آسیب شناسی حرفه ای نبودن فارغ التحصیلان علوم ارتباطات

كافی است تا با نگاهی در میان خبرنگاران رسانه ها متوجه شویم كه چه تعداد از فارغ‌‏التحصیلان علوم ارتباطات اجتماعی موفق شده اند در رسانه های ارتباط جمعی كشور مشغول به فعالیت شوند، در حالی كه هر ساله تعداد زیادی از دانشجویان این رشته فارغ التحصیل می شوند نقش آنها زیاد به چشم نمی‌‏خورد؟ دلیل این امر چیست ؟ به اعتقاد كارشناسان دلیل این امر این است كه كسانی كه در این رشته از لحاظ تئوری صاحب نظر هستند با حوزه تجربی میانه خوبی ندارند و آنهایی كه در حوزه تجربی فعالیت دارند حوزه علمی را نمی‌‏پسندند و یا اینكه قبول ندارند .
به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایلنا ،"علی گرانمایه پور"، استاد علوم ارتباطات می گوید : هیچ‌‏كدام از رشته های علوم ارتباطات در ایران به معنی واقعی دانشجو را برای گذراندن دوره های كارآموزی به رسانه ها معرفی نمی كنند و بسیاری از حوزه های عملی , روزنامه ها و روابط عمومی ها نیز به صورت لازم از كارآموز استقبال نمی كنند .
بنابراین , صورت مساله را می توان این‌‏طور عنوان كرد كه دانشجویان این رشته وقتی فارغ‌‏التحصیل می‌‏شوند زمینه های تجربی ندارند و در محیط‌‏های كاری با چالش جدی روبرو می شوند و حتی می توان مدعی شد كه دانشجویان این رشته در مقاطع كارشناسی ارشد و دكترا نیز با این رشته عجین نیستند .
"علی اكبر فرهنگی", استادی كه سال های سال است در این رشته مشغول به تدریس است بر این اعتقاد است كه دانشجویان پذیرفته شده در این رشته از ظرفیت كشور بیشتر هستند و در نتیجه در اكثر رسانه ها مجالی برای كارآموزی دانشجویان علوم ارتباطات داده نمی‌‏شود .
كارشناسان علوم ارتباطات به یك چیز دیگر هم معتقد هستند و آن اینكه سر فصل‌‏های درس ارتباطات و روزنامه نگاری در ایران قدیمی هستند و در سال های اخیر هم نگاه سیاسی بر نگاه حرفه‌‏ای در رسانه ها باعث شده است افرادی كه در احزاب هستند و یا سمت‌‏های سیاسی دارند از مطبوعات به عنوان یك تریبون و ابزار حزبی استفاده كنند .
با این تفاسیر مشكل از رسانه هاست یا اساتید این رشته كه به خوبی نتوانسته اند در این زمینه موفق باشند؟
اگر هر دو را مقصر بدانیم باید گفت‌‏ كه اساتید این رشته بیشتر مقصر هستند، زیرا آنها به خوبی نتوانسته اند روح عملی و كاربردی را در تن دانشجویان بدمند و با تكرار جزوه هایی كه دیگر قدیمی شده اند باز هم بر سر كلاس های درس حاضر می شوند. این در حالی است كه حتی خود اساتید این رشته بعضا خیلی كم پیدا می شوند كه خاك تحریریه را چشیده باشند؟
"بیتا شاه منصوری", استاد علم ارتباطات در این مورد می گوید : كمبود بودجه دانشكده های ارتباطات از جمله عواملی است كه این دانشگاه ها نمی توانند از امكانات به روز استفاده كنند .
به اعتقاد وی , حتی دانشگاه های آزاد باید آن اندازه كه شهریه كار عملی را از دانشجویان دریافت می كنند به همان اندازه نیز به آنها آموزش دهند‌‏, در حالی كه اینطور نیست؟
به هر حال مراكز آموزشی روزنامه نگاری هنوز نتوانسته اند یك راهكار عملی مناسب را تدوین كنند تا بر اساس آن در كنار آموزش تئوری فعالیت های عملی هم برای دانشجو در نظر گرفته شود . بنابراین دانشكده های ارتباطات به استادانی نیاز دارد كه هم در زمینه رسانه ای فعالیت داشته باشند و هم در این حوزه تحصیل كرده باشند تا دانشجویان پس از فراغت از تحصیل بتوانند به راحتی در زمینه كاربردی فعالیت داشته باشند و دانشگاه ها هم باید در ابتدا برای این گونه رشته ها گزینش قائل شوند كه آیا دانشجو خصوصیات اجرای نقش روزنامه نگاری را دارد یا نه و هم اینكه كسانی در این رشته پذیرفته شوند كه عشق , علاقه , جسارت و شهامت در آنها دیده شود و در پایان اینكه توافق دانشكده های ارتباطات و رسانه ها در زمینه مناسب فارغ التحصیلان از مهمترین راهكارهایی است كه می تواند در حل این مشكل موثر باشد .

امیر ترقی نژاد

منبع : بازار کار