کلیسای نتردام: بانوی پاریس

كلیسای نتردام كه «بانوی پاریس» نام دارد، یكی از بهترین نمونه‌های سبك گوتیك محسوب می‌شود. این كلیسا در مكانی قرار دارد كه پیش از این رومی‌ها در آن معبدی برای پرستش ژوپیتر ساخته بودند.
ویكتور هوگو در مورد نترادم گفته است: هر تصویر و هر سنگ این بنای تاریخی تنها صفحه‌ای از تاریخ این كشور نیست، بلكه سرگذشت دانش و هنر این كشور است. زمان معمار این بنا و مردم سازنده آن هستند.
كلیسای نتردام كه «بانوی پاریس» نام دارد، یكی از بهترین نمونه‌های سبك گوتیك محسوب می‌شود. این كلیسا در مكانی قرار دارد كه پیش از این رومی‌ها در آن معبدی برای پرستش ژوپیتر ساخته بودند.
موریس دی سولی، اسقف پاریس تصمیم به ساخت كلیسایی برای جمعیت رو به افزایش شهر پاریس كرد. با وجود آن كه ساخت این كلیسا از سال ۱۱۶۳ شروع شد، تا ۱۸۰ سال بعد، یعنی سال ۱۳۴۵ كار آن به اتمام نرسید. این بنا كه در عصر بی‌سوادی مردم ساخته شد، بازگو كننده داستان‌هایی از انجیل در آستانه ورودی، نقاشی‌ها و شیشه‌های رنگی است.
ظاهر درون این بنا در اواسط قرن سیزدهم تغییر شكل پیدا كرد. پنجره‌های كوچك دیوار خارجی كلیسا كه معرف اوایل سبك گوتیك بود، جای خودشان را به پنجره‌های بزرگ دادند كه موجب حذف ایوان باریك درون كلیسا شد. در آغاز محوطه داخلی كلیسا ۴ طبقه داشت و ایوان آن نیز یك مدخل ورودی بزرگ دایره‌ای شكل بود. نمای خارجی این بنا سبك گوتیك داشت.
كلیسای نتردام تاریخ پرفراز و نشیبی را از سر گذرانده است. سربازانی كه درگیر جنگ صلیبی بودند، پیش از رفتن به میدان جنگ در این مكان دعا می‌كردند و موسیقی چندآوایی در این كلیسا شكل گرفت. در طول انقلاب فرانسه، كلیسای نتردام هم همچون دیگر كلیساهای فرانسه غارت شد، اشیای باارزش كلیساهای دیگر هم نابود شدند یا به تاراج رفتند. تنها ناقوس‌های بزرگ از خطر ذوب شدن در امان ماندند. در طول انقلاب فرانسه از محوطه داخلی كلیسا برای انبار غذا استفاده می‌شد.
در همین مكان بود كه ناپلئون بر اولویت دولت بر كلیسا تاكید كرد و به عنوان امپراطور فرانسه تاجگذاری كرد و جوزفین را ملكه خود خواند.
در طول قرن نوزدهم نویسنده مشهور ویكتور هوگو و هنرمندانی چون اینگرس توجه همكاران را به ارزش هنری این بنا و وضعیت اسفباری كه در آن قرار داشت، جلب كردند. در قرن نوزدهم ارزش این بنای تاریخی بیشتر مورد توجه قرار گرفت در قرن هجدهم حتی شیشه‌های رنگی منقوش این كلیسا با شیشه‌های معمولی عوض شدند.
بازسازی این كلیسا كه از سال ۱۸۴۴ شروع شد، ۲۳ سال به طول انجامید. در طول حكومت انقلابی مستقر در پاریس (از ۱۸ تا ۲۱ مارس ۱۸۷۱) این كلیسا به آتش كشیده شد.
به هر حال آن چه امروز نظر همگان را به سوی نتردام جلب می‌كند، هنر به كار رفته در این كلیساست و نه تاریخچه آن.
فضای درونی نتردام با ستون‌های بلند و سبك خاصی كه در آن به كار رفته بسیار منحصر به فرد است و گنجایش حضور ۶۰۰۰ نفر را برای عبادت در خود دارد.
در سال ۱۷۶۸ جغرافی‌دانان تصمیم گرفتند همه مسافت‌ها را در فرانسه بر اساس موقعیت نتردام اندازه‌گیری كنند. ۱۷۶سال بعد وقتی پاریس در جنگ جهانی دوم آزاد شد، ژنرال دوگل بعد از بازگشتش برای شركت در مراسم شكرگزاری به كلیسا آمد. از بسیاری جهات نتردام همیشه مركز فرانسه بوده است.
در سال ۱۹۹۱ یك برنامه ۱۰ ساله حفظ و احیای این بنا طرح‌ریزی شد. برای دیدن بخش‌های بالایی كلیسا و یا رودخانه سن پاریس باید ۳۸۷ طبقه به بالای این برج رفت. زنگ ۱۳ تنی كلیسای نتردام در برج جنوبی آن قرار دارد كه بر حسب موقعیت‌های خاص به صدا درمی‌آید.
در جلوی نتردام میدانی قرار داشت كه تا اواسط دهه ۶۰ با خانه‌های قرون وسطایی محصور شده بود و همین امر موجب می‌شد كه كلیسا از تمامی جهات به خوبی دیده نشود. بعد از تخریب ساختمان‌ها، باستان‌شناسان آثار فرانسوی ـ رومانیایی مربوط به زندگی در قرن نوزدهم را كشف كردند.
اكنون كلیسای نتردام یكی از اصلی‌ترین مراكز گردشگری در پاریس محسوب می‌شود كه سالانه تعداد زیادی از گردشگران با مذهب و ملیت‌های مختلف از آن دیدن می‌كنند.

منبع : موسسه گفتگوی ادیان