جمعه, ۱۴ اردیبهشت, ۱۴۰۳ / 3 May, 2024
مجله ویستا
تخیل و واقعیت در عکاسی
آیا نگاتیو پیوند مستقیم با واقعیت دارد یا صفحهی حساس سی سی دی؟ ما بخش زیادی از جهان بیرونی را با نوری که پخش میشود دریافت میکنیم. از بین حواس پنج گانه چشم فراگیرتر است و دوربین کار چشم را روی کاغذ ثبت میکند. یعنی این که چشم ما بخش زیادی از واقعیت پیرامونمان را جاروب میکند.
یک پرسش: چرا برای دریافت جهان بیرونی یا واقعیت حتما باید از درون «عدسی» تماشا کنیم؟ دوربینِ ساختهی ما نیز بدون عدسی توانایی عکسبرداری ندارد. اسکنرهای گرافیکی اشیای نزدیک را تصویربرداری میکند و از اشیای دور بیبهره است. پس به نظر میرسد کاربرد عدسی برای تنظیم نقاط گوناگون است. این بدین معنیست که، ژرفای اشیا را عدسی تولید میکند: فاصله مفهومیست که از عدسی برمیخیزد. یا به دقت زیاد میتوان گفت، بیعدسی چشممان چیزی برای ما «دیده» نمیشود. این در حالیست که، دریافت بساوایی ما نیز جهان واقعی را تخت نشانمان خواهد داد (به همان گونهی اسکنر). پس، پرسش از خَم (منحنی یا ژرفا) بیمعنی خواهد بود. «ژرفا» در عکاسی به کاربرد عدسی در برابر نور برمیگردد. برای مار که جهان مورد شناساییاش با گرما ارتباط دارد چه دریافتی از اشیای سرد دارد؟ برای او نیست. ما دوربینهایی هم ساختیم که از دریافت حیوانات بهرهمند میشوید. خورشید را هم با سنجشهای گرمایی و هم با نور مرئی و هم با امواج نزدیک صدا «مشاهده» میکنیم.
آیا این مقدمه چینی به این معنیست که ابزارهای فنی توانایی ما را از دریافت جهان واقعی بیشتر میکند؟ ما واقعیت زیادی دریافت میکنیم؟ یا این که دقت دریافت ما بیشتر میشود؟ در این جا غالبا به دو واژهی کلیدی اشاره میشود: دادهها و دانستهها. یک رایانه با انبوهی از اطلاعات بیش از انسان میداند؟ برای شیفتگان جهان روباتی پاسخ آریست. ولی جهان روباتی تفاوتی اساسی با زندگی با گوشت و پوست دارد. موجودی که بیش از دیدنیها و دریافتهایش میآفریند انسان است. هنر لطیفترین بخش این دریافتها را انتقال میدهد (بیان میکند). پس پافشاری بیش از حد بر واژههای گمراه کنندهی «واقعیت» و «جهان بیرونی» ما را فقط گرفتار میکند.
الف) آن جا چیزی هست که باید شکارش کنم.
ب) آن جا چیزی هست که مرا فرا میخواند.
پ) آن جا چیزی هست که بر دورنام میتابد.
ت) آن جا چیزی هست که از درونام برمیتابد.
ث) ...
و بیانهای هنری گوناگونی که از هماهنگی انسان و هستی سخن میرانند. کدام را برگزینیم؟ دستوری برای گزینش وجود ندارد. یک سر سوزن ذوق کافیست تلاش کند و به تجربیات بیانی گوناگون برسد. عکاس از پشت عدسیاش چارچوبی که میبندد بیانی را که منحصر به وجود شخصی خودش است تنظیم میکند. شخصیتی که همهی خوبیها وبدیها و عشقها و نفرتهایش را همواره با خود میکشد. شخصیتی که وجود فیزیولوژیکیاش را با تمام نقصها و تواناییهایش در طول زندگی با خود دارد: عدسی، سی سی دی، یو وی، دستان ماهر و چشمان تیزبین جزو جهان اویند که در هماهنگی با هستی رقصی چنین میان میدان میآورد (و نمیگویم که به دریافت جهان نایل میشود). واقعیت یا جهان بیرونی همان است که از چشمان احتمالا کوررنگ و دستان لرزان یک عکاس دریافت شده است و بحثهای فلسفی که چه اندازه درست گفته یا به واقعیت/ حقیقت نزدیک شده، چیزی بر اجزای واقعی نخواهد افزود. پرسشها تنظیم کنندهی واقعیتاند و نه کسب خود واقعیت. در هنر به ویژه در عکاسی «درست گفتن» و «واقعی بودن» را باید کنار گذاشت.
خلیل غلامی
نمایندگی زیمنس ایران فروش PLC S71200/300/400/1500 | درایو …
دریافت خدمات پرستاری در منزل
pameranian.com
پیچ و مهره پارس سهند
تعمیر جک پارکینگ
خرید بلیط هواپیما
غزه ایران روسیه مجلس شورای اسلامی نیکا شاکرمی دولت سیزدهم روز معلم معلمان رهبر انقلاب مجلس بابک زنجانی دولت
سلامت یسنا آتش سوزی قوه قضاییه تهران بارش باران پلیس شهرداری تهران سیل آموزش و پرورش فضای مجازی
قیمت خودرو قیمت طلا قیمت دلار خودرو بازار خودرو دلار سایپا بانک مرکزی ایران خودرو
نمایشگاه کتاب سریال کتاب مسعود اسکویی تلویزیون سینما سینمای ایران دفاع مقدس موسیقی
اسرائیل رژیم صهیونیستی فلسطین جنگ غزه حماس نوار غزه چین اوکراین ترکیه انگلیس نتانیاهو ایالات متحده آمریکا
فوتبال استقلال پرسپولیس علی خطیر سپاهان باشگاه استقلال لیگ برتر ایران تراکتور لیگ برتر رئال مادرید لیگ قهرمانان اروپا بایرن مونیخ
هوش مصنوعی تماس تصویری گوگل اپل آیفون همراه اول تبلیغات اینستاگرام ناسا
خواب بیمه فشار خون کبد چرب کاهش وزن دیابت