صبرکنید ادامه دارد، شما با کارگردان و فیلمی متفاوت رو به رو هستید

دیوید گراننبرگ استاد و کارگردان زبردستی در سینما تعلیق است. او از شمار کارگردانانی است که واضح و روشن حرفش را نمی زند و به هیچ واقعه ای شفاف و بدون کنایه نمی پردازد، وی همیشه سعی در بیان حقایق و قدرت های پنهانی ذهن و دنیا داشته است و به گونه ای جذاب و اما متفاوت و در لفافه به آن ها پرداخته است، به همین علت فیلم های او همیشه دارای زوایا و نکات پنهانی می باشد که با یک بار دیدن حل نشده و تکراری نمی شود.
گراننبرگ یکی از اصیل ترین و باهوش ترین کارگردانان سینمای جهان می باشد که با کارهای متفاوت و خاص خودش نوعی سبک و روش فیلم سازی را به دنیای تصویر معرفی کرده است.
در اکثر کارهای او ترکیبی از خشونت، بی احساسی، نفرت در مقابل مهربانی هایی بی حد و اندازه را می توان به وضوح دید، او همیشه به عناصر سرنوشت ساز و پر رنگ روح و ذهن انسان می پردازد.
فیلم های روان شناختی و روحی او در اکثر جوامع روان شناسی از محبوبیت و جایگاه بالایی برخوردار است و اما یکی از نقایص و کمبودهای کارهای او تلخ بودن و سیاه بودن صرف است به صورتی که بیننده هیچ نقطه روشن و موضوع زیبا و امیدوارکننده ای را نمی بیند حتی زیبایی ها و خصایص مثبت را نیز در عین تلخی و سیاهی به تصویر می کشد تا جایی که همیشه در پایان فیلم های این کارگردان جنبه های منفی کارسازتر بوده و بیشتر ذهن مخاطب را درگیر کرده است.
او هیچ علاقه ای به رئالیسم و واقع گرایی ندارد و بیشتر به دنبال وجه های پنهانی، خاص و حتی تخیلی خصایص و واقعه ها می شود.
... و اما فیلم هایش: (بخوانید و قضاوت کنید)
۱) اسکنرها(۱۹۸۱): این فیلم که جنبه روان شناختی دارد با تکیه و بر اساس نظریه داروین ساخته شده است( نظریه تکامل) او طبق این نظریه در فیلم فرض می کند شکل تکاملی و نهایت مسیرش در مورد انسان شاید به این جا ختم نشده و بعد از انسان دوپا، موجودی کامل تر و بهتر جایگزینش شود به نام اسکنرها. فیلم با خلق چنین موقعیت و داستانی سعی در مطرح کردن حکایت نابودی انسان و خصایص نیکوی بشری را دارد.
۲) مگس(۱۹۸۶): این فیلم که از روی نسخه ای به همین نام ساخته شده در سال ۱۹۵۸ الهام گرفته و ساخته شده است که سومین اثر سینمایی گراننبرگ است. در این اثر یک رایانه ژنتیک انسان و مگس را اشتباه گرفته و باعث می شود یک دانشمند به مگس بدل شود.
این فیلم به نوعی اثر اشتباهات غیر قابل تکنولوژی پیشرفته و دست ساز جامعه انسانی را نشان می دهد.
دل مشغولی ذهنی گراننبرگ در مگس بیشتر بدن، پوسیدگی و فساد تن است که باعث شده صحنه های دل آشوب زیادی را خلق کند.این اثر اسکار بهترین گریم را در دوران خودش دریافت کرده و البته منتقدان فروپاشی و بدل شدن بدن دانشمند به یک مگس را استعاره ای از حضور و ظهور ایدز دانسته اند.در فیلم با نوعی مسخ به روش کافکایی مواجه هستیم (کتاب مسخ کافکا را خوانده اید؟)
۳) عنکبوت(۲۰۰۲): این فیلم نیز حکایت انسان روان گسیخته ای را بیان می کند که دچار دوگانگی شخصیت است و به طوری عجیب و شگفت انگیز گاهی اوقات دچار این حس می شود که جهان برایش مانند تار عنکبوت است و او هم خود را عنکبوت داخل آن فرض می کند، تارهایی تنیده شده برای به دام انداختن حشراتی بی گناه (استعاره از انسان) برای منافع شخصی و رفع گرسنگی یک عنکبوت.
۴) و اما تاریخچه خشونت (۲۰۰۴): این فیلم یکی از فیلم های تحسین شده و برجسته گراننبرگ است به طوری که او را از فضای تخیلی اما حقیقی آثار قبلی اش جدا می کند و سبکی جدید را به تصویر می کشد.
خشونت که همیشه یکی از اصلی ترین عناصر و عوامل کارهای او بوده است این بار به صورتی گسترده تر و جامع تر بیان شده تا جایی که او با ساخت فیلمی به لایه های پنهانی و سابقه و پیشینه این خصلت و آدم های دارای این مشخصه پرداخته است.او با ساخت این فیلم سعی داشته به مخاطب القا کند که همه چیز در سطح ظاهری و شکل بیرونی خشونت خلاصه نمی شود و یک انسان خشن و بی رحم باید درون و پیشینه اش متلاطم و پر از واقعیات تلخ باشد تا بتواند بی رحم و قسی القلب باشد و عمل کند.
همان طور که خواندید در اکثر کارهای او تم و زمینه ای از نگاهی روان شناختی همراه با خشونت حتما موجود است.
یکی دیگر از دل مشغولی ها و نکات بارز آثار گراننبرگ آثار خشونت بر اذهان، روح و بدن و جسم انسان می باشد. او به طور مشخصی به زد و خوردهای خونین و واقعی در فیلم هایش می پردازد.
در اکثر کارهای او نوعی نوآوری و بدعت موجود است که آثارش را از لحاظ ساختار و شکل فنی نیز مورد توجه سینماگران و سینمادوستان قرار داده است.
همان طور که گفتیم دیدن و درک کردن کارهای گراننبرگ صرفا به علت استعاری بودن به تامل و تفکری فراوان و عمیق احتیاج دارد.
به سراغ او و سینمایش اگر می روید با صبر و تامل فراوان بروید.

منبع : روزنامه خراسان