گاز شهری

مخلوطی است سمی و قابل احتراق، متشکل از ۵۰% هیدروژن ۲۰% تا ۳۰% متان ۷ تا ۱۷% اکسید کربن ۳% دی‌اکسید کربن ۸% ازت و ۲% هیدروکربن‌های مختلف، علاوه بر این گاز شهری، عادی آمونیاک، گوگرد، اسید هیدروسیانیک، بنزین و مواد دیگر نیز هست. وجود گوگرد (به‌صورت ترکیبات شیمیائی دارای بوی قوی) بوی خاصی به گاز شهری می‌دهد که از ویژگی‌های آن است در حقیقت گاه تعمداً این بورا به گاز اضافه می‌کنند تا در صورت نشت عامل هشدار دهنده‌ای باشد. گاز غیر سمی یا اصلاً اکسید کربن ندارد و یا مقدار آن بسیار کم است. این گاز، با فشار حداقل (حدود ۷% کیلوگرم به سانتی‌متر مربع) به خانه‌ها لوله‌کشی می‌شود [۳۵].

۳۵ ـ دائرهٔ‌المعارف صنعت ـ محمد سالکی ـ غلام‌حسین اعرابی

منبع : مطالب ارسال شده