پولدار شو یا سعی کن بمیری

این دیگر جای تاسف دارد که فیلمساز خوش قریحه و صاحب سبکی مثل "جیم شریدان" با آثار قابل بحثی همچون "پای چپ من" و "به نام پدر" ، به تبلیغ برای یک خواننده متوسط رپ یعنی "کرتیس جکسن" با نام مستعار "۵۰ سنت" روی آورد و همه استعدادش را برای ساختن یک فیلم اکشن معمولی درباره اوضاع و احوال دار و دسته های حاشیه نشین شهرهای آمریکا به کار بندد و از خلال آن به نوعی بیوگرافی آقای "۵۰ سنت" را نقل نماید!!
فیلم "پولدار شو یا سعی کن بمیری" مثل بسیاری از فیلم های مشابه خود درباره زندگی های تباه شده و از دست رفته بچه سیاه پوست های بااستعدادی است که در چنبره قاچاق و مواد مخدر و باج گیری و سرقت های مسلحانه دود می شوند و اغلب در گوشه و کنار فقر زده کلان شهرهای بزرگ آمریکا یا با گلوله می میرند و یا "اوردوز" می شوند. اما جیم شریدان برای این روایت همیشگی سینمای سیاهپوست گرای آمریکا ، ساختار و طرح نوینی ارائه نکرده و از آثار معمول امثال جان سینگلتن که همین چندی پیش آخرینش را تحت عنوان "چهار برادر" دیدیم ، فراتر نمی رود. پسر بچه ای علاقمند به موسیقی بعد از فرار پدرش از خانواده ، مادرش را هم از دست می دهد و به تدریج داخل دار و دسته ها و باندهای قاچاق و سرقت مسلحانه می شود و در این دسته ها رشد می کند تا در برخی موارد سردسته بعضی گروهها و عملیات هم می گردد. زندان و کتک خوردن و بالاخره رفتن تا سرحد مرگ نتیجه این دوران اوست تا اینکه بالاخره تصمیم می گیرد به موسیقی باز گردد.

منبع : پارسی فا