شب ژنرال‌ها - Night Of The Generals

سال تولید : ۱۹۶۷
کشور تولیدکننده : انگلستان و فرانسه
محصول : سام اسپیگل
کارگردان : آناتول لیتواک
فیلمنامه‌نویس : ژوزف کسل و پل دن، برمبنای رمانی نوشته هانس هلموت کرست و رویدادی نوشته جیمز هادلی چیس.
فیلمبردار : هانری دکا.
آهنگساز(موسیقی متن) : موری ژار
هنرپیشگان : پیتر اوتول، عمر شریف، تام کورتنی، دانلد پلیزنس، جوآنا پتت، فیلیپ نوآره، کریستوفر پلامر، ژولیت گره‌کو، پی‌یر موندی، چارلز گری و نیکول کورسل.
نوع فیلم : رنگی، ۱۴۸ دقیقه.


ورشو، سال ۱۹۴۲. با کشته شدن خیابان‌گردی که جاسوس آلمانی‌ها هم بوده، "سرگرد گرو" (شریف) از واحد اطلاعات ارتش آلمان، تحقیقاتش را روی سه ژنرال آلمانی به نام‌های "تانتس" (اوتول)، "سیدلیتس ـ گابلر" (گری) و "کالن‌برگه" (پلیزنس) متمرکز می‌کند. اما ژنرال‌ها به‌زودی از سماجت گرو" در پی‌گیری یک ماجرای "بی‌اهمیت" به ستوه می‌آیند و ترتیب انتقالش را می‌دهند. دو سال بعد در پاریس، "سیدلیتس ـ گابلر" خسته از جنگ منتظر "تانتس" هستند که شاداب از پیروزی‌هایش در شرق می‌آید و از "سرجوخه هارتمان" (کورتنی) ـ که دل‌باخته "اولریکه" (پنت) دختر "سیدلیتس ـ گابلر"، است ـ می‌خواهد که پاریس را نشانش دهد. در حین گردش، "تانتس" خیابان‌گردی را با خود به هتلش می‌برد و "هارتمان" بیرون می‌ایستد. "تانتس" خیابان‌گرد را می‌کشد و به "هارتمان" می‌گوید که قصد دارد قتل را گردن او بیندازد. اما با فرار "هارتمان" و تحقیقات گرو"، گناه "تانتس" فاش می‌شود. با وجود شرکت داشتن ژنرال‌ها در کودتای "فون اشتوفنبرگ" علیه "هیتلر"، "گرو" می‌خواهد "تانتس" را به جرم قتل بازداشت کند. وقتی "تانتس" می‌شنود که "هیتلر" زندهاست، "گرو" را با تیر می‌زند. سال بعد در هامبورگ، "بازرس موران" (نوآره) از پلیس فرانسه که دستیار "گرو" بوده، دوباره رد "تانتس" را پیدا می‌کند که تازه از زندان آزاد شده است. ابتدا "تانتس" همه چیز را انکار می‌کند؛ با این همه با شهادت "هارتمان"، راه دیگری برای او باقی نمی‌ماند و خودکشی می‌کند...
٭ این‌جا لیتواک نمی‌داند با خطوط داستانی متعددش چه بکند. فیلم ابتدا نوعی روایت کار آگاهی / نظامی است که در آن "ژنرال تانتس" به وضوح مجرم اصلی است و بعد قضیه توطئه معروف ماه ژوئیه علیه هیتلر را به میان می‌کشد تا بر اهمیت مأموریت "سرگرد گرو" (شریف) تکیه کند و جست‌وجوی عدالت شخصی را به موازات کوشش برای نابود کردن منشأ شرارت قرار دهد. اما انگیزه‌های "تانتس" و "گرو" کم‌رنگ هستند. برخی صحنه‌ها به‌خاطر جمله‌های تند و حاضر جوابانه جالب‌اند و در نقش‌های فرعی هم نقطه‌های روشنی دیده می‌شود (به‌ویژه نوآره، کورتنی و پلیزنس). به‌نظر می‌رسد مسئله اصلی برای لیتواک کارگردان و اسپیگل تهیه‌کننده، معنای ضمنی پایان فیلم باشد: شروع نئونازیسم.