اثر تحریک سیستم ایمنی بر عملکرد طیور

اهمیت كاركرد صحیح سیستم ایمنی طیور به منظور مقابله با بیماریها و تنشها بر كسی پوشیده نیست. بهبود سیستم ایمنی و افزایش مقاومت بدن از طرق مختلف امكان‌پذیر است، ولی در اغلب موارد بكارگیری روشهای متفاوت منجر به كاهش عملكرد طیور و افزایش ضریب تبدیل غذایی می‌شود. انتخاب ژنتیكی برای سنسورهای سیستم ایمنی، واكسیناسیون، و استفاده از بعضی مواد مشابه پروبیوتیك‌ها از جمله روشهایی است كه برای افزایش مقاومت بدن به كار گرفته می‌شوند. افزایش بازده تولید در مرغهای گوشتی و تخم‌گذار با به كارگیری روشهای اصلاح نژادی، باعث افزایش حساسیت آنها به بیماریها و تنشهای محیطی می‌شود واكسیناسیون، پروتئین‌های مرحله حاد را تولید می‌كند كه در بسیاری از موارد این پروتئین‌ها منجر به ایجاد التهاب، تب و كاهش اشتها، و در نتیجه عملكرد ضعیف پرنده می‌شوند. به كارگیری پروبیوتیك‌ها و تركیباتی از این قبیل، اگر از حد معینی تجاوز كنند، به دلیل وجود تركیباتی كه احتمالاً خاصیت ضدتغذیه‌ای دارند، عملكرد را كاهش می‌دهند. در مطالعات انجام شده نشان داده شده است كه افزایش سطح ویتامین C و یا E ، ضمن اینكه موجب تقویت سیستم ایمنی می‌شود، ولی رشد و بازده تبدیل غذا را می‌كاهد. در اجرای برنامه‌هایی كه برای تقویت و بهبود سیستم ایمنی طیور بكار می‌رود، باید توجه داشت كه این روشها عملكرد را تحت تأثیر منفی قرار ندهند.

منبع : مؤسسه مرغداری ایران