احمدی نژاد مرد کارهای بزرگ!

حدوداً سه سال از عمر دولت نهم گذشت. دولتی که از جهات مختلف و زوایای گوناگون متفاوت از دولت های قبل است. دولت ها هر کدام آمده و رفته اند و از این پس نیز خواهند آمد و خواهند رفت.
به ضرب قاطع می توان ادعا کرد که تعداد تصمیم هایشجاعانه این دولت در مقایسه با دوره های قبل ستودنی است. منظور از تصمیم های شجاعانه تصمیمات عادی و عادتی دولت ها و مصوبات عادی و جاری هیأت وزیران نیست. بلکه منظور آن دسته تصمیمات دولت است که در آتیه و حال کشور و سعادت و پیشرفت مردم نقش داشته و یا دارند.
یکی از این تصمیمات شجاعانه اجرای طرح تحول اقتصادی دولت است که در سالهای اخیر با توجه به نابسامانیهای اقتصادی و معیشتی، جامعه برای رسیدن به چنین تحولی لحظه شماری می کرد آنچه این روزها در رسانه ها می شنویم این مهم با شناختن ریشه های اصلی بیماری مزمن اقتصاد ایران، تدوین گشته است.
به نظر می رسد طرح تحول اقتصادی شامل جراحی‌ها و اصلاحات بنیادینی است که هرکدام از آنها به تنهایی می‌تواند یک دولت را جابه‌جا کند. هدفمند کردن یارانه‌ها، اصلاح نظام بانکی، اصلاح نظام گمرکی، شفافیت نظام مالیاتی، بهبود سیستم توزیع و... به‌عنوان بخش‌هایی از این طرح عظیم طرح‌هایی است که به‌دلیل حجم بسیار سنگین کار و تبعات اجتماعی ناشی از آن، هیچ‌یک از دولت‌های پس از جنگ تحمیلی حاضر به اجرای آن نشدند یا دست‌کم شرایط اجرای آن را نداشتند.
طرح تحول اقتصادی دولت باید بتواند ابزارهای لازم را برای بهسازی و ایجاد سامانه های جدید، بزرگ و کارآمدتولید داخلی فراهم نماید. جذب سرمایه گذاری داخلی و خارجی، ایجاد اشتغال، رویکرد مردم به تولیدات ملی، واردات کمتر و معقول تر و به طبع آن کنترل تورم گوشه هایی از فواید بی شمار احیای تولید در کشور است
هدفمند کردن یارانه های پرداختی از سوی دولت یکی از محورهای اصلی طرح تحول اقتصادی است. بارها شنیده ایم که ۷۰درصد هزینه های یارانه ای به جیب ۳۰درصد طبقه ثروتمند جامعه می رود و یارانه های انرژی به تنهایی سالانه ۹۰۰ تریلیون ریال (حدود ۹۸میلیارد دلار) هزینه بر دوش دولت می گذارد. در چنین شرایطی ایجاد و اعمال تغییرات برای هدفمند کردن سامانه یارانه های گسترده در کشور لازم و ضروری است. کاری که در دولتهای قبلی نیز ضرورت آن احساس و از سوی کارشناسان و اقتصاددانان گوشزد می شد اما در عمل کاری صورت نپذیرفت
به درستی چه کسی معتقد است که شعار مهرورزی و عدالت رئیس جمهور محقق می شود تا زمانی که نظام بانکی کشور ۱۷ هزار میلیارد تومان مطالبه معوقه و سررسید شده نزد ۸۴ شخصیت حقیقی و حقوقی داشته باشد و چه کسی می تواند مدعی اجرای عدالت اسلامی شود در حالی که مالیات یک فرد حقیقی که در یک سال بالغ بر ۲۰۰ میلیارد تومان واردات داشته است فقط ۲۰ میلیون تومان تشخیص داده شده است
چه کسی می تواند مدعی اصلاح ساختار اقتصادی کشور شود در حالی که تسهیلات کلان بانکی که در جهت ایجاد اشتغال پرداخت شده صرف واردات ۸۰ میلیون جفت کفش چینی شده است و چه کسی می تواند مدعی حذف فاصله بین فقیر و غنی باشد در حالی که میزان بهره مندی آحاد جامعه از یارانه ها بالسویه و بدون برنامه باشد
این گونه مسائل و مشکلات اغلب ربطی به گرایش ها و افراد نداشته بلکه عمدتاً حاکی از ساختار بیمار اقتصاد کشور است که ما سال هاست دل بدان بسته ایم تا برنامه های توسعه خود را به سرانجام برسانیم.
بدون تردید طرح تحول اقتصادی نشان از شجاعت دولت دارد. کاری که می بایست در دولتهای سابق شروع و یا حداقل مقدمات آن چیده می شد. همه می دانیم، هرچه زمان می گذرد هزینه و تبعات اصلاح ساختارها بیشتر و کار مشکل تر می شود. با توجه به شرایط اقتصادی کشور و چالش های پیش رو، شکی نیست که باید طرح تحولات اقتصادی عملیاتی شود تا همه دست اندرکاران بخش های مختلف خصوصا عامه مردم از آ ثار مثبت آن بهره مند شوند.براین اساس تصمیم دولت احمدی نژاد بر ادامه طرح تحول اقتصادی گرچه با مشقات اجرایی و مخالفت منتقدین همراه باشد نشان دیگری از شجاعت این دولت در اقدام برای دست یازیدن به اهداف بزرگ و آغاز اجرای برنامه هایی سخت و صعب است.
در این میان غیرتخصصی و غیرحرفه ای نشان دادن تصمیمات اقتصادی دولت نهم نیز همواره یکی از اهداف تبلیغی دشمن و برخی از رسانه های داخلی برای ناکارآمد جلوه دادن دولت اصولگرا بوده است. آنها با کوچکترین بهانه ای سیاستهای اقتصادی دولت را زیر سؤال می برند اما در برابر اقدامات مفید و سازنده آن سکوت می کنند
سخن آخر آن که کارهای شجاعانه و اقدامات خلاف روال معمول همیشه با مقاومت و مقابله رو به رو بوده است. بویژه تصمیماتی که به قصد اصلاح ساختار اقتصاد کشور اتخاذ شود آن هم برای کشوری که سال هاست از دردهای مزمنی چون ویژه خواری، رانت خواری، دلالی و... رنج می برد. قدری تحمل و تأمل همراه با انصاف و کلان نگری در برنامه های دولت نهم بویژه برنامه های اقتصادی، خواهد توانست ما را در نگاه به آینده ای رو به رشد خوشبین و امیدوار سازد. امید می رود طرح مزبور که با تلاش کارشناسانه نخبگان اقتصادی و توجه به نیازهای موجود جامعه و با رویکردهای کلان طراحی گردیده است، ضمن جراحی اقتصاد بیمار، با اقدامهای شایسته و بهنگام خویش که ناشی از شناخت اولویتهاست، بهبودی و سلامتی ساختار اقتصادی را به زودی به افکارعمومی نوید دهد.

سید مجید علوی
http://www.nasle-bidar.blogfa.com