جوانه های گل کلمی کوچک

● انواع زگیل
فرم معروف و شایع زگیل که عمدتاً در دست‌های بچه‌ها دیده می‌شود معمولاً به شکل دانه‌ها و جوانه‌های گل کلمی و به تعداد زیاد است؛ ولی در بالغین بیش از ۳،۲ تا بیشتر نیست. به دنبال زگیل دست و انگشت، به دهان بردن نیز ایجاد زگیل می‌کند.
ویروس در سر و پلک‌ها به شکل یک رشته کوتاه و نرم و آویزان از پوست دیده می‌شود که در پوست سر به دنبال شانه زدن و خاراندن سر، به نقاط دیگر سرایت می‌کند و زیاد می‌شود، به‌طوری که حتی پس از درمان نیز ممکن است جوانه جدیدی از ویروس در محل دیگری رشد کند. شروع زگیل، یک برجستگی به ضخامت سر سوزن و براق است که ظرف چند هفته یا چند ماه به انداره یک عدس یا نخود به شکل جوانه گل کلم دیده می‌شود.
زگیل‌ها در اطراف ناخن ملتهب و دردناک هستند؛ ترک می‌خورند و بسیار مقاومند و عود کننده هستند.
▪ زگیل مادر
در بعضی مواقع یک زگیل بزرگ مدت مدیدی روی پوست باقی می‌ماند و به یک باره تعداد زیادی از زگیل‌ها به علت سرایت ویروس جوانه می‌زند که در موارد نادر می‌تواند به‌طور وسیع پخش شود.
▪ زگیل‌های دردناک کف دست و پا
این زگیل‌ها به شکل جوانه‌های گنبدی شکل، ملتهب و حساس هستند که گاهی زیر صفحه ناخن نیز ریشه می‌کنند. نوع خاصی از ویروس زگیل می‌تواند توسط کفش مرطوب نیز منتقل شود.
▪ زگیل صاف و مسطح
این زگیل‌ها برخلاف زگیل معمولی سطح صاف و براق دارند و به دنبال تراشیدن موهای صورت در آقایان و موهای بدن در خانم‌ها به راحتی در صورت و گردن، دست‌ها و ساق پا سرایت می‌کند و پخش می‌شود. این دانه‌ها ممکن است رنگی باشد و با لک‌های پوستی، کک و مک و خال اشتباه گرفته شود.
▪ زگیل کف پا
این زگیل که عمدتاً در پوست پنجه پا و با یک هسته مرکزی و نقطه نقطه سیاه شبیه لانه زنبور دیده می‌شود، به علت فشار و تماس با محل‌های آلوده مانند حمام و سونا و کفش‌های آلوده و مرطوب، انتقال می‌یابد و اغلب مردم آن را با میخچه کف پا اشتباه می‌گیرند.
● یک تقسم بندی دیگر برای انواع زگیل عبارت است از:
▪ زگیل معمولی
این زگیل به اندازه نخود می‌رسد. رنگ آن زرد خاکستری و سطح آن قاچ قاچ است و اکثرا در پشت دست‌ها و انگشت و کنار ناخن و کف پا دیده می‌شود.
زگیل پهن جوانان
این زگیل به بزرگی ته سنجاق تا عدس است پهن بوده و به رنگ پوست است و در صورت و دست‌ها به تعداد زیاد ظاهر می‌شود.
▪ زگیل پیران
این زگیل پهن و به رنگ قهوه‌ای تا سیاه است و از سن ۵۰ سالگی به بعد تک تک به تعداد زیاد در پشت، بازو و صورت پدید می‌آید.
▪ زگیل نرم یا مولوسکوم
این زگیل به شکل برآمدگی کوچک و سفید رنگی است که در وسط کمی فرورفتگی دارد و هنگام فشار یک ماده سفید خمیری از آن خارج می‌شود.
● پیشگیری
زگیل بیماری شایعی است و آمار نشان می‌دهد که درهر دوره زمانی، ۱۰‌ درصد جمعیت دچار زگیل هستند و ۷۵ درصد افراد در طول زندگی خود زگیل را تجربه می‌کنند. بنابراین رعایت برخی نکات بهداشتی برای دوری از این بیماری لازم است. برای پیشگیری از ابتلا به زگیل باید به‌طور دایم و مرتب بهداشت شخصی را رعایت کرد.
به هیچ‌وجه نباید از وسایل شخصی دیگران؛ مانند حوله، کفش، جوراب، وسایل ریش‌تراشی و غیره استفاده کنید.
تا حد ممکن کف دست‌ها و پاها را خشک نگه دارید.از جویدن ناخن‌هایتان خودداری کنید.
در استخرها و سونا حتماً از دمپایی شخصی استفاده کنید. در صورت بروز ضایعات زگیل مانند از دستکاری آنها خودداری کنید وهر چه سریع‌تر برای درمان اقدام کنید.
کسانی که زگیل دارند، باید حتماً پی‌گیری‌های مداوم داشته باشند .
● درمان زگیل
به‌طور کلی ۲ گروه اصلی درمان برای زگیل وجود دارد: درمان‌های فیزیکی و درمان‌های شیمیایی. هر دوی این درمان‌ها تخریبی هستند، یعنی ضایعه را تخریب می‌کنند ولی عفونت ویروسی را درمان نمی‌کنند، چرا که به‌طور کلی از بین بردن ویروس‌ها کار آسانی نیست و دانش پزشکی به همین دلیل، هنوز از درمان ریشه‌ای عفونت‌های ویروسی از قبیل ایدز، هپاتیت و حتی سرماخوردگی ناتوان است.
اغلب درمان‌های عمومی و تجاری به منظور رفع زگیل، فرآورده‌های مختلف اسید سالیسیلیک هستند.
قبل از استفاده کردن از این داروها باید به ۳ نکته دقت کنید: اول اینکه یقین حاصل کنید موردی که در حال درمان آن هستید، زگیل است نه چیز دیگر. دوم اینکه به‌طور صحیحی از دارو استفاده کنید. سوم اینکه اگر زگیل با وجود مصرف دارو در طی مدت ۱ الی ۲ هفته هیچ روند بهبودی نشان نداد، بهتر است برای تغییر درمان، به پزشک مراجعه کنید.
در حال حاضر معروف‌ترین روش دارویی که برای درمان زگیل به‌کار می‌رود، محلولی ترکیبی است که حاوی اسیدسالیسیلیک، اسید لاکتیک و کلودیون است. برای به کار بردن آن ابتدا ضایعه را ۵ دقیقه در آب ولرم قرار دهید تا پوست ضخیم روی ضایعه نرم شده و راه برای نفوذ دارو، هموار شود. سپس موضع را خشک کرده و بافت‌های مرده و آثار دارویی قبل را با سنگ‌پا پاک کنید سپس با محلول ترکیبی فوق، سطح ضایعه را بپوشانید.
دقت کنید که محلول‌ با بافت‌های اطراف ضایعه تماس پیدا نکند. چرا که سبب تحریک و زخم در پوست سالم اطراف ضایعه می‌‌شود. برای جلوگیری از این مساله، اطراف زگیل را با لاک ناخن، وازلین و یا پماد اکسیددوزنگ بپوشانید و سپس محلول را روی ضایعه قرار دهید. چنانچه برای زگیل پا اقدام می‌کنید بهتر است این عمل را در هنگام خواب انجام دهید که مجبور نیستید راه بروید و در نتیجه دارو پاک نمی‌شود. صبح‌ها دوباره محل مورد نظر را در آب ولرم قرار دهید و با سنگ‌پا تکه‌های نرم را بزدائید و محلول مورد نظر را دوباره به کار ببرید. برای زگیل‌های دست یک‌بار استفاده از محلول، آن‌هم در هنگام شب کافی است. درمان را تا برطرف شدن ضایعه ادامه دهید، این کار ممکن است حتی تا چند ماه نیز طول بکشد. عجله نکنید و حوصله به خرج دهید.
به‌طور کلی در نظر داشته باشید که برای درمان زگیل، اگر یک روش بعد از ۳ دوره درمان باعث بهبودی نشد، آن وقت باید روش را عوض کرد.
سرما درمانی (کرایوتراپی)، جراحی‌ و درمان با لیزر نیز ۳ روش موِثر و رایج دیگر هستند. کرایو برای بیماران دارای زگیل‌های با تعداد کم تا متوسط توصیه می‌‌شود. مهم‌ترین عارضه جانبی آن هم درد یا تاول البته موقتی در محل است و به‌دنبال آن، ۲۰ تا ۴۰ درصد هم خطر عود وجود دارد.
درمان جراحی از آنجا که مستلزم برداشت عمقی ضایعه است، به مهارت جراح بستگی دارد. خطر عود با استفاده از این روش، حدود ۲۰ درصد است. درمان با لیزر بهترین روش درمانی زگیل‌های وسیع داخل پیشابراه است. نکته جالب این است که دود حاصل از این نوع درمان می‌تواند حاوی ویروس پاپیلومای انسانی باشد و به همین دلیل پزشکانی که این عمل را انجام می‌دهند حتما باید از ماسک استفاده کنند. برای درمان با لیزر بین ۵ تا ۵۰ درصد احتمال عود در نظر گرفته می‌شود. مزیت روش‌های فیزیکی نسبت به روش‌های شیمیایی، علیرغم هزینه بالاتر و عوارض جانبی مانند زخم در محل درمان و‌... این است که بیمار سریع‌تر از آنها نتیجه می‌گیرد و نیاز به مراجعات مکرر ندارد. به عبارت دیگر این نوع درمان‌ها برای بیماران عجول مناسب‌تر است.
● درمان سنتی
یک‌سری درمان‌های سنتی برای زگیل وجود دارند که هرگز تحت بررسی دقیق علمی قرار نگرفته‌اند اما در عین حال برای بسیاری افراد موِثر بوده‌اند. شما هم می‌توانید آنها را امتحان کنید.
از کپسول‌هایی که حاوی ویتامین‌A و یا روغن کبد ماهی هستند استفاده کنید. به این ترتیب که کپسول‌ را شکسته و محتویات مایع آن را روی زگیل بمالید. روزی یک‌بار انجام این عمل کافی است.
واکنش زگیل‌های مختلف نسبت به این نوع درمان متفاوت است اما به نظر می‌رسد که زگیل‌های جوان با این روش در عرض یک‌ماه از بین می‌روند.
مصرف ویتامین C در درمان زگیل‌های کف پای برخی افراد تاثیر داشته است.
چند قرص ویتامین‌C را خرد کرده و با آب به‌صورت خمیر در آورید. سپس خمیر را روی زگیل بگذارید و آن را با یک بانداژ بپوشانید، طوری که خمیر به خارج از محل مورد نظر تراوش نکند.
شواهدی وجود دارد مبنی بر آنکه اسید اسکوربیک (موجود در ویتامینC) می‌تواند ویروس مولد تبخال را هم از بین ببرد. به خاطر داشته باشید که ویتامین‌C ‌ممکن است پوست را تحریک کند، بنابراین فقط خود زگیل را با خمیر بپوشانید.
راه دیگر، استفاده از روغن کرچک به‌صورت موضعی است. به این صورت که روزی ۲ بار و هر بار یک قطره روغن کرچک‌ را روی زگیل بگذارید و در صورت امکان روی آن را بپوشانید.
همچنین می‌توانید از خمیر غلیظ روغن کرچک با جوش شیرین استفاده کنید. خمیر را روزی ۲ بار بکار ببرید. برای ممانعت از تغییر وضعیت خمیر می‌توانید از بانداژ و دستکش و یا جوراب استفاده کنید.
زگیل در جای مرطوب به خوبی رشد می‌کند، بنابراین بهتر است موضع را خشک نگه دارید. برای این منظور می‌توانید از پودر بچه و یا پودر تالک استفاده کنید. اگر زگیل روی پاهای شما قرار دارد، حتی تا روزی ۱۰ بار می‌توانید از پودر تالک استفاده کرده و مرتبا جوراب‌هایتان را عوض کنید. اگر هیچ کدام از این اقدامات موِثر واقع نشد، چاره‌ای ندارید جز اینکه به سراغ پزشک بروید.

سارا هاشمی‌نیک

منبع : روزنامه تهران امروز