بشنو از دل....

گوش می دی چی می گم؟ آره گوشم با توئه...
چی گفتی؟ نشنیدم؟
گوشت با منه؟
حتما تا حالا برات پیش اومده که با یکی داری صحبت می کنی و فکر می کنی که اون داره به حرف های تو گوش می ده، در حالی که بعد از چند دقیقه می گه: ها... چی گفتی؟ تازه اون جاست که می فهمی اون طرف تو عالم خودش بوده و اصلا گوشش با تو نبوده! بعضی از ما فرق بین گوش دادن و شنیدن رو نمی دونیم ... گوش دادن یعنی شنیدن به همراه فکر کردن، یعنی این که وقتی کسی برای تو صحبت می کنه، علاوه بر این که به حرفاش گوش می دی، خودش رو هم خوب درک کنی... واضح تر، این که خودمون رو به جای گوینده بذاریم و مثل او بشنویم و ببینیم و احساس کنیم...
البته این کار شاید کمی سخت باشه اما همین گوش دادن ها یکی از راه هایی است که می تونید دوستان خوب و زیادی رو پیدا کنید و یا در آینده ازدواج موفقی داشته باشید... و بهتره که از این نعمت خدادادی یعنی حس شنوایی خوب استفاده کنیم شاید این جوری بتونیم شاکر این نعمت بزرگ خدا باشیم.... اما برای این که بتونید شنونده خوبی بشید باید بدونید که:
آدم ها وقتی که صحبت می کنند عمیق ترین آرزوها، افکار و نگرانی ها، ناراحتی ها، مشکلات و ... خودشون رو هم بیان می کنند که بیشتر وقت ها خود سخنگو و شنونده حواسشون هم به این مسائل نیست.... یعنی وقتی که با دوستت درد دل می کنی اون قدر جوگیر می شی که بعضی از حرف هایی رو که نباید بزنی رو می زنی و اون طرف هم از اول صحبت هات تا آخرش رو می خونه و دیگه حواسش به باقی حرفات نیست. همین که تو آرزوی طرف مقابلت رو بدونی یعنی بشنوی و با اون بتونی هم دلی یا هم دردی کنی، یعنی این که تو داری به خوبی به حرف های طرف مقابلت گوش می دی.
گوش کردن یعنی که تو می تونی طرف مقابلت رو به خوبی بفهمی و درک کنی و برای این کار باید گوش دادن رو تجربه کنی و به حرف های تموم آدم های اطرافت از دوست، همکار و هم کلاسی گرفته تا اعضای خونواده و ... رو گوش بدی. هر وقت کسی یه موضوع مهمی رو براتون تعریف کرد و نتونستید اونو درک کنید. می تونید ازش بخواهید که براتون واضح تر توضیح بده، این جوری می تونید بفهمید که خوب گوش دادن نیاز به آگاهی داره!

وقتی کسی داره با ما حرف می زنه در پی کشف نقص ها و ضعف هاش نباشیم، اما یکی از بزرگ ترین رازها برای شنونده خوب بودن، اینه که همیشه و در همه حال با احترام به حرفای گوینده گوش بدیم و بعد نظرمون رو بهش بگیم و .... احترام گذاشتن به حرفای دیگران یکی از کلیدهای مهم گوش دادن و درک کردن دیگرانه....
هنوز حرف از دهن طرف مقابل بیرون نیومده، موضع می گیریم، پیش داوری می کنیم بدون این که بدونیم اون چی می خواد بگه؟ صبر کردن و حوصله داشتن هم یکی دیگه از راه های خوب گوش دادنه....
بعضی موقع ها، وقتی یکی داره با ما حرف می زنه، تو عالم دیگه هستیم و .... این جوری اعتماد طرف مقابل هم از ما سلب می شه.... اگه می خوای گوش شنوای خوبی داشته باشی باید ۶ دونگ حواست به طرف مقابلت باشه.
بیشتر ماها، هیچ وقت سعی نمی کنیم وقتی از کسی ناراحت و دلگیر هستیم، ناراحتی خودمون رو بهش بگیم یا این که نظرمون رو درباره یه موضوع به طور واضح بگیم و متاسفانه با زبونمون نیش و کنایه می زنیم... این جوری نه تنها مشکلمون رفع نمی شه بلکه باعث کدورت و دلخوری، هم بین خودمون و دیگران می شه ... باید یاد بگیریم که شنونده خوبی برای انتقادهایی که ازمون می شه هم باشیم....
بعضی از ماها به دنبال آدمی می گردیم که به همه حرفامون گوش بده و حتی اگه حرف نادرست و بی منطقی هم می زنیم با ما موافقت کنه! اگه یکی از خود ما بخواد که با حرفای بی منطقش موافقت کنیم، سریع موضع می گیریم و اونو بازخواست می کنیم! این جوری هم نمی تونیم شنونده خوبی باشیم....
شاید یکی از علت های اختلاف نظرها و اختلاف سلیقه ها و تفاوت نسل ها ناشی از همین خوب گوش ندادن های ما باشه؛ خوب گوش دادن یعنی این که حرف طرف مقابلت رو خوب بفهمی... (فهمیدی) بعضی مواقع با گوش دل باید بشنوی... با گوش دل شنیدن هنره و هر کسی نمی تونه اونو داشته باشه، مگه این که خودش بخواد.... شاید با گوش دادن و خوب شنیدن بتونیم مشکلاتمون رو به راحتی حل کنیم....

منبع : روزنامه خراسان