علی گویان پیش به سوی غدیر

غدیر در راه است، تکرار و یادآورعظمت ولایت راستین و منزلگاه عاشقان‏محمد«صلی الله علیه وآله‏»!
غدیر پل صراط بهشتیان زمین است،شاه راهی است مستقیم که بی هیچ انحرافی‏به خدا می‏رسد; چرا که محمد«صلی الله علیه وآله‏»فرمود: "الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت‏علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا "در همان جا بود که برای آنها که بسیاردوستشان می‏داشت و برایشان دل‏می‏سوزاند، دو ثقل گرانبها بر جای‏گذاشت; دو گوهر بی‏نظیر و دو واسطی که‏مؤمن را برای رسیدن به معشوق بس بود.قرآن و عترتش‏«علیهم السلام‏». دو یادگارارزشمند که هرکس به آنها چنگ زد وتمسک جست، بی‏نیاز از تمامی قدرتها شد.
اگر دوازده پیشوای معصوم با آن‏عظمت وجودی، مظلوم واقعه سقیفه قرارگرفتند و از خلافت ظاهری محروم گشتند، تمامی افتخار انقلاب اسلامی ما در این بودکه خواستار ولایت و خلافت امام عصرشدیم و هر آنچه کردیم چیزی جز فرمان‏نایب بر حقش نبود.
و علی‏«علیه السلام‏» عیدی غدیر پیامبر برای غدیریان بود
آن روز ولایت، خلافت و وصایت‏علی‏«علیه السلام‏» بر صفحه تاریخ حک شد. آن‏روز راهنمای رحیم این امت، خسته ازبیست و سه سال رسالت، بار عظیم این‏امانت الهی را بر دوش پرتوان علی‏«علیه السلام‏»قرار داد. هر که در آن صحنه حضور پیداکرد، ندای "من کنت مولاه فهذا علی‏مولاه"محمد«صلی الله علیه وآله‏» را شنید و دست علی‏راکه پرصلابت دردستان محمد به سوی‏آسمان بالا رفته بود نظاره کرد.
... اما چگونه شد که این حکاکی و قلم‏زدن الهی بر صفحه تاریخ کمرنگ گشت واصل مساله ولایت از مرحله والای انتصاب‏الهی به مرحله پست انتخاب عوام تنزل پیداکرد. اصلا بهتر است‏بگوییم خلافت الهی‏به امارتی زاهد مابانه تبدیل گشت; تفسیرروشنی از آیه "قالت الاعراب آمنا قل لم‏تومنوا ولکن قولوا اسلمنا"باید گفت آنچه که ایمان نامیده می‏شددر قلبهای آنها رسوخ نکرده بود، حتی‏فلسفه نبوت و ارزش آن را درک نکرده‏بودند که به وصی منتخب و جانشین بعد ازایشان نیز تن دهند. تا آن جا مقام والای اورا پایین آوردند که به مقایسه‏اش با معاویه‏پرداختند.
اگر دوازده پیشوای معصوم با آن‏عظمت وجودی، مظلوم واقعه سقیفه قرارگرفتند و از خلافت ظاهری محروم گشتند، تمامی افتخار انقلاب اسلامی ما در این بودکه خواستار ولایت و خلافت امام عصرشدیم و هر آنچه کردیم چیزی جز فرمان‏نایب بر حقش نبود. از مادیات گذشتیم‏چون "خمینی امام" دستور داده بود، تحریم‏اقتصادی را تحمل کردیم زیرا کلام "او" رادر قلب باور داشتیم که "آمریکا شیطان‏بزرگ است" و مصرف هر کالایش رابرداشتن گامی بسوی دوزخ دانستیم. هشت‏سال دفاع مقدس را با از دست دادن‏بهمترین عزیزانمان به جان خریدیم; زیراخرسند بودیم که نعمت ولایت امام بر سرماست و هرآنچه نعمت و فیض برماست،به‏خاطر وجود اوست.
آری تمامی سرور و خرسندی وسعادتمان این بود که بار دیگر "غدیر" رازنده کرده‏ایم و اجتماع منحرفانه "سقیفه " را برای همیشه بر هم زده‏ایم وولایت و خلافت را به صاحب اصلیش‏بازگردانده‏ایم که صد البته همه این‏جزتفضل خداوندی چیزی دیگر نبود.
پس از رحلت ناباورانه "امام" نیز روح‏او را در خامنه‏ای زنده یافتیم و دل و جان‏خود را در دستان او قرار دادیم و او رابرترین میراث بر غدیر دانستیم.
به راستی کدامین ارزش انقلاب والاتراز ارزش ولایت است. نکند سخن از حفظ‏ارزشهای انقلاب سر دهیم و از برترین آن‏یعنی "ولایت فقیه" غافل بمانیم!
آن روز ولایت، خلافت و وصایت‏علی‏«علیه السلام‏» بر صفحه تاریخ حک شد. آن‏روز راهنمای رحیم این امت، خسته ازبیست و سه سال رسالت، بار عظیم این‏امانت الهی را بر دوش پرتوان علی‏«علیه السلام‏»قرار داد. هر که در آن صحنه حضور پیداکرد، ندای "من کنت مولاه فهذا علی‏مولاه"محمد«صلی الله علیه وآله‏» را شنید و دست علی‏راکه پرصلابت دردستان محمد به سوی‏آسمان بالا رفته بود نظاره کرد.
ما نیازمند و تشنه تبیین قوانین الهی وبنای تمدنی قوی با استمداد از پیشینه‏اسلام و رهنمود و راهنماییهای آن جهانی‏هستیم و چه کسی گویاترین زبان در این‏عرصه از ولی عصرمان است؟
ایران اسلامی برای اسلامی ماندنش،برای مدینه فاضله شدنش نیازمند تعابیر والفاظ مدرن نیست، با همان کلام الهی‏برترین انسان قرن، با همان الفاظ ساده اما شیوای امام راحل‏«رحمه الله‏» به راحتی می‏توان‏ایران را کعبه آمال مستضعفان و خار چشم‏دشمنان قرار داد. با همان صحنه ساده وبی‏ریا اما عظیم و با شکوه غدیر می‏توان‏ایران را جاوید ساخت و تنها با ولای علی‏می‏توان به ظهور مهدی «عجل‏الله تعالی‏فرجه‏الشریف‏» رسید.

منبع:
فصلنامه ندای صادق، شماره ۸

منبع : تبیان