چگونه می‌توان یک میلیون دزدید - How To Steal A Million

سال تولید : ۱۹۶۶
کشور تولیدکننده : آمریکا
محصول : ورلد واید
کارگردان : ویلیام وایلر
فیلمنامه‌نویس : هاری کورنیتس، برمبنای داستانی نوشته جرج براد شا.
فیلمبردار : چارلز لانگ.
آهنگساز(موسیقی متن) : جان ویلیامز.
هنرپیشگان : آدری هپبرن، پیتر اوتول، ایلای والاک، هیو گریفیث، شارل بوایه، فرنان گراوه، مارسل دالیو و موستاش.
نوع فیلم : رنگی، ۱۲۷ دقیقه.


"شارل بونه" (گریفیث)، یک کارشناس مشهور پاریسی آثار هنری، که در واقع جعل کننده‌ای زبردست است، موافقت می‌کند که "ونوس چلینی" (که در واقع کار پدربزرگش است) در یک گالری پاریسی به نمایش درآید. "برنار دوسولنی" (بوایه) که استخدام می‌کند تا از کار "بونه" سر درآورد. "سیمون" دل‌باخته "نیکول" (هپبرن)، دختر "بونه"، می‌شود و "نیکول" که فکر می‌کند "سیمون" دزد است، به او کمک می‌کند تا "ونوس" را بدزدد. "سیمون" برای از کار انداختن زنگ خطر گالری نقشه‌ای طرح می‌کند. و "ونوس" قلابی را به سرقت می‌برد. سرانجام نیز موفق می‌شود "دیوید للند" (والاک) ـ نامزد آمریکائی و هنر دوست "نیکول" ـ را راضی کند که "ونوس" را یک میلیون دلار بخرد و نامزدی‌اش با "نیکول" را هم به هم بزند. "للند" با مجسمه می‌رود و "سیمون" با "نیکول" ازدواج می‌کند.
٭ ممکن است که اغلب آثار ویلر در دهه ۱۹۶۰ معمولی باشند، اما هیچ یک به اندازه این یکی بی‌امضا نیست. اگر ماده خام فیلم آن‌قدر محکم می‌بود که به چیز دیگری متکی نباشد، این مسئله شایدمهم نبود؛ اما فیلم به پیچ‌وخم ظریف‌تری از آن‌چه وایلر ایجاد کرده نیاز دارد؛ خلاصه این که شاید اگر کارگردان دیگری ـ مثلاً استنلی دانن ـ فیلم را می‌ساخت، کار بهتری از آب در می‌آمد. هپبرن با ظاهر بسیار آراسته‌اش همان شخصیت‌ گرم و معصوم همیشگی‌اش را ارائه می‌دهد؛ اوتول بیشتر برای جذاب بودن تلاش می‌کند تا بازی خوب. لوکیشن‌های واقعی، فیلمی که در پاریس فیلم‌برداری شده است (چارلز لانگ)، بسیار کم دیده می‌شود. طراحی صحنه فیلم کار الکساندر ترونر است و طراح لباس‌های خانم هپبرن، ژیوانشی.