سالار حلقه‌ها: بازگشت سلطان

● کارگردان: پیتر جکسون. فیلم‌نامه: پیتر جسکون، فرن والش، فیلیپا بوینس. بازیگران: الیجا وود، یان مک کلن، ویگو مورتنسن، شان آستین، برنارد هیل، میراندا اتو، اورلاندو بلوم. مدت: ۲۰۱ دقیقه.
اقتباس بلندپروازانهٔ پیتر جکسون با صحنه‌هائی مملو از احساس و هیجان به‌گونه‌ای کوبنده به پایان می‌رسد. جکسون و بازیگران درخشان‌اش، بهترین قسمت‌های فیلم را ـ که آمیزه‌ای است از انسان و اسطوره و جادو ـ برای همین فیلم نگه‌داشته بوده‌اند. اغراق نیست اگر گفته شود که در بازگشت سلطان نبرد ”میناس تیرس“، بزرگ‌ترین صحنهٔ جنگی تاریخ سینما از کار درآمده است. در اینجا برخی از شخصیت‌های دوست‌داشتنی دو اپیزود قبلی، یا به حاشیه رانده شده یا کاملاً کنار گذاشته شده‌اند و در همان حال، برخی دیگر مانند سام (شان آستین) به یکی از قهرمان‌های اصلی داستان تبدیل گردیده‌اند و این البته از جکسون ـ که می‌خواسته کاملاً به متن کتاب تالکین وفادار بماند ـ بعید به‌نظر نمی‌رسیده است. جکسون رشته‌های چند داستان متفاوت را به هم گره زده ولی این‌بار این‌کار را با ظرافت و دقت بیشتری انجام داده است.
در حالی‌که فرودو و سام با راهنمائی گالوم (سرکیس) راه خود را در ”کوه نابودی“ باز می‌کنند و پیش می‌روند، آراگورن، لگولاس و گیمبلی، مردگان نفرین شده را بیدار می‌کنند تا برای مقابله با حملهٔ گندولف بر تعداد نفرات‌شان بیفزایند. از سوی دیگر، دنتور مشاور سلطان به خاطر مرگ بورومیر عقل‌اش زائل شده و از سر انتقام پسر دیگرش، فارامیر را به جنگ ”اورک“ها می‌فرستد تا با مرگ محتوم‌اش رودرو گردد. بنابراین فرودو قبل از نابود کردن ”حلقه“ و رودست زدن به گالوم و پائین کشیدن سایرون از جایگاه‌اش و به پادشاهی رساندن آراگورن، باید با شیلا، غولی عنکبوتی شکل بجنگد.
در پایان، بیننده زیر بار سنگین حسی فیلم له شده ولی از جکسون به خاطر انجام کاری غیرممکن سپاسگزار است چرا که وی به طرزی باشکوه، داستانی را به فیلم برگردانده که همیشه گفته می‌شد به‌صورت سینمائی غیرقابل توصیف است. در این فاصله شاهکاری خلق کرده پرشور، فرهیخته و نامیرا.

منبع : مجله دنیای تصویر