دنیس شرور - DENNIS THE MENACE

سال تولید : ۱۹۹۳
کشور تولیدکننده : امریکا
محصول : برادران وارنر
کارگردان : نیک کاسل
فیلمنامه‌نویس : جان هیوز، بر مبنای شخصیت‌های خلق شده توسط هنک کچام
فیلمبردار : توماس ایکرمن
آهنگساز(موسیقی متن) : جری گلداسمیت
هنرپیشگان : والتر ماتا، میسن گمبل، جون پلورایت، کریستوفر لوید، لی تامپسن، رابرت استنتن، کلن هاتاوی و ایمی اسکاسیتس
نوع فیلم : رنگی، ۹۶ دقیقه


ـ ̎دنیس میچل̎ (گمبل)، بچهٔ شیطان شش ساله، همراه با پدر و مادرش، ̎هنری̎ (استنتن) و ̎ آلیس̎ (تامپسن) در همسایگی ̎ آقای ویلسن̎ بدعنق (ماتا) و همسر مهربانش، ̎مارتا ̎ (پلورایت) سکونت دارند. ̎ آلیس̎ به دلایل اقتصادی مجبور است کار کند و بنابراین در غیاب پدر و مادر، ̎دنیس̎ روزهایش را با دوستانش، ̎مارگارت̎ (اسکاسیتس) و ̎جوبی̎ (هاتاوی) در خانهٔ درختی‌شان سپری می‌کند و بعد نزد خانوادهٔ ̎ویلسن̎ می‌رود. در همین حال ̎سویچ بلید سام̎ خبیث (لوید) از خانه‌های مردم شهر دزدی می‌کند یک شب هم دزدکی وارد خانهٔ ̎ویلسن‌ها ̎ می‌شود و یک سکهٔ باارزش را می‌دزدد. ̎دنیس̎ زنگ خطر را به صدا در می‌آورد و با این کارش، ارکیدهٔ چهل سالهٔ آقای ̎ویلسن̎ که در حال شکوفه دادن است، ضربه می‌خورد و گل نمی‌دهد. آقای ̎ویلسن̎ که به خشم آمده، ̎دنیس̎ را از خانه‌اش بیرون می‌کند. ̎سویچ‌بلید سام̎، ̎دنیس̎ سرگردان را گروگان می‌گیرد و ̎دنیس̎، که می‌خواهد کمکی کرده باشد در عوض ̎سویچ‌بلید̎ را به کارهای مشقت‌باری وا می‌دارد. در نهایت، ̎دنیس̎ سکه را پیدا کرده و فرار می‌کند و جای ̎سویچ‌بلید̎ را به پلیس نشان می‌دهد و به آغوش خانواده و ̎ آقای ویلسن̎ نادم بر می‌گردد.
ـ دنیس شرور از داستان مصور کچام اقتباس شده، یک مجموعهٔ روزنامه‌ای که تصویرش از حومهٔ شهرهای امریکا حلقهٔ پیوند میان مجموعهٔ بزرگسال محور بلوندی در دهه ۱۹۴۰ و بازیگران تماماً کودک مجموعهٔ آدم‌های کوچک در دههٔ ۱۹۶۰ است. منبع اصلی کمدی، برخورد و اصطکاک نسل‌هاست که قطعات بزن بکوب تقلیدی چاشنی‌اش هستند. در واقع انرژی فیلم از همان جنس تنها در خانه‌هاست، که آنها هم محصول جان هیوز، تهیه کنندهٔ دنیس، هستند. بزرگترهائی که فیلم را می‌بینند ممکن است در برابر آن همان واکنشی را داشته باشند که در برابر یک بازی ویدئوئی خوش ساخت. آنان شاید از خشونت، احساساتی‌گری و اعتیادبرانگیزی آن بدشان بیاید، ولی نمی‌توان انکار کرد که هیوز قطعات کوچولوی هوشمندانه‌ای می‌سازد. بازی گمبل، ستارهٔ کودک فیلم، چندان تنوع و جذابیتی ندارد ولی اجرای ماتا از نقش خود فوق‌العاده است و زمان‌سنجی کمیک او طی بلاهائی که بر سرش می‌آید، درخشان.