‌میدان امام خمینی

میدان توپخانه تهران قبل از توسعه آن، در سال ۱۲۸۴ هجری قمری میدان ارگ فعلی بود. در این زمینه تصویری به وسیله یک نقاش فرانسوی از سال ۱۲۶۴ برابر ۱۸۴۸ میلادی برجای مانده است. در این تصویر در جبهه شمال، برج و باروی ارگ تهران در جایی که ساختمان کنونی شرکت مخابرات ایران قرار دارد، ترسیم شده است. میدان توپخانه جدید در شمال ارگ ناصرالدین شاه، در سال ۱۳۰۱ هجری قمری به دستور میرزا تقی خان امیر کبیر تجدید بنا شد. وقتی حصار ارگ سلطنتی را تعمیر می کردند محمد ابراهیم خان وزیر نظام، میدان توپخانه را رسما به این نام خواند. این میدان در دو طبقه بنا شد. طبقه زیرین برای قرار دادن نمونه توپها و طبقه دوم برای اقامت توپچیان اختصاص یافت. این میدان دارای چند دروازه از جمله در شمال شرقی- خیابان لاله زار- و در جنوب شرقی- ناصریه- و در شمال غربی خیابان علاءالدوله در جنوب غربی- خیابان همایون- که آن را دروازه الماسیه و باب همایون می نامیدند. در وسط میدان توپخانه حوضی پر آب وجود داشت ، درانتهای شرقی این میدان عملا ساختمان نسبتا عظیمی قرار داشت که دارای معماری ایرانی و اروپایی با قوس های هلالی شکل بود. در گذشته کف میدان با سنگ مسطح فرش شده بود. در دوره ناصرالدین شاه در روز عید قربان شتر قربانی می کردند که این کار سال ها ادامه داشت.‌ گفتنی است ، در حال حاضر این مکان ، میدان ا مام خمینی نامیده می‌شود.
● سبزه میدان
سبزه میدان به دلیل واقع شدن در حساسترین نقطه مرکزی شهر و سابقه طولانی در تاریخ سیاسی، مذهبی و اجتماعی ایران، نقطه عطفی در تاریخ شهر تهران است. سبزه میدان ابتدا فضای محصوری بود که نقطه اتصال ارگ و محلات قدیمی تهران محسوب می شد. در دوره پهلوی تغییرات بسیار در سبزه میدان به وجود آمد؛ ضلع شمالی میدان حذف و حصار آن برداشته شد و آن را از فضای محصور خارج کرد. سبزه میدان در زمان صفویه میدان تخته پل نامیده می شد و بعدها به سبزه میدان مشهور شد و هنوز هم این نام خود را حفظ کرده است. ابعاد تقریبی این میدان ۵۰ در ۸۵ متر است.‌

منبع : روزنامه آفتاب یزد