روش جدید مامو گرافی:پرهیز از بیوپسی

شدت IR با دمای بافت مورد نظر و به صورت غیرمستقیم با میزان خون رسانی بافت متناسب است. اندازه‌‌گیری و آنالیز تغییرات جریان فوتون‌ها و بنابراین تغییرات در خون‌رسانی بافت دید بسیار خوبی نسبت به فیزیولوژی بیماری‌ها برای پزشکان فراهم می‌کند.
DIRI شباهت‌های بسیار زیادی به تکنیک قدیمی ترموگرافی دارد، اما روش جمع‌آوری و پردازش دیتا در این روش بسیار متفاوت است، به طوری که این متد به عنوان یک روش کاملاً جدید در تصویربرداری شناخته شده است. تاریخچه استفاده از تکنولوژی مادون قرمز اشاره به استفاده از این تکنیک در زمینه تشخیص سرطان سینه می‌کند.
در تحقیقات اولیه که از تکنولوژی مادون قرمز استفاده می‌شد، توانایی پردازش دیتا بسیار محدود و اطلاعات بدست آمده از رفتار بیولوژیک عروق بسیار اندک بود. نتایج تحقیقات در سال ۱۹۹۶ نشان داده است، که تصویر برداری مادون قرمز توانایی مانیتور بافت‌های سرطانی را دارد. تکنولوژی مادون قرمز در سال ۱۹۹۶ با استفاده از دوربین QNIP اجرا می‌شد.
ایده اصلی DIRI در مقایسه با ترموگرافی رایج این است، که در این روش تنها به دنبال نقاط با دمای بالا و ناهنجاری‌های دمایی نیستند، بلکه رفتار دمایی فریم‌های متعددی مورد بررسی قرار می‌گیرند. از تکنیک‌های مختلفی برای آنالیز دیتای بدست آمده استفاده می‌شود. به عنوان مثال می‌توان دیتای بدست آمده را از فیلترهای تبدیل فوریه سریع عبور داد، تا اطلاعات جمع شده در طیف فرکانسی کاهش پیدا کند. این امر آنالیز رفتارهای بیولوژیک مختلف مانند رفتارهای سیستم قلبی و سیستم خودمختار را ممکن می‌سازد.
این متد در شکل نمایش داده شده، که طیف فرکانسی خاصی را در تنظیم دمای، پوست انسان نشان می‌دهد. تجهیزات QWIP نقاط تاریک مشخصی را نشان می‌دهند، که میزان تاریکی آنها به دمای ناحیه مورد نظر بستگی دارد. هر گونه ناپایداری کوچک در دمای نقاط را می‌توان به خوبی در این نقاط مشاهده کرد.
همان طور که در شکل نمایش داده شده است، مهم‌ترین و بیشترین اطلاعات در فرکانس پائین در حول و حوش قرار دارد. فرکانس‌های پائین معمولاً به سختی ثبت می‌شوند چرا که رابطه نویز و فرکانس به صورت است و این نویز در تمام نقاط مسیر سیگنال آنالوگ و تنظیم کننده دما (خنک کننده) به منظور پایداری دما وجود دارد.
در کاربردهای خاصی مثل DIRI که پیک‌های فرکانس پائین در حد ۱/۰ هرتز باید با دقت بسیار زیادی ثبت شوند، باید تعداد زیادی فریم تصویر گرفته شود. زمان لازم برای انجام این کار معمولاً ۲۰ ثانیه است.
یکی از مهم‌ترین کاربردهای تشخیصی در دهه اخیر ماموگرافی است.
البته بنا به دلایلی روش‌های مورد استفاده در ماموگرافی به خوبی عمل نمی‌کند، این دلایل عبارت است از: با فشار دادن سینه پرتوهای گاما ساطع می‌شوند، که البته این روش همراه با درد است.
نرخ اشتباه مثبت در این آزمایش در حد %۸۰ است بنابراین بیشتر زنانی که مجبور به انجام بیوسپی می‌شوند، سرطان ندارند.
علاوه بر پرتوهایی که زنان در اثر این متد دریافت می‌کنند، این متدها به طور واضح و کامل مناطق حساس را نمایش نمی‌دهد. در تمام این حالت‌ها روش جدید DIRI می‌تواند کمک بسیار زیادی به حل مشکلات کنند.
چرا که این متد به طور واضح می‌تواند بدون دریافت اشعه اضافی توسط بیمار و ایجاد ناراحتی و درد، نواحی مورد نظر را نمایش دهد. در هر یک از نقاط مبهم، دکتر می‌تواند با اطمینان از صحت از این تست ازآن در مراحل تشخیص نهایی استفاده کند، بدون اینکه بیمار مجبور به انجام بیوسپی باشد.
پس از اینکه سرطان تشخیص داده شد این روش امکان مانیتورینگ vivo را با موفقیت به پزشک می‌دهد، بنابراین روند درمان و تأثیرات دارو در بدن بیمار یا پرتودرمانی به خوبی قابل بررسی است.

منبع : مجله مهندسی پزشکی و تجهیزات آزمایشگاهی