یکشنبه, ۹ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 28 April, 2024
مجله ویستا
آلبرت شوایتزر: پزشک انسان دوست
آلبرت شوایتزر در ۱۴ ژانویه ۱۸۷۵ در کایسنبرگ، در آلزاسعلیا که اکنون جزو کشور فرانسه است، به دنیا آمد و در ۴ سپتامبر ۱۹۶۵ در شهر لامبرن جمهوری گابن در آفریقا درگذشت. سرتاسر زندگی این اندیشمند و پزشک انسان دوست، در کارهای علمی و هنری و کمک به محرومترین انسانها گذشت و بهصورت نمونهای از زندگی انسانی زبانزد جهانیان شد. شوایتزر در ۱۸۹۹ به اخذ دکترای فلسفه و الهیات دانشگاه استراسبورگ نائل آمد و با نوشتن کتاب در جستجوی عیسای تاریخی بهعنوان یکی از چهرههای جهانی در الهیات شناخته شد. او علاوه بر پژوهش و تدریس در این رشته، به موسیقی نیز میپرداخت. نوشتههای او در تفسیر آثار یوان سباستیان باخ، دیدگاه جدیدی به کارهای این موسیقیدان بود. شوایتزر، موسیقی باخ را با تعبیری مذهبی، بهعنوان موسیقی ملهم از نیروهای کیهانی جهان طبیعت میشمرد. در سال ۱۹۰۵ وارد دانشکده پزشکی شد تا بعد از فارغالتحصیلی زندگی خود را وقف ماموریتهای انسان دوستانه پزشکی کند. او، در سال ۱۹۱۲ ، یک سال پیش از اخذ دکترای پزشکی، با هلن برسلاو، دانشجوی پرستاری، ازدواج کرد که بعدها بزرگترین کمک شوایتزر بود.
سالی بعد، این دو رهسپار لامبرن گابن شدند تا در حاشیه جنگلی رودخانه اگووه، به همراه بومیان، بیمارستانی تاسیس کنند. با تاسیس این بیمارستان، اشخاص، موسسهها و نهادهای گوناگونی از سرتاسر جهان، با هدایا و کمکهای مالی، شوایتزر را یاری کردند.
در بیمارستان لامبرن، شوایتزر همه کاره بود: از مداوا، جراحی و معالجه بومیان گرفته تا رسیدگی به کارهای دامپزشکی و معالجه حیوانات، و همچنین امور اداری و مالی بیمارستان را خود انجام میداد. با وجود این، کار نویسندگی و پرداختن به موسیقی را نیز کنار نمیگذاشت. در طول همین سالها کتابها و مقالههای زیادی از خود به یادگار گذاشت که میتوان خاطرات کودکی و جوانی، در حاشیه جنگل نخستین، ورای زندگی و اندیشه من را نام برد.
شوایتزر در سال ۱۹۲۴ ، بعد از چند سال دوری از لامبرن بهدلیل وقوع جنگ جهانی اول، دوباره به بیمارستان متروک خود بازگشت و با تلاشی بیشتر، آنجا را آباد ساخت. تا سال ۱۹۶۳ این بیمارستان میتوانست ۳۵۰ بیمار بپذیرد. همچنین، آسایشگاه جذامیان، که آن نیز به توسط شوایتزر بنا شده بود، ۱۵۰ جذامی را در خود جای میداد. در این مدت، پزشکان دیگری نیز به شوایتزر پیوسته بودند. ۳۶ پزشک، پرستار و تعدادی از افراد آموزش دیده بومی بیمارستان را اداره میکردند.
در سال ۱۹۵۲ ، جایزه صلح نوبل به شوایتزر اعطا میشود و سخنرانی او بههنگام گرفتن این جایزه، با عنوان مسئله صلح در دنیای فعلی، شهرت جهانی کسب میکند. در سال ۱۹۵۸ ، طی سخنرانی از اسلو، جهانیان را به پیام انساندوستانه خود فرا میخواند. این پیام، که مشتمل بر سه تقاضا بود، با عنوان صلح یا جنگ اتمی ذهنهای آگاه را مجذوب خود میکند.
سرانجام، این عالم الهیات، موسیقیدان و پزشک انسان دوست، به سال ۱۹۶۵، در بیمارستانی که خود در قلب آفریقا بنا کرده بود، و درکنار انسانهای محرومی که زندگی خود را وقف آنها ساخته بود، درمیگذرد و خاطرهای به یاد ماندنی از بشر دوستی به یادگار میگذارد.
منبع : شبکه رشد
همچنین مشاهده کنید
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
خرید میز و صندلی اداری
خرید بلیط هواپیما
گیت کنترل تردد
ایران دولت جمهوری اسلامی ایران مجلس شورای اسلامی حجاب دولت سیزدهم مجلس گشت ارشاد رئیسی امام خمینی رئیس جمهور جنگ
آتش سوزی وزارت بهداشت سلامت تهران قتل شهرداری تهران سیل کنکور هواشناسی فضای مجازی پلیس پایتخت
خودرو دلار بازار سرمایه قیمت دلار قیمت خودرو بازار خودرو قیمت طلا بانک مرکزی سایپا مسکن تورم ایران خودرو
سریال سینمای ایران تلویزیون سینما موسیقی سریال پایتخت مهران مدیری ترانه علیدوستی کتاب تئاتر
اینترنت خورشید کنکور ۱۴۰۳
جنگ غزه اسرائیل غزه رژیم صهیونیستی فلسطین آمریکا روسیه چین حماس اوکراین ترکیه ایالات متحده آمریکا
فوتبال پرسپولیس استقلال بازی جام حذفی سپاهان آلومینیوم اراک فوتسال تیم ملی فوتسال ایران تراکتور باشگاه پرسپولیس لیورپول
هوش مصنوعی تبلیغات ناسا سامسونگ فناوری اپل بنیاد ملی نخبگان آیفون ربات
بارداری کاهش وزن مالاریا زوال عقل