میعاد در سپیده‌دم - Promise At Dawn

سال تولید : ۱۹۷۱
کشور تولیدکننده : آمریکا و فرانسه
محصول : جولز داسین
کارگردان : داسین، برمبنای خاطرات رومن گاری و نمایش‌نامه نخستین عشق نوشته ساموئل تیلر.
فیلمنامه‌نویس : داسین، برمبنای خاطرات رومن گاری و نمایش‌نامه نخستین عشق نوشته ساموئل تیلر.
فیلمبردار : ژان بادال
آهنگساز(موسیقی متن) : ژرژ دلرو
هنرپیشگان : ملینا مرکوری، آساف دایان، دیدیه هودپن، فرانسوا رافول، دسپو، ژان مارتن، ژاکلین پورل، پرلو دیتا و فرنان گراوی.
نوع فیلم : رنگی، ۱۰۲ دقیقه.


لنینگراد، دهه 1920. «نینا کاسف» (مرکوری) یک زن مطلقه یهودی است که آرزوهای دور و درازی برای پسر 9 ساله‌اش، «رومن» (رافول) دارد و برای گذران زندگی نقش‌های کوچکی را در فیلم‌های صامت بازی می‌کند. او برای فرار از دل‌بستگی به پدرش - ستاره سینمای صامت، «ایوان ماژوخین» (دیتا) - به یک گروه از بازیگران سیار می‌پیوندد و پس از عبور از لهستان، تصمیم می‌گیرد در کراکو اقامت کند. او با «رومن» و جامه‌دارش، «آنی‌یلا» (دسپو) زندگی بی‌ثباتی دارد تا اینکه با تظاهر به اینکه نمایندگی یک طراح لباس پاریسی را دارد، یک فروشگاه پوشاک باز می‌کند. اما وقتی با «مادام میلر» (پورل)، معلم زبان فرانسه «رومن» دعوا می‌کند، او در یک مهمانی رازش را فاش می‌کند. پس از این فاجعه «رومن» در مدرسه مورد تبعیض مذهبی قرار می‌گیرد. در اینجا «نینا» تصمیم می‌گیرد به جنوب فرانسه برود. سپس به حرفه‌های مختلفی می‌پردازد، در حالی که همچنان بلند پروازی‌هایش را برای «رومن» پانزده ساله (هودپن) حفظ کرده است. «رومن» به ادبیات روی می‌آورد. و وقتی می‌فهمد مادرش به بیماری دیابت دچار شده، به خاطر او، بیشتر مشتاق دست یافتن به مراتب بالاتر می‌شود. با شروع جنگ، «رومن» (دایان) که اکنون بیست و پنج سال دارد و خلبان نیروی هوائی است، برای پیوستن به نیروهای فرانسه آزاد به انگلستان می‌رود و «نینا»ی اکنون بیمار و سال‌خورده را تنها می‌گذارد. او در جنگ مجروح می‌شود و نشان صلیب آزادی را از ژنرال دوگل دریافت می‌کند. با نخستین پیروزی نیروهای متفقین به خانه باز می‌گردد ولی متوجه می‌شود که اگرچه هرهفته از «نینا» نامه دریافت می‌کرده، اما او دو سال پیش مرده است.
* فیلمی بر مبنای کتاب خاطرات گاری درباره مادرش، همچنین نمایش‌نامه‌ای که بر مبنای کتاب تنظیم شده و به رابطه عاطفی و متملکانه مادر با پسر می‌پردازد. بخشی از جذابیت‌های کتاب در روند فیلم از دست می‌رود. داسین با تلفیقی از شیوه‌های مختلف کارگردانی می‌کند که گه‌گاه چندان یکدست نیستند. از به کارگیری عدسی‌های اعوجاج دهنده گرفته تا نماهای تغزلیِ با حرکت آهسته که مادر و پسر را دست در دست هم نشان می‌دهند. مرکوری بی‌هیچ مانعی فیلم را تسخیر می‌کند.