زندگی در دنیایی غیر متعارف

به رغم اینکه همه Second Life را به عنوان یک بازی می‌شناسند اما در این دنیای آنلاین نه از امتیاز خبری هست و نه از فرد برنده و در این بازی هیچ هدف خاصی دنبال نمی‌شود.
شخصیت‌ها فعالیت‌های گوناگونی را در Second Life انجام می‌دهند تا فقط یک دنیای مجازی و دیجیتال را تجربه کنند و ساعاتی را در آن به گردش و جست‌وجو پرداخته و لذت ببرند.
برخی از افراد در این دنیای مجازی به داد و ستد می‌پردازند – و گاهی پول واقعی به دست می‌آورند – اما در حالت کلی هیچ تفاوتی نمی‌کند که شما در این دنیای مجازی به تجارت بپردازید و یا در کوچه و خیابان‌های آنلاین پرسه بزنید. Second Life یک دنیای مجازی است که هر کس می‌تواند وارد آن شود. ظاهر آن شبیه یک بازی ویدیویی است، با این تفاوت که کاربران قادرند در آن به هر کاری که در دنیای واقعی انجام می‌دهند دست بزنند؛ مستغلات و املاک بخرند و یا بسازند، داد و ستد کنند، دوست پیدا کنند، ازدواج کنند و حتی به فعالیت‌های غیرقانونی بپردازند.
Second Life در سال ۲۰۰۳ توسط لابراتوار آمریکایی لیندن راه‌اندازی شد و در اواخر سال ۲۰۰۶، زمانی که خبرگزاری رویتر تصمیم‌گرفت به صورت شبانه‌روزی اخبار این دنیای مجازی را پوشش دهی کند به اوج کار خود رسید.
طبق گزارش لیندن تعداد شهروندان مجازی این دنیا به ۹۲/۲ میلیون رسیده است. البته فقط یک دهم این افراد پای ثابت آن بوده و به صورت منظم فعالیت‌های مجازی انجام می‌دهند و آن طور که تخمین زده شده، هسته مرکزی آن را ۱۰۰ هزار نفر تشکیل می‌دهند.
● نحوه ورود به Second Life
ورود به این دنیای مجازی برای همه کس مجانی است. کاربران به راحتی وارد وب سایت آن می‌شوند و شخصیت مجازی‌شان را با مشخصاتی که دوست دارند می‌سازند و برای آن اسم تعیین می‌کنند.
افراد برای انتخاب نام کوچک شخصیت مجازی نمی‌توانند از نام واقعی خود استفاده کنند و در ضمن برای تعیین نام‌خانوادگی مجبور به انتخاب یک نام از میان نام‌های از پیش تعیین شده هستند.
شخصیت بازی یک ظاهر دیجیتالی با جزییات مختلف است که از پیش تعیین شده و بسته به سلیقه می‌توان آنها را انتخاب کرد. اکثر افراد تمایل دارند جنسیت، مدل مو، شکل اندام و لباس‌‌ها را خودشان انتخاب کنند، ضمن آنکه به جز درقالب انسان می‌توانند در قالب یک روبات، حیوان یا یک اسطوره نیز به این دنیا وارد شوند.
سن مجاز برای ورود به این دنیا ۱۸ سال به بالاست ولی افراد جوان‌تر نیز در بخش نوجوانان Second Life می‌توانند به فعالیت بپردازند.
● بعد چه اتفاقی می‌افتد؟
بعد از ورود به دنیای Second Life می‌توانید به هر کاری دست بزنید، چنان‌که مثلا نهاد Swedish Institue وابسته به وزارت امور خارجه سوئد، یک سفارتخانه مجازی در Second Life راه اندازی کرده است.
شخصیت‌های بازی از طریق صفحه کلید توسط کاربران کنترل می‌شوند، راه می‌روند و یا تا ارتفاع ۱۷۰ متری از سطح زمین به پرواز درمی آیند و همچنین از انواع وسایل نقلیه استفاده می کنند. برخی نیز برای لذت بردن بیش‌تر می‌توانند از هلی‌کوپتر، زیردریایی و یا بالن استفاده کنند.
اهالی Second Life از طریق پیغام‌ فوری با یکدیگر ارتباط برقرار می‌کنند و همانند دنیای واقعی کسانی که دور و بر شما باشند می‌توانند مکالمات شما را بشنوند و یا ببینند.
لیندن هم اکنون در حال آزمایش فناوری جدیدی است که به کاربران امکان می‌دهد تا از طریق میکروفون و با صدای واقعی خود با همدیگر صحبت کنند.
در صورت راه‌اندازی این سرویس جدید انواع و اقسام صداها با لهجه‌ها و زبان‌های مختلف در این دنیای مجازی به گوش می‌رسد.
● فعالیت‌های اقتصادی در Second Life چگونه است؟
این قسمت از فعالیت‌ها نسبتا پیچیده است.Second Life پول رایج و جریان اقتصادی مربوط به خود دارد. پول رایج آن لیندن بوده و قابل تعویض با دلار آمریکا است به طوری که هر دلار به اندازه ۲۷۰ دلار لیندن ارزش دارد.
شهروندان این دنیا از طریق کارکردن، فروش کالا یا خدمات، فعالیت‌های تجاری و یا حتی شرط‌بندی درآمدزایی می‌کنند.
کاربران می‌توانند دلار لیندن را با پول واقعی از طریق مرکز تبادلات پولی Lindenx خریداری کنند و یا اینکه در دنیای مجازی درآمدزایی کرده و سپس آن را به پول واقعی برگردانند.
به عنوان مثال، آیلین گرائف (Ailin Graef)، یک زن تاجر چینی که مقیم آلمان است با فروش مستغلات در این دنیای مجازی میلیونر شده است.
وی اولین شهروندی است که سال گذشته با فروش خانه و زمین‌هایی که فقط در صفحه نمایش جای می‌گیرند یک میلیون به دست می‌آورده و تخمین زده می‌شود که به طور سالانه ۱۵۰ هزار دلار درآمد دارد.
تصویر گرائف که یک قاره تمام و کمال مجازی در Second Life دارد، در صفحه اول مجله بیزنس ویک به چاپ رسیده است.
در این دنیا نیز همانند دنیای واقعی، منزلت اجتماعی اهمیت بسیاری دارد و به مانند آن، پول و دارایی تعیین کننده منزلت اجتماعی افراد است.
شاید به همین خاطر است که کاربرانی که در بهترین مکان‌های آنلاین زندگی می‌کنند باید مالیات بپردازد یا کسانی که صاحب زمین مجازی هستند باید به جز مبلغی که کاربران عادی می‌پردازند، ماهانه ۹۵/۹ دلار اضافه بر سازمان بپردازند.
گفتنی است که شهروندان Second Life با هر هفته زندگی در این دنیای مجازی ۳۰۰ لیندن کسب می‌کنند.
از آنجا که تعداد شهروندان مجازی Second Life و وضعیت آن، ظرفیت یک روند اقتصادی خوب را دارد، ماموران مالیاتی در دنیای واقعی نیز دست به کار شده‌اند.
سال گذشته کمیته مشترک اقتصادی در کنگره آمریکا اعلام کرد که در حال بررسی وضعیت تجاری Second Life است. پولی که از این دنیای مجازی به دست آمده باشد، مستلزم پرداخت مالیات است اما بخش درآمدهای اینترنتی آمریکا در حال بررسی این موضوع است که آیا داد و ستدهایی که با دلار لیندن انجام می‌شوند نیز شامل مالیات می‌شود یا خیر.
● حضور شرکت‌های بزرگ در دنیای مجازی تعجب‌آور نیست
هم‌اکنون داد و ستدهای مختلفی انواع مشابه مجازی پیدا کرده‌اند. به طور مثال IBM یکی از غول‌های سازنده کامپیوتر ۱۲ جزیره جدید در Second Life ایجاد کرده و فروشگاه‌های بسیاری نیز در آنجا افتتاح کرده است. شرکت‌های رسانه‌ای نظیر رویتر نیز در این دنیا حضور مجازی یافته‌اند. سال گذشته یک شبکه رادیویی، یک جزیره استوایی آنلاین در این دنیای مجازی اجاره کرد و با دعوت از افراد معروف دنیای واقعی چند برنامه جذاب تولیدکرد.
رجینا اسپکتور (Regina Spektor)، خواننده معروف آمریکایی اولین شخصی است که نسخه مجازی چهارمین آلبوم آهنگ خود با عنوان Begin To Hope را ابتدا به صورت مجازی منتشر کرد و سی‌دی‌های آن یک هفته قبل از دنیای واقعی روی قفسه‌های فروشگاه‌های Second Life به فروش درآمد.
اما سوالی که مطرح می‌شود شاید این باشد بهتر نیست که این افراد به زندگی واقعی شان برسند؟ شاید شما این طور فکر کنید و در این زمینه افراد دیگری نیز با شما هم عقیده باشند.
به هر حال، این سایت پرجمعیت مجازی در بخشی با عنوان «زندگی اول را انتخاب کنید» کاربران را با جملاتی نظیر اینها تشویق به چنین کاری می‌کند: «محل دقیق زندگی خود را تعیین کنید»، و «دل و جرات به خرج دهید..... عضویت آزاد است».

گزارش: نسترن صائبی

منبع : روزنامه فناوران