قهوه چینی - chinese coffee

سال تولید : ۲۰۰۰
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : رابرت سالرنو، لاری مایستریچ و مایکلی هاج
کارگردان : آل پاچینو
فیلمنامه‌نویس : آیرا لوئیس، برمبنای نمایش‌نامه‌ای نوشته خودش
فیلمبردار : فرانکژرینتسی
آهنگساز(موسیقی متن) : المر برنستاین
هنرپیشگان : پاچینو، جری اورباک، پل ج. ک. لی، نوریس میلر، سوزان فلوید، الن مک الداف و لیبی لنگدون.
نوع فیلم : رنگی، ۹۹ دقیقه.


̎هاری لوین̎ (پاچینو) نویسنده‌ای است پنجاه و خرده‌ای ساله که با وجود انتشار دو کتاب، هرگز از چنان موفقیتی بهره نبرده که بتواند کار دربانی‌اش را رها کند. ̎هاری̎، تازه سومین کتابش را تمام کرده و منتظر است تا دوستش، ̎جیک منهایم̎ (اورباک) دست نوشته را بخواند و نظرش را به او اعلام کند. ̎هاری̎ در انتظار نظر ̎جیک̎ به اندازهٔ کافی عصبی است، که یک مشکل دیگر نیز به مشکلاتش اضافه می‌شود: محبوبهٔ چندین و چند ساله‌اش، ̎جوانا̎ی نقاش (فلوید) به رابطه‌شان پایان می‌دهد. از سوی دیگر، ̎جیک̎ از همسرش، ̎میمویس̎ (مک‌الداف) جدا شده و تصمیم گرفته به حرفهٔ ناموفق سی‌ساله‌اش به‌عنوان عکاس خاتمه دهد و به بازیگری بپردازد. ̎جیک̎ در بدو امر به ̎هاری̎ می‌گوید که هنوز کتاب جدیدش را نخوانده ولی بعداً اعتراف می‌کند که خوانده ولی از نظر ادبی، فکر می‌کند که ̎هاری̎ اصولاً استعدادش را ندارد که به یک نویسندهٔ موفق تبدیل شود؛ مسئله دیگری که او را آزار داده ـ و از این لحاظ دل چرکین است و احساس خیانت می‌کند ـ این است که ̎هاری̎ لحظات حساس زندگی خصوصی ̎جیک̎ را به‌عنوان جزئیات ژیرنگ رمانش مورد استفاده قرار داده است...
● این دومین فیلم پاچینو در مقام کارگردان (پس از در جست‌وجوی ریچارد، ۱۹۹۶) چندان با استقبال روبه‌رو نشد (در جشنواره‌های تلیوراید در تورنتو) و حتی چندان دیده نیز نشد (به نمایش عمومی درنیامد). اما در مجموع فیلم کسالت‌باری نیست و برخلاف بسیاری از اقتباس‌های تآتری سال‌های اخیر بیشتر بوی سینما می‌دهد تا تآتر. اضافه بر این تماشای بازی‌های فلوید سی و دو ساله (در نقش محبوبهٔ شصت سالهٔ ̎هاری̎)، اورباک و خود پاچینو لذت‌بخش است. پاچینو فیلم را طی سه سال و در لابه‌لای بازی در فیلم‌های دیگر به پایان برد.