موسیقی اولیه یونان

واقعیت اینه که هیچکس نسبت به چگونگی موسیقی اولیه انسان آگاهی کامل نداره. درحقیقت حتی ما بدرستی نمی دونیم که مثلا" ارکستر زمان باخ چگونه ساز میزده! اما بسیاری از محققین موسیقی در این موضوع اشتراک نظر دارند که بشر اولیه ریتم را از حرکات بدن و طبیعت و ملودی رو از تغییرات صدای خودش و یا محیط کشف کردند. پس از کشف این دو موضوع انسان اولیه از اونها بعنوان ابزاری برای سحر و جادو استفاده می کرد. بتدریج بشر توانست اولین الگوی ریتمیک را شناسایی کند که همان میزانهای دو ضربی و حالت مارش دار بود. این الگویی بود که از راه رفتن اقتباس شد و کمی بعد الگوی پیچیده تری بنام سه ضربی که همون والس می باشد.
بله بتدریج شناخت بشر نسبت به ملودی نیز بیشتر شد. او فهمید که اگر در قطعه ای موسیقایی نتی رو تکرار کنه به اون اهمیت میده و به نوعی حالت مرکزیت موسیقی رو پیدا میکنه. او یاد گرفت که نت های بالاتر به خاتر فشاری که هنگام خوندن به خواننده وارد میکنند تاثیر گذار تر هستند تا نت های بم، همچنین یاد گرفت که برخی پرشهای ملودی (فاصله ها) به گوش خوشایند و برخی ناخوشایند هستند. اما در یونان باساتان.
قرنها پس از شکل گیری اولیه موسیقی در نظر یونانی ها موسیقی بخشی از زندگی روزانه و ذکر خدایان آنها بود. شاید شنیده باشید که در یونان باستان برای خدایان تندیس هایی درست میکردند، در این میان هیچکدام از این تندیس ها در رده تندیس Apollo و Orpheus یا که خدای چنگ بود نبودند.
در یونان باستان المپیاد های سالانه موسیقی برپا میشد که جنبه جهانی داشت و موسیقی آنقدر اهمیت داشت که یک نوازنده نی یا چنگ همتراز فرماندار یک شهر امروزی ما بود. امکان نداشت تئاتری بدون وجود موسیقی اجرا بشه و جالب بدونید که برای احترام گذاشتن به افراد مهم از کلمه ای که معنی "شخصی با ذوق و هنر موسیقی" استفاده میشد.
اولین موسیقی شناخته شده بفرم آن چه که به موسیقی امروز ما نزدیک است به سال ۵۸۵ قبل از میلاد (بیشتر از ۲۵۰۰ سال پیش) ثبت شده. این موسیقی که ۵ موومان داره از صدای نی لبک و انسان درست شده بود و بیان کننده نبرد میان آپولو و اژدها بوده. اگه این موسیقی رو امروز گوش کنید خسته میشد چون شامل تنها یک خط ملودی بوده و هارمونی در اون نقشی نداشته.
یونان باستان مهد علم بود و موسیقی هم از این امر مستثنا نبود. فیثاغورث تونست ارتباط میان طول یک سیم مرتعش با فرکانس اونرو کشف که این نقطه شروع علم صدا شناسی بود. به احتمال زیاد او اولین کسی بود که به رابطه میان یک نت و نت اکتاو بالاترش پی برد. او و مریدانش توانستد به اهمیت فاصله های چهارم و پنجم پی ببرند و اصطلاح اکتاو امروزی هم که کلمه ای لاتین هست از یونان باستان رایج شده است.

منبع : سایت سیمرغ