اثرات جهانی سازی

هم اكنون ما در برهه ای زندگی می كنیم كه نه اضطراب های پس از حادثه ۱۱ سپتامبر و نه شوك های اقتصادی ناشی از تغییرات قیمت نفت بر بازارهای جهانی نتوانسته چندان تاثیری بر زندگی ما داشته باشد اما مسائل مربوط به جهانی سازی در بسیاری از زوایای زندگی مردم كشورها رسوخ كرده و تاثیرات فراوانی بر اقتصاد این كشورها گذاشته است.
كارشناسان اقتصادی معتقدند كه از زمان فروپاشی دیوار برلین و شاید پیش تر از آن در برخی از كشورها مسائلی به وجود آمد كه باعث شد مخالفت های جدی با پدیده جهانی شدن صورت بگیرد. به ویژه آنكه این كشورها روند جهانی سازی را متاثر از سیاست های «جرج بوش» رئیس جمهور آمریكا می دانند.
این كشورها، آلمان، كشورهای اروپای شرقی و آمریكای لاتین و برخی دیگر از كشورها را مثال می زنند كه به طور مستقل و خارج از سیاست های اعمال شده ایالات متحده آمریكا به فعالیت های اقتصادی می پردازند و از روند جهانی سازی تبعیت نكرده اند.
از سوی دیگر، برخی دیگر از كشورهای آسیایی یا خاورمیانه نیز با داشتن منابع طبیعی غنی و نیروی انسانی كارآزموده و فراوان معتقدند بدون پیروی از سیاست جهانی سازی هم می توان رقابت گسترده ای با دیگر كشورهای صنعتی جهان داشت.
این گروه از كشورها كه تعدادشان اندك هم نیست در جهان كوچكی كه برای خود ساخته اند و به كاركرد اطمینان بخش آن دل بسته اند آن چنان تاثیری بر اقتصاد جهانی دارند كه برخی كارشناسان معتقدند بدون وجود این نوع كشورها ادامه حیات اقتصاد جهانی امكان پذیر نیست. هرچند كه به نظر برخی از تحلیلگران روند جهانی شدن اجتناب ناپذیر است بالاخص با حمایت هایی كه از سوی قدرت های بزرگ از آن می شود اما با این حال دیگر كشورها را قانع نمی كند كه به كشورهای حامی جهانی سازی بپیوندند.
اقتصاددانان چنین استدلال می كنند كه تبعیت از روند جهانی سازی به كشورها به ویژه كشورهای در حال توسعه این امكان را می دهد كه بتوانند از فقر فاصله بگیرند و فرصت های زیادی برای دستیابی به قیمت های مناسب بازار داشته باشند اما متقابلا پاسخ می دهند كه این آرامش ها ممكن است موقتی و زودگذر باشد و به بحران ها و مشكلات بیشتری منجر شود.
این كارشناسان مثال هند را عنوان می كنند كه در این كشور با هزینه ای كم می توان از خدمات رایانه ای استفاده كرد و در عین حال از كارگران هم به خاطر پیروی از برنامه جهانی سازی حمایت بیشتری می شود. با این حال می توان گفت كه این نوع نگرش چندان هم محكم و با ثبات نیست و یك درمان زودگذر و موقتی است.
در هر صورت نگرش جهانی سازی در بستر تاریخی اش با فراز و نشیب های فراوانی روبه رو بوده است و موافقت ها و مخالفت های زیادی را هم به همراه داشته است اما آنچه كه مشخص است این است كه تا زمانی كه قدرت های بزرگ نگرش های استكباری به مسائل جهانی سازی و اقتصاد جهانی دارند نمی توانند دیگر كشورها به ویژه كشورهای مستقل را با خود همراه سازند.

منبع: سایت LATIMEScom
مترجم: فریده شریفی

منبع : مطالب ارسال شده