چگونگی بیان یک مفهوم در یک فرم به ذکاوتی نیازمند است که تنها یک هنرمند عکاس اندیشه گرا از داشتن آن بهره مند است.
انتخاب فرم صحیح توسط عکاس متناسب با مفهوم مورد نظر وی به ثبت تصویری ماندگار خواهد انجامید. پیش از وفورحضور دوربین های دیجیتالی در بازار، چاپ نگاتیوی عکس،ساحت منتظم تری رابرای هنر عکاسی قائل می شد. عکاسی با دوربین های آنالوگ ، میزان اشتباه عکاس را کم می کرد و انتخاب صحیح کادر و فرم را در ارتباط با مفهوم مورد نظر وی فراهم می ساخت. با این وجود می توان نگاه مثبت تری به ورود دوربین های دیجیتال داشت. چراکه اندیشه همچنان اهمیت خود را در خلق اثر هنری حفظ کرده است.
انتخاب «فرم» و «محتوا» و به کار گیری خردمندانه رابطه بین این دو، مبین دیدگاه ها و ایدئولوژی عکاس است. همواره یک جریان دوسویه مابین فرم و محتوا وجود دارد. بنابراین کشف رابطه بین فرم و محتوا در یک عکس می تواند به کمک ابزار های پیش رفته میسر شود. تصور آنکه فرم های موجود در طبیعت هر یک بار معنایی مختص به خود را دارا هستند اندیشه ای الکن به نظر می رسد . چراکه معنای فرم ها و کارکرد آنها در موقعیت های متفاوت و در چیدمان های متنوع بسیار گوناگون خواهد بود. کارشناسان ،سبک های هنری را برآمده از همین ارتباط فرم و محتوا میدانند.هرچند در این مقوله نباید از نقش تکنیک اجرایی غافل ماند. سبک می تواند به ایجاد ریتم بین فرم و محتوا کمک کند و یا آنکه می تواند این ارتباط را به صحنه نزاع انرژی های بصری بدل سازد.
هنگامی که توجه عکاس تنها به عنصر هارمونی در کادر باشد، خطر سیر نزول سوژه در یک قاب کلیشه ای و تکراری وجود دارد. عدم تعادل نتیجه تضاد انرژی فرم و محتوا است. با این حال،هوشیاری عکاس می تواند از تقابل فرم و محتوا ، تصویری جاودانه را به ثبت برساند. می توان نتیجه گرفت که عکاسی آسان همانند نقاشی آسان یا مجسمه سازی آسان، واژه ای سطحی و کم مایه به نظر می رسد. اندیشه و کشف و شهود هنرمند است که اثرهنری اش را برای تمام دوران های حیات بشری،ماندگار، تاثیر گذار و تفکربرانگیز می نماید.

بر گرفته از مقاله Photography made simple نوشته Derek Bowskill

منبع : روزنامه ابرار