از سیفیلیس بترسید

رسوایی بی‌درمان
سیفیلیس یك بیماری مقاربتی میكروبی است كه معمولا حاصل یك ارتباط جنسی ناسالم با كسی است كه حامل آن باشد. سیفیلیس می‌تواند واقعا بیماری ترسناكی باشد، چرا كه اگر شخص مبتلا تحت درمان قرار نگیرد، می تواند او را دچار عواقب بسیار دردناكی كند. اولین بار سیفیلیس در اروپا و حول و حوش سال‌های ۱۴۹۰ میلادی كشف شد. این بیماری به طرز وحشتناكی، موجی از ترس و اپیدمی به‌وجود آورد و كسانی كه دچار این بیماری شده بودند نیز <نفرین شدگان> نام گرفتند و از جامعه و حتی بیمارستان ها، طرد شدند. پیش از آنكه درمان موثری برای بیماری در ۵۰۰ سال بعد پیدا شود،كسانی كه دچار آن شده بودند، با عواقب بدی همچون دمل‌های شدید، درد، ضعف بدن، دیوانگی و مرگ روبرو می شدند. كشف پنی سیلین در دهه ۱۹۴۰، بزرگترین پیشرفت این بیماری بود و نتیجه اش كاهش انتشار این مرض و رسوایی حاصل از آن بود. هرچند با كمبود آموزش‌های لازم و مقاربت‌های خطرناك جنسی، موجی از آن مجددا در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوایل دهه،۱۹۹۰ در مناطق شهری گسترش پیدا كرد. به هر حال سیفیلیس در صورتی كه در مراحل اولیه تشخیص داده شود، می‌تواند به سهولت و با وجود آنتی‌بیوتیك‌هایی كه پزشك در نظر می‌گیرد و در راس آنها پنی‌سیلین درمان شود. به هرحال بهتراست شما علائم این بیماری گاه مهلك را بشناسید و در صورتی كه به داشتن این بیماری در خود یا اطرافیانتان مشكوك هستید، به پزشك مراجعه كنید و خیلی زود تحت درمان قرار بگیرید.
قدم به قدم با سیفیلیس
سیفیلیس در اثر انتقال نوعی باكتری به نام <ترپونما پالیدوم> كه یك باكتری مارپیچ است، ایجاد می‌شود. این انتقال ممكن است از طریق دهان، مقعد یا واژن در مقاربت جنسی رخ دهد. همچنین سیفیلیس می‌تواند از طریق یك زن باردار به فرزندش نیز سرایت كند. برای اینكه توهم شما هم از بین برود باید گفت، امكان ندارد كه كسی سیفیلیس را از طریق یك دستمال آلوده، دستگیره در یا توالت بگیرد. این بیماری به طور كلی از ۳ مرحله تشكیل شده است كه هر كدام از این مراحل علائم مربوط به خود را دارند. مرحله نخست: علائم این مرحله به فاصله ۱۰ روز تا ۳ ماه پس از ورود میكروب به بدن آشكار می‌شود. در این مرحله، یك زخم قرمز كه معمولا بدون درد است و بر روی آلت تناسلی است، آشكار می‌شود كه به آن <شانكر سیفیلیس> می گویند. البته گاهی ممكن است كه این زخم روی دهان، زبان، لب یا اطراف مقعد نیز باشد. گاهی اوقات غدد لنفاوی اطراف زخم سیفیلیس، كه اغلب در اطراف كشاله ران هستند نیز بزرگ می‌شوند. معمولا این زخم خود به خود و بدون هرگونه درمانی، محو می‌شود و از آن تنها یك اثر كوچك به جای می‌ماند. از این پس مرحله دوم بروز علائم سیفیلیس شروع می‌شود.
مرحله دوم: در این مرحله است كه میكرب سیفیلیس در بین افراد منتقل می شود و اصولا تنها راه انتقال سیفیلیس به غیر از تماس جنسی، در این مرحله است. مرحله دوم: معمولا بین ۳ تا ۶ هفته پس از ایجاد زخم اولیه سیفیلیس پدید می آید. در این مرحله باكتری سیفیلیس در خون جریان پیدا كرده و در تمام بدن منتشر می شود. این مرحله علائم بسیاری را با خود به همراه دارد. شایع‌ترین علامت، جوش‌های قرمزرنگی است كه در تمام پوست بدن ممكن است مشاهده شود. تب، سردرد، دردهای عضلانی، درد مفاصل و احساس ضعف عمومی و بزرگ شدن غدد لنفاوی نیز از دیگر نشانه های این دوره هستند. البته این علائم در بدن بیمار ممكن است تا ۲ سال به طور مرتب، ناپدید شوند و دوباره ظاهر شوند. در برخی از افراد در پایان مرحله دوم، فرد وارد مرحله‌ای می‌شود كه نه علا‌متی دارد و نه مسری است. به این نوع سیفیلیس، <سیفیلیس پنهان> نیز می گویند. به همین خاطر عموما شخص مبتلا هیچ تصوری از ابتلا به آن ندارد.
مرحله سوم و پایانی:سال‌ها پس از پشت سر گذاشتن مرحله دوم، بعضی از افراد كه تحت درمان قرار نگرفته‌اند وارد این مرحله می شوند. آثار این مرحله از سیفیلیس بسیار ناگوار است و حتی می‌تواند منجر به مرگ شود. این مرحله ۲ گروه علا‌ئم عمده دارد. علا‌ئم عصبی و علا‌ئم قلبی- عروقی.
علا‌ئم عصبی: اثرات عصبی از مراحل پیشرفته گسترش میكرب است، علا‌ئم عصبی سیفیلیس كه در این مرحله ظاهر می‌شوند عبارتند از: سكته مغزی، عفونت و التهاب پرده‌های پوشاننده مغز به نخاع (یا همان مننژیت)، عدم هماهنگی عضلا‌نی، بی‌حسی، فلج، كری، مشكلا‌ت بینایی، اختلا‌لات شخصیتی و بالا‌خره زوال عقل.
علا‌یم عروقی: این اثرات به صورت متورم شدن و التهاب آئورت (كه اصلی‌ترین سرخرگ بدن است) ظاهر می‌شود كه خطر پارگی و خونریزی شدید را به‌دنبال دارد.
سرایت
سیفیلیس در مراحل اول و دوم خود قدرت انتقال دارد. عامل انتقال بیماری از راه كوچك‌ترین زخم و خراش روی پوست یا مخاط وارد بدن می شود. البته معمولی ترین راه انتقال همان‌طور كه گفته شد، از طریق رابطه جنسی با شخص آلوده است. روش‌های دیگر انتقال آن شامل تزریق خون آلوده به این میكرب و تماس مستقیم با زخم (مثلا‌ از طریق بوسیدن) ‌است. مبتلا به سیفیلیس هم می‌تواند بیماری را به جنین خود منتقل كند.تروپونما پالیدوم به شدت به نور و هوای آزاد حساس است و در برابر تغییرات دما نمی تواند از خود مقاومتی نشان دهد. بنابراین این میكرب تنها می تواند درون بدن انسان زنده بماند و مطمئنا امكان ندارد كه از طریق توالت یا حمام مشترك، لباس یا ظروف، كسی به این بیماری مبتلا شود.
عوامل خطر
مقاربت جنسی خطرناك و بدون محافظت، می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به سیفیلیس و یا دیگر بیماری‌های مقاربتی قرار دهد. از آغاز قرن ۲۱ نیز كه سیفیلیس مجددا شیوع پیدا كرد، عمده مبتلایان به آن مرد بوده‌اند و بد نیست بدانید نیمی از این تعداد به ویروس اچ.آی.وی یعنی عامل بیماری ایدز نیز مبتلا‌ بودند. در ضمن فراموش نكنید كه شخص با یك بار ابتلا به این بیماری و خلاص شدن از شر آن، مصونیت پیدا نمی‌كند و ممكن است برای بار دوم نیز به آن دچار شود.
آزمایش و تشخیص
اگر بر روی آلت تناسلی زخم بدون دردی دیدید، به سادگی از كنار آن رد نشوید و به سرعت به پزشك خود مراجعه كنید. زیرا هر كدام از آنها ممكن است علائم ابتلا به سیفیلیس باشد. معالجه در دوره ابتدایی بیماری از عواقب وحشتناك بسیاری مثل انتشار بیماری و عوارض خطرناك آن جلوگیری می‌كند.برای تشخیص این بیماری، پزشك مقداری از زخم مشكوك را جدا می‌كند و به آزمایشگاه می‌فرستد. آزمایش خون هم می‌تواند حضور پادتن ها را در خون تایید كند. در سیفیلیس پنهان نیز تنها راه فهمیدن و تشخیص بیماری آزمایش خون است.
عواقب
اگر شما باردار باشید، احتمال زیادی وجود دارد كه این بیماری را به بچه ای كه در رحم خود می‌پرورانید، انتقال دهید. زیرا محتویات خون كه حامل این میكرب هستند به راحتی از طریق جفت به جنین انتقال پیدا می‌كنند. آمار نیز نشان می دهد، بیش از نیمی از زنانی كه باردار هستند و دچار سیفیلیس فعال هستند، این بیماری را به بچه های خود انتقال خواهند داد. بین یك چهارم تا نیمی از این بارداری‌ها هم منجر به نقایص مادرزادی می‌شود.در صورتی كه فرزند مادر مبتلا به دنیا بیاید، علائم سیفیلیس ممكن است بلافاصله یا بین ۲ هفته تا ۳ ماه بعد از به دنیا آمدن او آشكار شود. نوزادانی هم كه در همان روزهای اول درمان نشوند با عواقب شدیدی روبرو هستند مانند:ناهنجاری های استخوانی ، فرورفتگی پل بینی، ورم مفاصل، مشكلات در بینایی و شنوایی، ناهنجاری‌های صورت و دندان و در نهایت مرگ. همچنین آمار نشان می‌دهد، كسانی كه دچار سیفیلیس هستند تا پنج برابر بیشتر در خطر ابتلا به ایدز هستند. این امر به دلیل وجود زخم بر روی آلت تناسلی و آسان كردن عبور ویروس به داخل بدن است.
پیشگیری
در صورت تشخیص به موقع، پزشك می‌تواند به كمك همین آمپول‌های پنی‌سیلین معمولی، البته با دوزهای متفاوت، میكروب را در همان مراحل اولیه بیماری از بین ببرد و از پیشرفت بیماری جلوگیری كند. اما در صورت عدم درمان، بیماری به مراحل پیشرفته و در نهایت مرگ می‌انجامد. البته ممكن است پزشك برای اینكه خیالش از بابت درمان راحت شود، چند وقت یكبار از شما بخواهد یك آزمایش خون بدهید.
برای جلوگیری از سیفیلیس هم بهترین راه این است كه شما راه‌های پیشگیری از آن را بدانید. پیشگیری از سیفیلیس هم راه زیاد مشكلی ندارد و آن این است كه شما رابطه جنسی مطمئن داشته باشید و مسائل اخلا‌قی را رعایت كنید. در ضمن هنگام رابطه جنسی حتما از كاندوم لاتكس استفاده كنید .كشف پنی سیلین در دهه ۱۹۴۰، بزرگ ترین پیشرفت در درمان این بیماری و نتیجه اش كاهش انتشار این مرض و رسوایی حاصل از آن بود. سیفیلیس در صورتی كه درمان نشود، سال‌ها بعد از فروكش كردن علائم بیماری، باعث اختلالات شدید مغزی و در نهایت مرگ می‌شود

منبع : روزنامه سلامت